Een feestdag in mineur : op 6 augustus was het immers ’tax freedom day’ en begonnen werknemers in dit land – eindelijk – voor zichzelf te werken. Tot eergisteren belandden immers alle inkomsten die zij sinds 1 januari verdienden in de zakken van de staat. Dat berekende het ‘Institut Economique Molinari’ in samenwerking met Ernst & Young.
Reeds voor het vierde jaar op rij is België trieste koploper in de EU inzake lasten op arbeid : voor elke euro die een werknemer netto overhoudt, heeft de werkgever maar liefst 2,31 euro betaald. De belastingdruk bedraagt bijna 60 procent (rekening houdend met sociale zekerheidsbijdragen + belastingen op inkomen + btw). Ter vergelijking : het EU-gemiddelde bedraagt 45,27 procent. Voor de volledigheid vermelden we nog dat in deze cijfers geen rekening wordt gehouden met bijvoorbeeld accijnzen op brandstof, verkeersbelastingen, successierechten, registratierechten, enzovoort. De totale belastingdruk ligt in de praktijk dus nog een stuk hoger.
Arbeid wordt in dit land kapot belast. Met dank aan het jarenlange socialistische wanbeleid, al dient gezegd dat CD&V en Open Vld eveneens een aardige duit in het zakje deden. Beide partijen maakten immers deel uit van regeringen onder wier beleid de belastingdruk onverminderd bleef toenemen. Ook de N-VA, die zich graag profileert als antibelastingpartij, tekent mee verantwoordelijk voor een aantal onmiskenbare belastingverhogingen. Zo deinsde ze er niet bijvoorbeeld niet voor terug de Vlaamse jobkorting af te schaffen en miserietaks in te voeren. En nieuwe belastingverhogingen volgen. Denk maar aan de drastische beperking van de woonbonus, waardoor een gemiddeld Vlaams gezin dat in 2015 een huis koopt jaarlijks ongeveer 1.300 euro meer te moeten betalen aan de fiscus.
In ruil voor die torenhoge belastingen krijgen we maar weinig terug. We kampen met de langste files van Europa, het openbaar vervoer is ondermaats, justitie is een puinhoop, energie is peperduur, onze grenzen staan open, onze steden islamiseren, de onveiligheid blijft problematisch, de werkloosheid neemt toe en aan het eind van de rit krijgen we de laagste pensioenen – als mijn generatie tenminste nog ooit van een pensioen zal kunnen genieten.
Naar verklaringen hoeft niet lang te worden gezocht. Een geldverslindende politieke kaste die er enkel op uit is zichzelf te bedienen, Dexia/Arco-schandalen waarvoor we met z’n allen nog lang zullen mogen afdokken, een peperdure EU-schoonmoeder, een parasiterend koningshuis, de ongebreidelde immigratie die jaarlijks miljarden kost, en bovenal Waalse bodemloze putten die met Vlaams belastinggeld worden gedempt.
Het laatste staaltje van zo’n bodemloos Waals vat was de subsidiëring van de verlieslatende luchthaven van Charleroi : circa 20 miljoen euro bedrijfsverlies, maar met 30 miljoen euro subsidies (en ja, ik durf gerust zeggen dat dit Vlaams transfergeld is) toch nog afklokken op een winst van enkele miljoenen euro’s. En dat terwijl Vlaanderen zich kapot bespaart…
Hoog tijd dus voor een radicale ommekeer. De Vlaamse economie is sterk genoeg om de belastingdruk te verlagen en de sociale zekerheid overeind te houden. Niet om de bodemloze Waalse putten te blijven vullen en OCMW voor de rest van de wereld te spelen.
In een on-afhankelijk Vlaanderen zal de Fiscale Bevrijdingsdag vroeger vallen dan op de Belgische kalender gebruikelijk is. Als op 1 mei het ‘feest van de arbeid’ gevierd wordt, waarom zouden we op die dag dan ook niet de Vlaamse Fiscale Bevrijdingsdag vieren ?
Barbara Bonte, is fiscaliste, woont in Sint-Martens-Latem en is Vlaams volksvertegenwoordiger voor het Vlaams Belang.