Er is nog duidelijk iets mis in de relatie tussen blanke (meestal blonde) autochtone vrouwen en allochtone mannen (eerste, tweede, derde & vierde generatie of asielzoekers ). Hierover getuigen is blijkbaar zeer moeilijk. Ook door de vrouwenbeweging ! We vonden een dame die er wel vrij wilde en durfde over te spreken.

Vorige week was het nog de burgemeester van Arendonk (*1), Kristof Hendrickx (N-VA), die in een uitgelekte mail stelde dat aan het asielcentrum van zijn gemeente “de asielzoekers geen vrouwen en meisjes mogen lastig vallen”.

Begin september 2015 schreef (*2) de Antwerpse studente Noa T. (19 jaar) op haar blog dat ze zich niet meer veilig voelt in Antwerpen omdat ze al wat negatieve ervaringen had op straat met allochtone mannen. Ze werd hierover zelfs op het stadhuis ontvangen voor een gesprek met burgemeester Bart De Wever.

In 2012 kwam de Brusselse studente Sofie Peeters (*3) in het (internationaal)nieuws met haar film eindwerk “Femme de la rue” over haar ervaringen in de straten rond het Brusselse Zuidstation. Ze werd er voortdurend lastiggevallen door allochtone mannen die haar naroepen, beledigden en zich aan haar fysiek opdrongen. Daarnaast komen ook een aantal vrouwen, zowel autochtone als allochtone, aan bod die over soortgelijke ervaringen in Brussel spraken.

 

Eind november jl. was er in een hotel in Edegem een debat van de Debatclub over de ‘Europese unie – noodzaak of mislukking ?’ tussen de Vlaamse Nelly Maes (ex-VU en ex-Spirit) en Nederlands EU-parlementslid Olaf Stuger (PVV). Tijdens het vragen halfuurtje kwam de islamisering van Europa aan bod. Nelly Maes stelde dat ze hierover eerder optimistisch was want dat het zou aflopen zoals met de katholieke kerk : minder geloofstrouw, kleinere gezinnen en een gematigde meerderheid van islamaanhangers die van extremistische salafisten niets moet hebben. Toen werd Nelly Maes tegengesproken door een jonge welbespraakte vrouw die uit het publiek rechtstond en duidelijk stelde “dat vrouwen zich meer en meer als loslopend wild voelen bij islamieten en dat geen enkele vrouwenbeweging daarover protesteert.” Algemeen applaus bij een groot deel van het publiek.

We gingen deze vrouw thuis opzoeken voor een lang gesprek.

De problematiek wordt steeds erger

Onze gesprekspartner is Anne L. (*4), een blonde Antwerpse die vandaag ergens in het Waasland woont.

“Het lastig vallen van blanke – voornamelijk blonde vrouwen en meisjes – door de ‘gekleurde medemens’ is al jaren aan de gang. Onlangs had ik het zelf nog voor in Lokeren toen ik voorbij een Turks theehuis wandelde. Op het terras zaten wat oudere mannen 60-plussers die mij van kop tot teen keurden. Als vrouw heb ik er een ongemakkelijk gevoel bij. Die oudere mannen wisten niet dat mijn man op enkele tientallen meters volgde. Die allochtonen wonen hier al jaren, werken hier of zijn hier op pensioen. Ze leven in een land met andere normen dan in hun thuisland. Maar in plaats van af te nemen, verergert deze problematiek maar. Als vrouw kan je in bepaalde delen van onze steden niet meer buiten komen zonder lastig te worden gevallen. De manier van behandeling door vreemde mannen is een probleem. Op dit vlak zwijgt de vrouwenbeweging. Een hoofddoek is een politiek object en het wordt politiek gebruikt in het identiteitsdebat. Waarom ? Jonge allochtone mannen beoordelen vrouwen naargelang het al dan niet dragen van fatsoenlijke kledij. Ze geven dit van generatie op generatie door. Onze jonge mannen worden er ook door geïnfecteerd. Ze spreken in scheldwoorden tegen elkaar. Je moet maar eens op Facebook kijken. Er is een totale normvervaging, ook bij de autochtone jeugd.”

 

Een eigen dochter reeds aangerand door allochtoon

Anne L. heeft vier dochters, vandaag allemaal twintigers. “Mijn derde dochter werd op tienjarige leeftijd in Antwerpen bedreigd met verkrachting aan de bushalte voor naar school te gaan door een allochtoon. Ze kon niet buitenkomen of ze werd lastig gevallen door een bende allochtone jongens tussen de 14 en 16 jaar. Ze heeft lang rood haar en daar kikken allochtonen nogal op, evenzeer als op blondines. Ik heb mijn dochters geleerd om ‘brand’ te roepen of in een taxi te stappen en naar huis te rijden. Ze werd door een 14-jarige Marokkaan ‘aangepakt’. Deze kerel had al wel wat op zijn juridische kerfstok. Dit kwam voor de jeugdrechter met de hulp van een tolk want zijn moeder was analfabeet. Die dame beschuldigde ons uiteindelijk nog van racisme. Na lang procederen hebben we met veel moeite nog een morele schadevergoeding gekregen.”

Antwerpen-centrum, onveilig voor alléén lopende Vlaamse vrouwen

“Donderdagavond is uitgaansdag voor de Antwerpse studenten. We woonden toen nog in Wilrijk en één van mijn dochters nam de laatste bus richting Boom om 0.45u. Toen ze afstapte aan de A-12 moest ze nog enkele straten wandelen om thuis te komen. Ze had toen al het gevoel dat ze werd gevolgd door een wagen. Effectief. Ze zette het op een lopen en moest aan onze woning nog enkele trappen doen om de voordeur te bereiken. Ze zocht naar haar sleutel maar ondertussen was haar achtervolger reeds uitgestapt en haar op enkele meters genaderd. Gelukkig kreeg mijn dochter juist op tijd de deur open. Onze grote schepershond sliep in de gang voor de deur en was al aan het hijgen toen de deur openging. Hij sprong over onze dochter naar haar belager. Deze kerel van vreemde origine heeft toen de spurt van zijn leven gemaakt om weg te komen.

Ik heb mijn dochters aangeleerd dat ze op straat geen oogcontact moeten maken met mannen van vreemde origine. Want anders daagt ge ze volgens hun overtuiging uit. Je wordt dan uitgemaakt voor het ‘vuil van de straat’. Als er toch oogcontact is, moeten je gewoon doorlopen en niet verder naar hen omkijken. Het is een duidelijk islamprobleem. In de islam is de vrouw ondergeschikt aan de man.

Veel vluchtelingen gaan ervan uit dat westerse vrouwen ‘te pakken zijn’. Je mag ermee doen wat je wil. De blondines zijn het meest gegeerd. Dit is erg verontrustend, want jongens die hier geboren worden in allochtone gezinnen maken zogezegd deel uit van onze maatschappij.

In Lokeren, met een VLD-burgemeester, is de nultolerantie afgesproken met de scholen en de horeca. Tijdens de middagpauzes worden er geen pinten geserveerd aan schoolkinderen. Tijdens de ‘Lokerse Feesten’ zijn er ook zeer weinig problemen.

In Antwerpen, vnl. de buurt rond de Grote Markt, Oude Koornmarkt en de Suikerrui, worden Vlaamse vrouwen, zeker als ze alléén zijn, achterna geroepen door allochtonen. Niet op het Zuid en ’t Eilandje. Daar wonen de ‘Bobo’s’ (Bourgeois-bohémiens). Vandaag is ’t Stad tijdens de weekavonden zo ‘dood als een pier’. Als je dan als vrouw zo’n groep mannen achter u hebt, moet je veel lawaai maken en om hulp roepen zodat andere voorbijgangers dit ook zien. Dan gaan je belagers wel lopen want uiteindelijk zijn het lafaards.

Jonge vrouwen worden in het uitgaansleven heel zwaar geïntimideerd door allerlei vormen van stalking. De allochtone belagers gaan daar zeer ver in. Ze maken misbruik van onze manier van leven. Vele vrouwen hebben er geen verweer voor, zeker als ze worden uitgemaakt voor ‘racist’. Dit heeft veel te maken met onze ‘christelijke schuldcultuur’.

In Gent wonen veel Turken en die zijn niet zo opdringerig. Daar kan je als Vlaamse vrouw nog alléén ’s avonds zonder problemen over straat lopen.

In Sint-Niklaas zijn er geregeld problemen in de uitgaansbuurt rond de Grote Markt. “

Vrouwen en burgers beginnen zich te verdedigen tegen deze overlast

“Klacht neerleggen bij het Meldpunt voor overlast is niet zo vanzelfsprekend. Zo ook bij de politie. Ze verzuipen al in het werk en zullen pas in actie schieten als er echt ‘er over is’. De politie probeert in eerste instantie de klagers af te wimpelen. De vrouwen zijn dan op zichzelf aangewezen. Ze kunnen met hun problemen nergens terecht. De Vrouwenbeweging laat verstek gaan. Dit thema was bijna niet bespreekbaar. Het komt ook niet in de kranten. Enkel als er slachtoffers vallen. Weinig vrouwen durven ook met deze problematiek naar buiten te komen. TV-Brussel veegt de vele problemen in de hoofdstad ‘onder de mat’. Er zijn in Brussel vele wijken waar je als vrouw (en ook als man) beter niet komt.

In Brussel dragen vele vrouwen lange regenjassen. Een aantal vrouwen beginnen hun haren ook donker te verven, zeker de blondines en de roodharigen. Zeker in Zweden, daar dragen veel blonde vrouwen ook nog eens donkere lenzen.

 

Hoe komt dit nu allemaal ? In de islam moeten vrouwen hun plaats kennen. Moeders hebben over hun zoons niets te zeggen. Het is de vader die de beslissingen neemt. En als die vader analfabeet of half-analfabeet is, hebben de zoontjes geen enkel toezicht meer op hun doen en laten. De islamitische godsdienst staat duidelijk in de weg. In onze zwembaden zijn er ook geregeld problemen met islamitische jongens. Daarom zijn shorts er nu verboden en kijkt men toe dat iedereen een zwembroek aandoet.

Een aantal burgers beginnen zich te verzetten tegen deze islamitische terreur. Een aantal kleine supermarkten die halal-vlees verkopen krijgen bezoek van autochtonen die er varkensvlees tussen het halal-vlees leggen. Een varken is voor de moslims een onrein dier en dit vlees mag men dan niet meer verkopen, ook datgene dat erdoor werd aangeraakt.

In Antwerpen voerde de N-VA in 2012 actie met de winkeliers tegen de drugdealers in Antwerpen-Noord. Dit doen ze maar op het ogenblik dat hun eigen vrouwen worden lastig gevallen. Negen op de tien van de daders zijn islamieten. In het uitgaansleven groeit een soort ‘apartheid’. Iedereen gaat zijn eigen groep opzoeken via private clubs met lidkaarten enz … In de uitgaanswereld gaan enorm veel drugs rond. In dancings drinken velen hun biertje uit het flesje, niet meer uit een glas, omdat ze in een flesje niet gemakkelijk drugspillen kunnen instoppen bij een ogenblik onoplettendheid. Vrouwen nemen geen handtassen meer mee. Ze steken hun GSM aan een bandje of aan hun bh en hun geldbeugel op zak. Dan kunnen er ook geen handtassen meer worden afgerukt. Zij die nog wel handtassen dragen hebben dikwijls pepperspray bij om zich te verdedigen als het nodig is.”

Problemen zullen nog een hele tijd blijven bestaan

“In de jaren ’70 en ’80 van vorige eeuw werd hier het gescheiden onderwijs tussen mannen en vrouwen afgeschaft. Vandaag wordt het gescheiden zwemmen terug ingevoerd. In concentratiewijken zijn sommige fitnesszalen enkel toegankelijk voor vrouwen.

Ik ken studenten die een stage geschiedenis deden op het Kon. Atheneum Antwerpen en de tekst over de kruistochten herschreven om de beide kanten te laten zien. Ze waren gebuisd omdat ze te weinig rekening hielden met de achtergrond van de leerlingen.

Als maatschappij moet je een keuze maken, de gelijkberechtiging van man en vrouw tegen de gelijkberechtiging van de godsdiensten. Met de islam is er duidelijk een probleem. Die is nog middeleeuws.

Allochtonen weten perfect hoe ze vrouwen kunnen intimideren. Mannen rijden permanent in wijken in auto’s rond en observeren alles. Van het ogenblik dat veel vrouwen grenzen zullen stellen, tot hier en niet verder en duidelijk ‘NEEN’ zeggen, zullen een aantal allochtone mannen afdruipen. We moeten doen zoals de Joden en zwembaden afhuren voor de eigen kring. Men moet ook paal en perk stellen aan een heleboel privileges. In Brussel wonen reeds 55 % vreemdelingen. In Molenbeek zijn er no-go-zones waar je geen pint meer kan gaan drinken.

Vandaag doen er zich feiten voor waar meisjes van 12 jaar zich aanbieden aan onze landsgrenzen en vragen naar mannen van 50 plus die hier reeds vertoeven. Dit zijn o.a. pedofielen uit Afghanistan die in het kader van gezinshereniging jonge kinderen naar hier laten overkomen. Geen enkele politicus van CD&V, SP.a of O-VLD doet hier iets tegen. Ze wassen allemaal hun handen in onschuld. Het huwelijk is immers gesloten in het land van herkomst. Ons antwoord moet hier duidelijk op zijn : NEEN, dit pakt hier niet ! Hier gelden onze wetten. Die achterlijke godsdienst heeft hier niets te zeggen.”

 

Bronnen :

(1)  Het Laatste Nieuws, 27/11/2015, E-mail van burgemeester Arendonk : “Asielzoekers, blijf van onze vrouwen”.

(2)  https://noatuyaerts.wordpress.com/2015/10/06/avondwandeling/

(3)  “Femme de la rue” , film van Sofia Peeters, film op YouTube 360p https://www.youtube.com/watch?v=1d65LFY3BDc , 2012.

(4)  wegens veiligheidsmaatregelen geven we de naam, woonplaats en gelaatsfoto van betrokken informante niet volledig vrij.

Foto’s © Reporters & Gazet van Hove.