door Pieter Bauwens – www.doorbraak.be
It’s a long way to Tipperary
Met 93% procent van de stemmen is Tom Van Grieken verkozen tot de jongste partijvoorzitter van het Vlaams Belang. Maar dat was niet het nieuws op het Vlaams Belangcongres.
Een lange rij stond er aan het kieshokje. Er was blijkbaar veel animo binnen Vlaams Belang voor de verkiezing van een nieuwe partijvoorzitter. Een druk bijgewoond congres, met plaats tekort. Na de klap lijken de militanten hun enthousiasme terug te hebben gevonden. Maar niet alleen de militanten, ook de nieuwe voormannen en vrouw blijken zeer strijdvaardig.
Chris Janssens was de eerste spreker en hij vatte de volgen richting als volgt samen: ‘Nu de Vlaamse regering, met N-VA op kop, weigert om nog langer voor Vlaanderen op te komen, nu zij op dat vlak volledig capituleert en haar ambities zich beperken tot het deelnemen aan de macht-tot-elke-prijs, ligt er een wijd veld open. Een wijd veld van ontgoochelde Vlaamsgezinden, van ontgoochelde Vlaams-nationalisten.’ Daarmee vatte hij mooi samen wat dit congres aangaf : Vlaams Belang heeft de verkiezingen overleefd en zal haar pijlen vanaf nu volop richten op de N-VA. In het verleden, waren er wel discussiepunten tussen de V-partijen, maar Vlaams Belang wou niet kiezen voor de frontale aanval op de Vlaamse flank van de N-VA. En dat doet ze nu dus wel, ‘N-VA heeft onze kiezers gelokt, maar kan de ‘verandering’ niet waarmaken, er zullen vele kiezers terugkomen’, klinkt het in verschillende versies bij het publiek.
Communautair
Chris Janssens zette de lijnen uit met kritiek op de Vlaamse regering, een regering zonder communautair programma : ‘Dit is de eerste Vlaamse regering in de geschiedenis die gedomineerd wordt door een – in theorie – separatistische partij. En dit is ook de eerste Vlaamse regering die geen enkel communautair hoofdstuk, zelfs geen communautaire alinea, zelfs niet één communautaire zin in haar regeerprogramma heeft staan.’ De woorden kiezersbedrog en ontgoocheling waren nooit veraf.
De taakverdeling was duidelijk, na de aanval van Janssens op de Vlaamse regering kwam Barbara Pas met haar evaluatie van de federale regering. Haar toespraak sprokkelde uit haar tussenkomst eerder deze week in de kamer maar dan wat straffer geformuleerd en voorafgegaan door een sneer naar het doodzwijgen van het Vlaams Belang door de media. De woorden kiezersbedrog en verraad waren ook hier niet ver weg. Ook Pas, roerde de communautaire trom : ‘ Dé grote verwezenlijking is blijkbaar het feit dat de PS in de oppositie zit. Wel, die zit daar met een heel gerust gemoed. Gerustgesteld dat er weer 10 jaar tijd is gekocht. Gerustgesteld dat er gedurende die lange tijd elk jaar opnieuw 16 miljard euro van de Vlamingen binnenkomt. Met dank aan Jan Jambon, Peter De Roover en co.’ Waarmee Barbara Pas twee N-VA boegbeelden viseert die de Vlaamse kant van de N-VA moeten dekken. Naast het communautaire belichtte Pas ook veel meer sociale thema’s en ook het migratiethema. Ook dat is een nieuwe marsrichting, niet langer ‘de migrant’ maar wel ‘de massamigratie’ wordt gehekeld. Daarnaast mag ook een snuifje anti-EU niet ontbreken.
Keerpunt
Gerolf Annemans bezweerde de achterban dat dit congres het keerpunt was. Een nieuwe generatie neemt de fakkel over en het kwaadste is voorbij. De afscheidnemend voorzitter nam de tijd om de verbinding te maken tussen het verleden van de partij, het heden en de toekomst. Van Karel Dillen tot Tom Van Grieken. Ook hier werd de N-VA sterk geviseerd en werd het verschil tussen N-VA en Vlaams Belang in de verf gezet. Retorisch laat Annemans die jongere generatie nog achter zich, maar met 29 jaar politieke ervaring zou het jammer zijn moest dat niet zo zijn. Volgens Annemans is de N-VA nog erger dan de Volksunie, uit een afscheuring en uit reactie tegen de Volksunie is ooit het Vlaams Bolk, later Vlaams Belang ontstaan. Annemans schetste een beeld van de moeizame weg die het Vlaams Blok/Belang heeft afgelegd : ‘Wij hakten in het oerwoud een pad uit, een pad op weg naar de Ordelijke Opdeling van België, op weg naar het besef van de islamisering, op weg naar de ommekeer van de immigratie en op weg naar een einde aan de verlaksing van justitie en veiligheid. Met die weg hebben wij de richting aangegeven in zeer gevaarlijke en moeilijke omstandigheden, want het Belgische regime aarzelde niet om ons met gemene en oneerlijke middelen naar het leven te staan.’ Volgens Annemans’ analyse is dat pad later gebruikt door ‘copycats’ die nu met ‘de bull-dozers en de asfaltmachines van de macht’ de richting aangeven en 180° terugkeert naar het oude België. De boodschap is duidelijk : Vlaams Belang is een voortrekker geweest, zij hebben de politieke agenda mee bepaald en anderen, lees de N-VA, hebben dat verzilverd in stemmenwinst, maar niet in politieke realisaties. Waarop Annemans Joris Van Hauthem parafraseerde : ‘Wij zullen dat alleen verder doen, alleen wij zullen dat verder doen en wij zullen dat verder alleen doen.’ De nu ex-voorzitter ziet de toekomst rooskleurig in, Vlaams Belang sloeg de weg in naar nieuwe verkiezingsoverwinningen, maar die weg zal niet gemakkelijk zijn… it’s a long way to Tipperary.
Dat nieuwe zelfvertrouwen en vertrouwen in de toekomst droeg ook de nieuw verkozen voorzitter uit. Tom Van Grieken mocht het allemaal nog eens bondig en kernachtig verworden. ‘Het Vlaams Belang heeft een ijzersterk programma en de problemen die onze partij op de politieke agenda heeft geplaatst, zijn niet opgelost. Verschillende studies tonen trouwens aan dat onze standpunten niet extreem zijn, maar gedragen worden door het overgrote deel van de Vlamingen.’ En ook Van Grieken koos dan voor de frontale aanval naar de N-VA : ‘Hoe men het ook draait of keert : vandaag blijkt dat het woord van de N-VA nog minder waard is dan een aandeel van Arco, want dat is tenminste voor 40% gedekt.’
‘Een goed congres’ vonden vele aanwezigen tijdens de afsluitende receptie. De hoop in de ogen dat ‘de partij weer vertrokken is’. Maar er is nog veel tijd eer er verkiezingen komen.
Pieter Bauwens – www.doorbraak.be .