Vrijdagavond 7 juli jl. zakten een 80-tal Hovenaars af naar zaal Da Capo voor de jaarlijkse academische viering van de Vlaamse feestdag. Spreker dit jaar was Luckas Vander Taelen (°Aalst, 1958), een bekend acteur, zanger, journalist, groen politicus en reportagemaker.
Het was burgemeester Koen Volckaerts die vooraf een kort woordje mocht plaatsen. Hij had het over de economische prestaties van Vlaanderen met een dalende werkloosheid, er komen jobs bij dankzij inspanningen, sommigen denken zelfs aan een volledig oplossen van de werkloosheid in Vlaanderen. In Wallonië ontploft de PS (Parti Scandale) en valt men terug op uitzichtloze economische recepten. Ondanks dit blijven de transferts van Vlaanderen naar de bodemloze Waalse putten bestaan en betalen de Vlaamse belastingbetalers gemiddeld 20 % meer belastingen dan de Waalse.
Schepen van Cultuur Gerda Lambrecht mocht dan de gastspreker inleiden. “Onze gast schuwt de controverse niet, zeker over de diversiteit in Brussel. Hij kreeg bakken kritiek over de wantoestanden van allochtone jongeren in Brussel.”
We vatten kort de toespraak van de heer Vander Taelen samen.
“Ik ben tevreden om in Hove over Brussel te kunnen spreken. Brussel is een sterk veranderende stad sedert ik er in de periode 1976-1980 aan de VUB (Vrije Universiteit Brussel) geschiedenis studeerde. Ik bleef er handen in het centrum van de stad, in de buurt van het Sint-Goriksplein. Toen (1980) was het een marginale buurt, vandaag een hippe buurt. In 1980 was Brussel een verfranste kleinburgerlijke stad. Brussel is een Vlaamse stad, eeuwenlang geweest, maar ze is verfranst geweest. Onder andere door de Franse bezettingen van Napoleon en de toenmalige internationale uitstraling van de Franse taal. De Franse taal was rond het jaar 1900 de cultuurtaal in Europa, de taal van het ‘land van de Verlichting’. Er bestond toen geen Nederlandse cultuurtaal. In Vlaanderen heerste veel materiële miserie. Tussen 1850 en 1950 verlieten 500.000 Vlamingen hun regio en vestigden zich in Wallonië, toen de derde economische macht van de wereld. In Vlaanderen was er nauwelijks industrie. Vlamingen deden aan sociale mobiliteit door Frans te spreken.
Ik heb de stad zien veranderen. Vanaf 1990 (1989, de ‘Val van de Muur in Berlijn’) stroomden er 50.000 Polen binnen in Brussel. Eerst illegaal, later geregulariseerd en die bezitten vandaag allemaal kleine firmaatjes. Brussel veranderde door de internationalisering (EU, NAVO, enz..). België heeft bijna geen immigratie gekend gebaseerd op ons koloniaal verleden. Door een gebrek aan arbeidskrachten in de jaren ’60 haalde men arbeiders in landen als Marokko en Turkije. ‘Gastarbeiders’ werden gelokt en zij bleven hier. Mensen gaan niet terug naar hun armoede.
In de jaren ’60 en ’70 was de islam niet bedreigend. Vrouwen droegen toen geen hoofddoek. De godsdienstbeleving was heel persoonlijk. Er waren bijv. geen moskeeën aanwezig. De Islamitische revolutie in Iran (1980) zorgde voor een omslag. De islam kreeg een heel andere invulling, daarbij gesteund door de petro-dollars van Saoedi-Arabië.
In de periode 2000-2017 kreeg Brussel een demografische bevolkingstoename van 20%. Dit waren 200.000 nieuwe inwoners, een enorme uitdaging op alle vlakken : onderwijs, huisvesting, volksgezondheid, tewerkstelling. De migranten waren meestal niet de meest kapitaalkrachtigen, maar wel mensen waar men meer moest in investeren dan dat eruit kwam.
Vandaag is Brussel de meest diverse stad van de wereld, meer dan Parijs, London of New-York. In Brussel wonen 183 diverse nationaliteiten. Gevolg : niemand heeft nog een antwoord op hoe deze stad te besturen. De Brusselse instellingen zijn er niet op ingesteld : de 19 Brusselse gemeenten zijn totaal voorbij gestreefd. In Parijs zijn er arrondissementen met een ‘Maire’. Maar die kan de hogere macht van de Parijse burgemeester Anne Hidalgo niet blokkeren. In Brussel spreekt men in 60% van de gezinnen een andere taal dan het Frans of Nederlands. De Franstalige politici hebben dit nog niet door. De gewone Franstalige weet dit wel en velen hiervan sturen hun kinderen naar het Nederlandstalige onderwijs omdat men daar als drietalige (NL/F/E) buiten komt, in het Franstalige onderwijs meestal als ééntalige Franstalige.
De toekomst van Brussel zit in de méértaligheid. We moeten een systeem vinden waarin de Vlamingen hun troeven kunnen uitspelen. Onze kansen in Brussel zijn enorm. We moeten nog meer investeren in het Nederlandstalige onderwijs.
Anderzijds ben ik ook bedroefd over Brussel : de schandalen blijven voortduren. Er waren de aanslagen, een PS-burgemeester die geld stal van de arme daklozen. De verandering in Brussel gaat niet ver genoeg. Brussel heeft geen minister-president nodig, wel een burgemeester over de ééngemaakte 19 gemeenten. Via het Lambermontpact kregen alle 19 Brusselse gemeenten 1.000.000 euro op de rekening als ze een Vlaamse schepen aanstelden.
In de problematiek van de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zijn er vele fouten gemaakt langs Vlaamse zijde. De Vlaamse partijvoorzitters wonen niet in Brussel en ze kennen de problematiek ook niet (Bruno Tobback, Gwendolyne Rutten, Wouter Van Besien, Wouter Beke). Zoals op de beurs moeten de Vlamingen Brussel kopen. Ze moeten hun hefbomen gebruiken.”
Nadien was het pauze en tijd om bij te tanken. In de vragenronden werden vele vragen gesteld over de hedendaagse problemen (gevaar voor godsdienstfanatici, islam, de PS (hierin zitten de meeste ‘franskiljons’) …Na de vragenronde verkocht de spreker nog ettelijke van zijn boeken en was het tijd voor de receptie en netwerken.
Waar was Hove Beweegt ?
Wat opviel is het feit dat er van de groen-linkse fractie ‘Hove Beweeg’t niemand aanwezig was in de zaal, terwijl de heer Vander Taelen jarenlang gemiliteerd heeft in Agalev/Groen als gemeenteraadslid, schepen, Vlaams volksvertegenwoordiger, senator en Europees volksvertegenwoordiger.
De heer Vander Taelen is een vrijdenker en laat zich niet opsluiten in dogmatische politieke standpunten die vandaag bij groen-links en voornamelijk bij de Franstalige groenen van Ecolo worden gebezigd. Daarom is de heer Vander Taelen in ongenade gevallen bij de meeste groen-linkse dogmatici en wordt hij in Brussel door deze kringen gemeden. Onze Hovese kleinburgerlijke groen-linkse creaturen lieten dit ook voelen door hun manifeste afwezigheid. Men kan zich de vraag stellen of de fractie Hove Beweegt is verworden tot een sekte ?
Foto’s © Wim Frans.