Het geweld op Vlaamse scholen neemt verontrustend toe. Het is gelukkig nog niet zo erg gesteld als in Engeland of in Parijse voorsteden waar de Franse oproerpolitie permanent een aantal scholen moet bewaken. Spijtig genoeg worden er elke dag in Vlaamse scholen tientallen processen-verbaal uitgeschreven voor geweld en agressief gedrag op school. Ook in onze regio.

In een VTM-nieuwsuitzending van februari jl. kwam naar voor dat de federale politie tijdens de eerste helft van 2010 bijna 8.400 PV’s heeft opgesteld in verband met geweld op school. Dit zijn ongeveer 76 gevallen per schooldag. Diefstal van onder meer GSM’s en PC’s uit klaslokalen, diefstal van dure merkkledij en fietsen, vechtpartijen tijdens de recreatietijd en na schooltijd, het vernielen van schoolmateriaal, verboden wapenbezit of drugs zijn daarbij de belangrijkste voorkomende feiten. Vele duizenden leerkrachten hebben ondertussen ook een persoonlijke verzekering genomen tegen geweld op school. Want een aantal mannelijke leerlingen met een zekere achtergrond aanvaarden ook geen instructies of opmerkingen van vrouwelijke leerkrachten.

De pers, beleidsmakers of de schooldirecties doen ook veel te weinig om het geweld kordaat aan te pakken. Het probleem wordt gereduceerd tot “faits divers”. De klassieke uitvluchten worden steeds opnieuw bovengehaald : “Het gaat om een geisoleerd geval”, “Het is een maatschappelijk fenomeen”, “De politiek staat machteloos”, “met repressie los je niets op”, enz…

Ook leerkrachten worden steeds meer geconfronteerd met geweld op of rond de school en durven of mogen met hun verhaal vaak niet naar buiten komen, uit angst voor vergelding of omdat schooldirecties of centra voor leerlingenbegeleiding (CLB) ontraden om naar de politie te stappen en klacht in te dienen. De reputatie van de betreffende school is in sommige gevallen zelfs zo belangrijk, dat misdrijven gewoonweg worden toegedekt.

Om het probleem rond geweld op school aan te pakken moeten we een aantal taboes durven doorbreken. Geen halfzachte praatjes en fluwelen handschoenen, maar nultolerantie tegenover geweld op school, een kordate aanpak van misdrijven, geen drugs op of rond de school, gerichte controles en strenge straffen voor amokmakers. Strikte opvolging van probleemjongeren. Een grotere verantwoordelijkheid van de ouders bij aanhoudend spijbelgedrag van hun kroost, met mogelijke intrekking van het kindergeld, zoals in Nederland reeds het geval is “Veilig onderwijs is een mensenrecht” en dit geldt zowel voor de leerkrachten, de schoolkinderen als voor hun ouders die hiervoor soms zware financiële inspanningen moeten leveren.