De federale regering Di Rupo is aan een moeilijke begrotingsopmaak bezig in de Kamercommissie Financiën. Met een zespartijencoalitie is dit geen gemakkelijke opdracht. Probeer maar eens de standpunten van de Parti Socialiste en de Open VLD met elkaar te verzoenen. Dit gaat gewoon niet en iemand zal moeten toegeven. Blijkbaar steeds dezelfden en ze wonen in het noordelijke gedeelte van het land.

“De begroting 2013 biedt geen perspectief. En het rapport van het Rekenhof bevestigt deze analyse” aldus volksvertegenwoordiger en begrotingsspecialist Steven Vandeput uit Hasselt. “De schuldratio blijft torenhoog en zakt met amper 0,1 procent, ondanks de veel lagere rente die de regering moet betalen.”

De Kamercommissie luistert momenteel naar de beoordeling door het Rekenhof van de begroting voor dit jaar. Vandeput : “Het rapport geeft ons gelijk. Deze begroting had een kantelpunt kunnen zijn. Niets is minder waar. Met meer dan 11.000 faillissementen in 2012 en een door de Nationale Bank voorspelde nulgroei dit jaar, hebben wij nood aan een structurele aanpak, die deze begroting niet biedt.”

De regering claimt een besparingsoefening te hebben doorgevoerd van 3,7 miljard euro. Vandeput: “Een fata morgana. Van veraf lijkt het heel erg beloftevol, maar hoe meer je dichterbij komt, hoe meer het een illusie wordt.”

Neem de besparing van 131 miljoen euro bij de NMBS. Volgens minister Magnette valt zij bijna volledig ten laste van de investeringen. Maar tegelijkertijd blijft de totale investeringsenveloppe ongewijzigd. De dotatie daalt nu wel, maar ze gaat de komende jaren sterker stijgen dan voorzien.

“Als je dezelfde vraag stelt aan de minister van Defensie, dan antwoordt die : de besparing moet bereikt worden zonder structurele maatregelen te nemen. En zo gaat dat maar verder …”

In totaal bevat deze begroting zo’n 2 miljard eenmalige maatregelen, waarvan sommige ook de toekomst bezwaren. “Twee miljard die in 2014 opnieuw moeten gevonden worden, bovenop de 3,5 miljard … Uitstel is het codewoord.”

Alleen extra belastingen blijven over
Voor de Vlaamse oppositiepartijen N-VA, Vlaams Belang en LDD is deze begroting niet structureel : alleen de belastingsverhogingen blijven overeind. En intussen ziet de spaarder zijn roerende voorheffing stijgen met 66 % en de belasting op de levensverzekeringspremies toenemen. Verdoken belastingen op o.a. het afleveren van nieuwe identiteitskaarten met drie euro extra onkosten zorgen er dagelijks voor dat de werkende Vlaming nog meer wordt gemolken door de regering Di Rupo 1.

“Ook de bedrijven zien hun lasten opnieuw stijgen. Er wordt weer gemorreld aan de notionele intrestaftrek, er is de belasting op holdings enzovoort. Die lastenstijging is zeker, de lastenverlaging daarentegen is onzeker, want zij moet nog met de sociale partners onderhandeld worden“, zegt Vandeput, die de bijzondere RSZ-bijdrage op de bonussen beschouwt als een extra belasting op werken.

Vandeput besluit : “Fundamentele structurele hervormingen blijven uit. De 300 miljoen euro aan loonlastenverlaging, die de regering vooropstelt , is een druppel op een hete plaat. Als een werkgever iemand 100 euro wil betalen, kost hem dat nu 132 euro. Met deze uiterst doortastende maatregel zal dat geen 132 euro, maar 131,7 euro (sic) meer zijn. De regering claimt de loonhandicap weg te werken tegen 2018. Het probleem zou dan binnen 6 jaar opgelost zijn. Maar onze bedrijven vragen NU een oplossing : het gebrek aan competitiviteit heerst NU.”

Zolang de Vlaamse regeringspartijen CD&V en Open VLD zich laten afdreigen door de Parti Socialiste met in haar kielzog haar satellietpartijen SP-a, CDH, Ecolo en Groen, zal er niets veranderen.

De beleidskeuzes in het zuiden van het land zijn anders dan in het noorden. Dit is het goed recht van de betrokkenen. Maar dan moet ieder landsdeel zijn eigen verantwoordelijkheid opnemen en zorgen voor zijn eigen inkomsten en de andere niet afdreigen en dwingen tot miljardentransfers van noord naar zuid die tot nu toe weinig zichtbare oplossingen hebben meegebracht.