Ik kan me maar één medewerker herinneren die tijdens zijn politiek mandaat is blijven schrijven, maar die man had dan ook een vaste rubriek met betrekking tot het buitenland. De afspraak was daarbij dat hij nooit ofte nimmer over de Vlaamse politiek zou schrijven.
Ik zit dus met een probleem wat Dries van Langenhove betreft. Hij is weliswaar geen vaste medewerker, en zeker geen kernredacteur, maar hij krijgt van mij (sinds juli 2018) de ruimte om maandelijks een ‘vrije tribune’ te schrijven.
En dan kondigt hij drie weken geleden aan dat hij toch opkomt als onafhankelijke op de lijst van het Vlaams Belang. Het dilemma is dan : laat ik Dries zijn column behouden, of moet ik hem, onze principes volgend, aan de kant zetten ? Dat laatste doe ik niet graag, omdat Dries intussen is uitgegroeid tot een cultfiguur die zeer goed aanvoelt wat er leeft bij het jongere deel van de bevolking.
Daarom mijn beslissing om Dries aan boord te houden als onafhankelijk columnist, maar tegelijkertijd gaan we de lijst van columnisten uitbreiden, waarbij we schrijvers zullen vragen van uiteenlopende partijen en uit het Vlaamse middenveld. Er zullen daarbij duidelijke afspraken gemaakt worden met de schrijver(s) van dienst : het is niet de bedoeling om de columns te misbruiken voor eigen verkiezingspropaganda noch om in te hakken op een politieke tegenstrever.
In dit nummer krijgt Sam van Rooy een vrije tribune, eerder toevallig. Ik had er niet om gevraagd, maar wat hij schrijft, is best interessant. Volgende week is het dan de beurt aan Sander Loones, en daarna zien we wel verder…
Neen, ’t Pallieterke laat zich niet voor eender welke partijpolitieke kar spannen. Het publiceren van een vrije tribune van een politieker zal aan dit standpunt niets veranderen.
Foto’s (c) Gazet van Hove.