Waar een wil is, is een weg

Wie Nederlands wíl leren, kan dat, en kan uitgroeien tot meer.

door Theo Lansloot – www.doorbraak.be .

De Wedstrijd ‘Beste Leraar/ Lerares Nederlands van de Lage Landen bestaat vier jaar en is een initiatief van de progamma’s De Taalstaat op de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) en De bende van Annemie op Radio 1 van de VRT. Voor het eerst ging dit jaar de prijs naar een Vlaamse leerkracht en wel een met een opmerkelijke achtergrond; de nu 35-jarige Tamara Stojákovic kwam immers als vluchtkind uit Bosnië pas als elfjarige in Vlaanderen terecht.

P1040047

Nederlands leren in Borgerhout

In het Antwerpse district Borgerhout kreeg zij in de basisschool voor het eerst met Nederlands te maken. Van Onthaalonderwijs voor anderstalige nieuwkomers (OKAN) was toen nog geen sprake. Nederlands werd voor haar een verschrikking. Dat veranderde toen een zeer betrokken onderwijzer haar meenam naar een plaatselijke bibliotheek. In de kleine Bosnische provinciestad waar zij vandaan kwam bestond gewoon geen bibliotheek. Het was dus letterlijk een openbaring. Zij verslond zoveel boeken dat zij in het vijfde jaar van de basisschool moest afhaken wegens oververmoeidheid. Haar overdadige lectuur had haar Nederlands echter wel op een ontzettend hoog peil gebracht.

Onderwijzeres Nederlands

Door avondonderwijs wist zij toch haar opleiding met succes af te maken en behaalde ze een diploma om les te geven in het lager onderwijs. Haar eerste baan als onderwijzeres Nederlands vond zij inde basisschool in Borgerhout waar zij destijds zelf met onze taal begon te worstelen.

Vandaag geeft Tamara Stojákovic Nederlands aan het Atheneum in Merksem, een ander Antwerps district. Daar beperkt zij er zich niet toe alleen maar Nederlands te doceren. Zij stelt ook belang in wat haar leerlingen later willen gaan doen en zet er alles op om hen te helpen hun doel te bereiken. Zo leert zij hen bijvoorbeeld hoe ze in keurig Nederlands voor een baan moeten solliciteren of een studiebeurs aanvragen.

Dit werd tijdens een uitzending van De bende van Annemie beaamd door een oud-leerlinge die hier zes jaar terug als Spaanse jongere was beland. Zij verklaarde dat zij zonder haar lerares het nooit tot verdere studies had gebracht. Momenteel studeert ze toegepaste psychologie.

nederland en vlaanderen

Waarom won Stojákovic ?

Volgens de jury vooral omdat ze zich erg goed in haar leerlingen inleeft, en hen ‘gedreven bij het leerproces betrekt’. Zelf meent ze dat ze won omdat ze goed de moeilijkheden aanvoelt waarmee haar leerlingen worstelen. Ze heeft er immers vroeger zelf mee gekampt. Daarom zijn haar lessen ook zo veel mogelijk aan de leefwereld van haar leerlingen aangepast.

Waar een wil is, is een weg

Het voorbeeld van Tamara Stojákovic bewijst dat als je echt iets wilt, je daarin ook slaagt. Dat in haar spreektaal af en toe een vleugje Antwerps doorklinkt is kennelijk ook in Nederland geen bezwaar. Hoe dan ook is Midden-Brabants in de Randstad beslist makkelijker te verstaan dan bijboorbeeld Twents. Brabanders uit de Zuidelijke Nederlanden hebben niet voor niets destijds een grote bijdrage geleverd aan het schrijven van de Bijbel waaruit het Standaardnederlands grotendeels voortvloeit.

Rodenbachschool

Taalbewustzijn

Tamara Stojákovic bewijst ook dat nieuwe Nederlandstalige medeburgers vaak onze taal meer koesteren dan wie in de Lage Landen geboren en getogen is. Dikwijls leggen zij een groter bewustzijn aan de dag van het wezen en de waarde van het Nederlands daar waar in Noord en Zuid velen soms onverschillig staan tegenover de taal en er slordig mee omspringen. Jammer ! De wedstrijd ‘Beste Leraar/Lerares Nederlands’ zelf is een gelukkig bewijs van samenwerking qua taal tussen Nederland en Vlaanderen. Vreemd toch dat zo’n initiatief niet uitgaat van de Nederlandse Taalunie.

Foto’s (c) Gazet van Hove