Het taalkundige evenwicht bij de benoeming van Belgische ambassadeurs in het buitenland is volledig zoek. “Vorige week vonden in Brussel de jaarlijkse diplomatieke dagen plaats. In de marge van de gesprekken tussen minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders en zijn diplomaten werd beslist wie welke ambassade zou toebedeeld krijgen. Met de voltooiing van de diplomatieke beweging in 2013 zullen 10 van de 15 topdiplomaten Franstaligen zijn” aldus volksvertegenwoordiger Peter Luyckx uit Lommel. Hij verwijst ook naar de belangrijke posten zoals Londen, Berlijn en New York (Verenigde Naties).
Volgens Luykx strookt dit niet met eerdere verklaringen van de Franstalige liberale minister. “Indien een ambassadeur Nederlands spreekt tijdens een missie georganiseerd door Flanders Investment and Trade, wordt die door minister Reynders op het matje geroepen. Maar dezelfde minister lijkt er geen problemen mee te hebben dat het taalevenwicht bij de benoeming van ambassadeurs met de voeten wordt getreden.”
Ook senator Karl Vanlouwe uit Brussel deelt deze analyse. “Het is duidelijk dat zelfbediening eerder regel dan uitzondering is geworden bij de benoeming van diplomaten. De traditionele partijen proberen hun vertrouwelingen te plaatsen op belangrijke posten. Wie niet over een partijlidkaart beschikt valt uit de boot”.
Eerder had de oppositie een wetsvoorstel ingediend om een parlementair advies te verlenen alvorens ambassadeurs in het buitenland worden benoemd, om de carrousel te objectiveren. Maar dit werd weggestemd door de traditionele partijen.
Ambassadeurs hebben we degelijk invloed in het land van stationering. Ze zijn er het uithangbord van België en bepalen er het imago. Waarom heeft België is het buitenland het imago een Franstalig land te zijn ?
Een Franstalige ambassadeur zal in het buitenland eerder Waalse en Franstalig Brusselse belangen behartigen en verdedigen, dan Vlaamse. Zo lopen onze Vlaamse zeehavens (Antwerpen, Gent, Zeebrugge, Oostende) jaarlijks vele contraten mis, wat gevolgen heeft voor onze investeringen en vele duizenden arbeidsplaatsen. Er zijn zelfs Franstalige ambassadeurs die trafieken zullen laten verlopen via de Franse haven van Duinkerke en zo naar Wallonië.
Op veel Belgische ambassades in het buitenland is er met moeite personeel aanwezig dat Nederlands kent, laat staan Duits, ook een nationale landstaal. Is dit geen discriminatie van de meerderheid van dit landje? Waar blijven de protesten?