In de eerste negen maanden van 2018 is de algemene tendens positief : een daling van 5% in België van het aantal verkeersdoden. Maar er vielen al meer fietsdoden dan in heel 2017 : 35 dodelijke slachtoffers of een stijging van 40%. Zo lezen we in de verkeersveiligheidsbarometer die VIAS deze ochtend presenteerde. Een jammerlijke realiteit. Gebrekkige infrastructuur met te beperkte capaciteit voor het steeds stijgend aantal fietsers : dat is nog zo’n realiteit. De Fietsersbond vraagt dan ook een verhoging van het jaarlijks fietsinvesteringsbudget tot 500 miljoen. Enkel zo kan je echt werken aan een veilige fietsomgeving.
Niet alleen meer fietsdoden, maar ook meer letselongevallen op onze Vlaamse wegen : 6.210 (en dat is dan nog een onderregistratie). Voor de Fietsersbond is het pijnlijk om deze cijfers opnieuw onder ogen te moeten zien. Elk ongeval is er een te veel en zorgt voor heel wat lichamelijke en emotionele gevolgen bij slachtoffers en nabestaanden.
Stijgend fietsgebruik, maar infrastructuur volgt niet snel genoeg.
De laatste jaren is er een stijgend fietsgebruik. Meer fietsers geven statistisch gezien dan ook meer kans op meer ongevallen. Maar het ontbreekt op dit moment aan een diepgaande ongevallenanalyse. Een van de problemen is het gebrek aan veilige en kwalitatieve infrastructuur. Infrastructuur die de hoeveelheid en vooral verschillende soorten fietsen (bakfietsen, elektrisch, …) aankan.
Er is nog nooit zoveel geïnvesteerd in fietsinfrastructuur en de drempel van de historische 100 miljoen is overschreden, aldus minister Weyts. Niet zomaar aankondigingspolitiek, blijkt uit onze informatie : die investeringen worden ook effectief gehaald. Maar in 2017 rapporteerde het Rekenhof dat we aan het huidig investeringsregime nog 50 jaar nodig hebben vooraleer het volledige fietsroutenetwerk (BFF) gerealiseerd is.
Fietsersbond wil NU een veilige fietsomgeving, niet binnen 50 jaar.
De Fietsersbond wil geen 50 jaar wachten vooraleer het fietsroutenetwerk in Vlaanderen klaar is. De normen waaraan die fietspaden moeten voldoen, zijn nu al niet meer aangepast aan de steeds groeiende stroom fietsers. Er is een acuut capaciteitsprobleem met rechtstreekse gevolgen op veiligheid. Vergelijk onze fietsroutenetwerk gerust met de eerste internetverbindingen – traag, onbetrouwbaar, frustrerend – waar er nu een behoefte aan glasvezel is – snel, betrouwbaar, aantrekkelijk. Nu is het alsof wij films zitten te streamen met een oude 56k-verbinding.
Pak dat capaciteitsprobleem aan door onder meer het fietsvademecum aan te passen – hanteer hierbij de richtlijn die Fietsberaad onlangs presenteerde. Dan hou je rekening met de huidige fietsrealiteit en creëer je extra capaciteit. En vooral : trek het fietsinvesteringsbudget gevoelig op tot 500 miljoen per jaar. Enkel zo trek je een historisch scheefgegroeide situatie recht. Enkel zo werk je echt aan een veilige fietsomgeving.
Foto’s (c) Gazet van Hove.