Nu alle affiches en spandoeken van de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen terug zijn opgeborgen en de winnaars voldoende flessen hebben gekraakt, is het tijd om eens naar de uitslagen en evoluties in het stemgedrag te kijken.
N-VA : 28,9% : -0.2% : 6 zetels S.Q.
Fan van Hove : 19,4% : -3% : 4 zetels S.Q.
Hove Beweegt : 21,5% : -0.1% : 4 zetels S.Q.
Phzeven : 25,1% : +2,6% : 5 zetels S.Q.
VB : 5,8% : +0,8% : 0 zetels S.Q.
Voor N-VA en HB kunnen we kort zijn; dit is een licht negatieve status quo. Waaraan ligt dit ? Er zijn minder kiesgerechtigde Hovenaars en vele nieuwe Hovenaars (20% op zes jaar) kennen hier hun weg in het politieke leven nog niet. Beide partijen kunnen best werk maken van een grondige analyse, want anders kan het binnen zes jaar wel eens pijn doen.
Phzeven voerde een presidentiële campagne rond een diepe spits, een vrouw. Dit lokt zeker een pak vrouwelijke kiezers die hopen op een vrouwelijke burgemeester, ongeacht het verkiezingsprogramma, dat vele kiezers niet eens lezen. De uittredende bestuursmeerderheid van Ph7 en N-VA leverde geen slecht rapport af en zo kon Ph7 met een goed uitgetekende reclamecampagne ook scoren met winst.
Afschuiven naar de diepte
Erger is men er aan toe bij het kartel “Fan van Hove” (CD&V, O-VLD en onafhankelijken). Weer een duidelijk verlies moeten incasseren. Nu -3%. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1976 behaalde de toenmalige CVP o.l.v. toenmalig burgemeester Frank Swaelen (CVP) hier nog een monsterscore van 50,10% en de toenmalige liberale PVV scoorde toen 9,8%. Samen opgeteld 60%. Dit zijn scores waar ‘Fan van Hove’ vandaag enkel maar kan van dromen. Bij iedere volgende gemeenteraadsverkiezing verminderde het stemmenpercentage van de CVP ; 1982 : 43,4%, 1988 : 39,07%, 1994 : 28,5%, 2000 : 25,2%, 2006 : 23,6%. In 2012 kwamen ze voor het eerst samen op met de O-VLD onder de kartelnaam ‘Fan van Hove’ en scoorden ze 22,4%. De knik van 1994 heeft te maken met de toenmalige afscheuring van Hovan (Hove Anders) van enkele CVP-bestuursleden.
Bij de liberalen zien we over veertig jaar een andere evolutie; eerst stijgen en dan terug dalen : 1976 : 9,8%, 1982 : 11,9%, 1988 : 19,4%, 1994 : 16,2%, 2000 : 20,9%, 2006 : 12,6 %. In 2012 onder ‘Fan van Hove’ 22,4% . In 1976 en 1982 had de toenmalige PVV hier af te rekenen met een scheurlijst ‘Vrij Hove’ die in 1976 redelijk succesvol 9,5% scoorde wat één gemeenteraadszetel opleverde.
De vorming van het kartel ‘Fan van Hove’ gebeurde tijdens de legislatuur 2007-2012 toen de CD&V de gemeente bestuurde samen met het groen-linkse ‘Hove Beweegt’ die één zetel meer hadden dan CD&V. Binnen CD&V dacht men dat met het aan boord hijsen van een dolende VLD men de groen-linksen in 2012 de baas kon om zo terug de leidende politieke kracht te worden in Hove. Dit plan mislukte grandioos want het kartel dat in 2011 werd gevormd en toen over 7 zetels beschikte (5 CD&V, 2 O-VLD) donderde bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 naar vier zetels evenals de groen-linksen van HB die van zes naar vier tuimelden. En nu bij de laatste verkiezingen verloor ‘Fan van Hove’ nog eens -3% van de stemmen. Men belandde op vier zetels. Bij de telling van de stemmen was die vierde zetel lange tijd in gevaar voor ‘Fan van Hove’. Enkel bij de laatste twee stembureaus werd de vierde zetel veilig gesteld. Zo kon men een bestuurscoalitie aangaan met de N-VA, die na zes jaar uitgekeken waren op de strapatsen van Phzeven.
Evoluties in Hove en Vlaanderen
Het huidige Hove 2018 kan men niet meer vergelijken met dat van 1976, zeker niet met dat van 1952, ook een verkiezingsjaar. Vandaag gaan de meeste Hovese vrouwen mee uit huis werken. Huisvrouwen komt men niet veel meer tegen, zeker niet onder een bepaalde leeftijd. De toenmalige CVP steunde op een wereldbeeld van één kostwinner, de man, en een thuiswerkende vrouw die voor de opvoeding van de kinderen zorgde. Dit klassieke katholieke wereldbeeld behoort al enkele decennia tot de geschiedenis. De kerken lopen leeg en zij die er nog aanwezig zijn hebben al wat jaren op de teller. Alles waar de katholieke kerk en in haar vaarwater de CVP zich in de loop der jaren heeft tegen verzet, is er uiteindelijk toch gekomen : echtscheiding, abortus, euthanasie, het homo-huwelijk, kunstmatige bevruchting, enz … De toenemende ontkerkelijking van Vlaanderen zorgde er niet alleen voor dat de kerken kwamen leeg te staan en dikwijls een andere bestemming moesten zoeken, de Vlamingen ontvoogden zich ook uit de cultureel-politieke greep van de kerk. Er kwamen andere succesvolle politieke partijen zich aanbieden aan de Vlaamse kiezers zoals de Volksunie/N-VA, Agalev/Groen, Vlaams Blok/Belang waar een gedeelte van het CVP-kiezerskorps onderdak vond.
Bij de liberalen had men vanaf de jaren ’90 succesvolle jaren met de Burgermanifesten van Guy Verhofstadt die een zekere begoede middenklasse naar de VLD trok. Met twee paarse kabinetten was deze winst ook weggesmolten voor de zon, want zegt het spreekwoord : “paars eindigt bont-en-blauw”. Dit zagen we ook in Hove. Vandaag is er van de O-VLD in Hove niet veel meer zichtbaar. Enkele decennia teerde de VLD in Hove op het gezag van één familie. Dit is natuurlijk nefast met de gekende gevolgen.
Hoe verder met Fan van Hove ?
Het toekomstige gemeentebestuur (2019-2024) zal vier leden tellen van ‘Fan van Hove’ : 3 CD&V-ers en één onafhankelijke, géén O-VLD-er. Men bekwam twee schepenmandaten, grotendeels de bevoegdheden van de uittredende schepenen van Phzeven en vanaf 2022 heeft men ook de voorzitter van de gemeenteraad (dubbele zitpenning). Dit zal dan O-VLD-raadslid Diane Tinnemans worden die haar intrede zal doen in de gemeenteraad na de pensionering van schepen Luc Vuylsteke de Laps.
Fan van Hove zal samen met haar coalitiepartner N-VA een degelijk beleid voor Hove moeten ten uitvoer brengen, zonder politieke spelletjes en duidelijk zichtbaar resultaatgericht. Ook liefst zonder belastingverhoging, want hiertegen hebben pannenkoekennamiddagen van ‘Fan van Hove’ in de Hovese wijken geen enkele invloed. Indien men dit niet kan waarmaken, wacht in 2024 weer eens een nederlaag en dreigt men te eindigen in de politieke irrelevantie.
Foto’s (c) Gazet van Hove.