Lier, 16 april 2016, academische zitting
Toespraak door Jurgen Constandt, algemeen directeur
“Dames en heren volksvertegenwoordigers,
Mijnheer de burgemeester van Lier en schepenen van Mechelen,
Mijnheer de secretaris-generaal van de Landsbond van de Neutrale Ziekenfondsen,
Voorzitters en bestuurders van tal van Vlaamse verenigingen,
Dames en heren,
vrienden van het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds,
Hier staat een bijzonder trotse algemeen directeur !
Trots dat wij vandaag officieel de 100ste verjaardag van dit buitenbeentje in de ziekenfondswereld mogen vieren.
Trots dat ik over zo’n krachtige ploeg medewerkers, sterke collega-directieleden en betrokken bestuurders en leden van de Algemene Vergadering kan beschikken.
Maar ook dankbaar, dankbaar omdat ik mijn droom van 25 jaar geleden, samen met velen van jullie, mag waar maken, nl. werken aan de uitbouw van een Vlaamsgezinde en ongebonden sociale instelling om zo de Vlaamse sociale zekerheid te realiseren.
Vandaag is het VNZ een krachtig merk en kunnen wij onze leden een zeer persoonlijke en kwaliteitsvolle dienstverlening aanbieden met financieel aantrekkelijke voordelen en nevendiensten, denk maar aan :
– onze over heel Vlaanderen uitgebouwde Dienst Maatschappelijk Werk met al 13 maatschappelijk assistenten, sociaal verpleegkundigen en ergotherapeuten,
– onze uitleendienst ComfoPlus met twee hulpmiddelenwinkels en een enorm logistiek centrum in Bornem,
– onze unieke hospitalisatieverzekering HospiPlus met HospiPluskaart en het nieuwe MaxiPlan,
– onze vakantiediensten, Krunsj voor de jongeren en NZ Vakanties voor iedereen,
– of het Sociaal centrum en de Neutrale Zorgkas Vlaanderen, hier in Lier.
Het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds heeft ontzettend veel stichters gekend, ontstond uit tal van kleine lokale initiatieven in de 19de en 20ste eeuw.
Hoe vaak krijg ik trouwens niet iemand aan de lijn die beweert nog bij de stichting aanwezig te zijn geweest of één van onze eerste leden te zijn !
Sommigen onder hen bezitten zelfs nog hun eerste lidboekje in alle kleuren en formaten…
De allereerste kiemen, die dateren al van in 1808, nog voor het ontstaan van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden of dit kunstmatige land België, maar daar zal historicus Karl Drabbe straks dieper op ingaan.
In ons jubileumboek zullen jullie alle details kunnen lezen over de pioniers, van Louis en Josephine Vaes tot Emiel Vanlangendonck, van Louis en Paul Van Kerckhoven tot Stany Verelst.
Maar ook de rol van onze gewezen voorzitters Karel Clockaerts, Jos De Backer, Lode Van Dessel, Germain Desmet, Koen Van Nieuwenhove, Frans Lachi en mijn jarenlange steunpilaar en goede vriend André Suykens komen er aan bod.
Ik wil jullie nu graag 25 jaar terug nemen in de tijd.
We hebben het dan over 1991, het jaar waarin de Golfoorlog volop woedde, maar ook het jaar waarin de wet Busquin, met de oprichting van de Controledienst voor de Ziekenfondsen en de afschaffing van de vroegere primaire kassen, uitgevoerd werd.
Als jong afgestudeerde licentiaat, vandaag heet dat trouwens een master, politieke en sociale wetenschappen begaf ik mij vol enthousiasme op de arbeidsmarkt. Ondanks de moeilijke jaren toen, had ik verschillende mogelijkheden om mijn loopbaan te starten. De financiële en academische wereld lonkten …
Maar ik koos bewust, mede onder impuls van onze nieuwe voorzitter Wim Van Beeck, voor de minst lucratieve aanbieding.
De meeste kennissen uit mijn omgeving gaven me toen geen schijn van een kans op slagen in deze ziekenfondsonderneming, maar ze weten inmiddels, als trouwe VNZ-leden, wel beter !
Het toenmalige Verbond van Vlaamse Ziekenfondsen, den 236 uit Mechelen, was weliswaar net als laatste ziekenfondsverbond erkend, maar beschikte over niet de minste reserve, wel integendeel.
Ook al was de situatie van het VVZ in die periode zeer precair, toch gingen de pioniers van toen, waarvan een aantal hier aanwezig zijn vandaag, er ten volle voor.
Gesterkt door ons idealisme voor meer Vlaanderen, bouwden we steen voor steen, of beter nog : lid per lid, aan de uitbouw van ons Vlaams & Neutraal Ziekenfonds.
In die tijd waren er trouwens 7 Neutrale ziekenfondsen actief in Vlaanderen, van Aalst tot Brugge, van Gent tot Leuven of Brussel. Mechelen was met amper 10.000 leden-titularissen de kleinste en het Neutraal Ziekenfonds van Lier, hier nog altijd beter bekend als Tak Lier, was bijna dubbel zo groot.
In de jaren ‘90 moesten we met het Vlaams ziekenfonds jaarlijks een erkenning van de Neutrale landsbond krijgen vermits we nog steeds geen 15.000 leden hadden.
Ik herinner me in december 1994 de spannende periode dat we nog steeds geen zekerheid hadden voor ons voortbestaan in 1995.
Die kwam er uiteindelijk wel op de valreep en het jaar erop waren we alvast bijzonder vooruitstrevend met de lancering van de eerste webstek op het internet.
Een primeur in de sector, waarbij we zelfs de lokale televisie haalden. En vanaf dat moment zien we ook een knik in onze groeicurve.
Die kwam er onder meer, omdat we onze vrienden van West-Flandria Kortrijk wisten te overtuigen om hun Gentse ziekenfonds te verlaten en onze rangen te vervoegen.
Ook dit was nooit gezien.
Er werd als het ware een tweede Guldensporenslag uitgevochten aan de Graaf Gwijde van Namenstraat in Kortrijk. Dank aan dr. Frans Devos en de vele Vlaamse idealisten zekerheid hadden voor ons voortbestaan in 1995.
En er volgden nog vele nieuwe uitbreidingen, van Sint-Genesius-Rode tot Aalter, van Hasselt tot Buizingen,…
De financiën werden op punt gesteld en de werking alsmaar professioneler. Dit ook mede dankzij de nieuwe jonge krachten Steven Van Dessel en Erik Stoffelen.
Begin 2003 werd een samenwerking opgestart met het Neutrale ziekenfonds van Lier, waar Diane Van Balen onder meer verantwoordelijk was voor het kantorennetwerk.
Een 8-tal kantoren in het Antwerpse werden zogenaamde ‘wisselkantoren’, waarbij de leden van de 2 ziekenfondsen 203 en 236 welkom waren.
Dit was de voorbode van een bijzonder hectische periode.
Door de schaalvergrotingen in onze sector en de goede relaties met het ziekenfonds van Lier, stelde ik me kandidaat om Mia Vandewalle daar als directeur op te volgen.
Met een open en vooral duidelijke agenda, namelijk snel te komen tot een samensmelting van de twee complementaire ziekenfondsen en werkzekerheid voor elke medewerker, ging ik begin 2004 aan de slag in Lier. En ’s nachts bleef ik het reilen en zeilen van Mechelen volgen.
Nog voor het jaareinde was de intentie tot fusie een feit en kreeg ik de steun van het Sociaal centrum en Herman Vaes om het volledige gebouw aan het Hoogstratenplein in Mechelen te verwerven voor het ziekenfonds.
In 2006 werd de fusie afgerond en telde het nieuwe Vlaams & Neutraal Ziekenfonds zo’n 47.000 titularissen of 70.000 leden.
10 jaar later zijn deze aantallen met meer dan 50 % toegenomen en staan we binnen onze landsbond bekend voor onze forse groei. Onze financiële reserves zijn in die tijd ook meer dan verdubbeld !
1 schapenkop en 1 maneblusser zijn er dus 3 geworden bij ons. Of waar de flirt tussen de Zimmer- en Romboutstoren toch goed voor is geweest !
De sterke troeven van Lier, nl. een zeer kwaliteitsvolle administratie en ijzersterke sociale reputatie, werd gecombineerd met de dynamiek en Vlaamse gedrevenheid van Mechelen.
Het resultaat is een ziekenfonds dat blaakt van gezondheid :
– een ziekenfonds op mensenmaat met een bijzonder persoonlijke aanpak,
– een ziekenfonds waar het fijn is om te werken,
– een ziekenfonds dat financieel gezond is over de hele lijn,
– een ziekenfonds dat jaarlijks blijft groeien en zich steviger in de markt positioneert,
– een ziekenfonds dat steeds een loyale partner is binnen onze koepelorganisatie en altijd open staat voor nieuwe samenwerkingsverbanden,
– een ziekenfonds dat een unieke en ondubbelzinnige missie heeft, nl. overtuigd Vlaams, bewust ongebonden en verrassend voordelig is,
– en –last but not least- vergeef me de anderstalige uitdrukking, een ziekenfonds dat een zeer, maar dan ook zeer hoge ledentevredenheid kent.
Bij een bevraging van onze leden gaf 90 % aan ons ziekenfonds bij vrienden, familie en collega’s aan te bevelen. Dat geeft een bijzonder fijn gevoel.
Anderzijds moeten we realistisch blijven en beseffen dat we met 1,7 % van de Vlaamse markt de symbolische kiesdrempel nog absoluut niet gehaald hebben.
In Lier is nochtans meer dan 20 % van de bevolking bij ons aangesloten. Laat dit onze droom en doel zijn voor gans Vlaanderen !
Dus blijft groeien de boodschap temeer ons einddoel ‘een solidaire Vlaamse sociale zekerheid’ nog lang niet in zicht is en er nog heel wat uitdagingen op ons af komen.
Maar samen met jullie allen, zijn we daar klaar voor.
‘Constant vooruit’ is de boodschap !
Ik dank jullie…”
Foto’s © Gazet van Hove