Niets mis met praten tegen rechtse kiezers
Opgelet : in dit stuk wordt de controversiële stelling verdedigd dat ex-VB-kiezers ook maar mensen zijn. Niet voor gevoelige lezers.
Door Daniël Walraeve – www.doorbraak.be .
De ene achterban is de andere niet. Als PVDA+ roept om een miljonairsbelasting, lees je nergens dat extreem-links die eis lanceert om arbeiders naar de mond te praten. Als Sp.a zegt voor onverdoofd slachten te zijn, op voorwaarde dat de moslimtheologen dat ook goed vinden, dan schrijft geen enkele krant dat de socialisten door de knieën gaan voor hun islamitische kiezers. Maar oh wee als de N-VA eens iets over migratie zegt, dan smaalt élke commentator dat de Vlaams-nationalisten gewoon de ex-VB-kiezers ter wille willen zijn. Alsof daar iets mis mee is.
Er is niets onheus aan partijen die spreken met hun achterban. Integendeel: dat mag van partijen verwacht worden. In een democratie hebben volksvertegenwoordigers twee kerntaken: de standpunten van hun achterban verdedigen, en eigen standpunten communiceren naar hun achterban. Waarom blijven journalisten dan beschuldigend schrijven over een partij die communiceert met (een deel van) haar kiespubliek? Waarom maken al die analyses de aandacht voor de ex-VB-kiezers verdacht ? Als je sommige kranten leest, zou je gaan geloven dat er in dit land ook burgers zijn die eigenlijk géén gehoor en vertegenwoordiging verdienen.
Voorgoed verdacht
Het gros van de opiniërende elite heeft een kwart van de Vlamingen definitief afgeschreven in 2004. In dat jaar haalde het Vlaams Belang 24,15% van de Vlaamse stemmen. In het achterhoofd van bijna alle commentatoren zijn die 24% medemensen stuk voor stuk ongeneselijke kernracisten. Dat oordeel staat los van hun kiesgedrag. Zelfs kiezers die niet meer voor Vlaams Belang stemmen, blijven verdacht. Partijen die kiezers van het Vlaams Belang afsnoepen, zijn bijgevolg ook verdacht. Helemaal crimineel wordt het als je die ex-VB-kiezers ook nog eens probeert vast te houden.
Blijkbaar hopen veel waarnemers op een nieuwe groei van Vlaams Belang. Na een jarenlange kruistocht tegen het Vlaams Blok, is het niet langer de bedoeling dat het VB verschrompelt of verdwijnt. Wanneer een fatsoenlijke beleidspartij probeert om de ex-VB-kiezers aan zich te binden, wordt die partij daarop afgerekend. Afgaand op veel N-VA-kritiek hoopt progressief Vlaanderen vandaag dat de ex-VB-kiezers bij de volgende verkiezingen terugkeren naar het Vlaams Belang. Waar ze natuurlijk makkelijker te negeren zijn.
De hetze tegen de ex-VB-kiezer drijft commentatoren trouwens tot de grens van een lachwekkende paranoia. Zo wordt in heel serieuze analyses beweerd dat de tweets van Theo Francken passen in een uitgekiende N-VA-strategie, om het ex-VB-publiek te bedienen. Die analyse is verderlicht, zelfs naar de normen van de Vlaamse kwaliteitspers. Francken heeft nog geen negenduizend volgers op Twitter – niet bepaald een getal waar je verkiezingen mee wint of verliest, zelfs als het allemaal racistische ex-VB-kiezers zouden zijn. De Vlaamse pers zit als een bende konijnen naar de lichtbak van Twitter te staren, en denkt blijkbaar dat verkiezingen daar worden beslecht.
Geen bewijs
Al jaren wordt voorspeld dat de N-VA zal vervellen tot een kloon van Vlaams Belang. Al jaren ontbreekt daarvoor elk bewijs. N-VA-mandatarissen nemen verantwoordelijkheid en vervullen hun taak correct – daar is Theo Francken zelf het beste voorbeeld van. Coalitiepartners blijven op tal van niveaus ook rustig samenwerken met de N-VA. Toch blijven er liters inkt vloeien over de verschillende kiespublieken van N-VA, over electorale strategieën, en over welke doodzonde het is om naar bestaande bezorgdheden te luisteren.
Finaal is het simpel. Ofwel oordelen de traditionele partijen dat de voorstellen en het beleid van de N-VA racistisch of extremistisch zijn, en dan moeten ze elke samenwerking met de N-VA onverwijld beëindigen. Ofwel gaan ze het debat met de N-VA aan, met inhoudelijke argumenten en zonder bizarre verdachtmakingen. De aanhoudende insinuaties over de ex-VB-kiezers, vergiftigen het opinieklimaat en stigmatiseren een aanzienlijke groep Vlaamse kiezers. Ex-VB-kiezers moeten niet anders benaderd worden dan ex-Open VLD-kiezers of ex-CD&V-kiezers. Het is niet omdat je van het Vlaams Belang komt, dat je geen recht hebt op een democratische voorvechter. En als journalisten mensen willen blijven reduceren tot hun afkomst, dan moeten ze misschien maar zelf aansluiten bij, ja, het Vlaams Belang.
Foto’s © Reporters.