Door PmM – (c) ’t Pallieterke
Tussen MR en Ecolo botert het niet, maar na alle eerdere pogingen met de PS ziet het ernaar uit dat ze op mekaar aangewezen zijn. Inmiddels kregen de groene onderhandelaars het mandaat om de gesprekken aan te knopen, zij het dat de reserves intern erg groot zijn.
Alle pogingen van de MR om alsnog bij de Brusselse regeringsbesprekingen betrokken te worden, lijken op een sisser uit te draaien. Er was eigen druk. Druk ook van de liberale collega’s uit Vlaanderen, maar zo te zien zonder succes. Wat hierbij opvalt is dat de houding die PS en Ecolo aannemen sterk verschillen. Waar de socialisten de deur nog op een kier lieten staan, werden ze door Ecolo op een formeel ‘njet’ getrakteerd. Wellicht keek de PS naar het bredere plaatje, niet in het minst de scenario’s die zich op federaal vlak kunnen afspelen. Ongetwijfeld spelen bij de Franstalige groenen ideologische motieven die het moeilijk maken samen te besturen met de ‘neo-liberalen’ (sic) van de MR. Maar ook het cijfermatige is van belang.
Cocquelicot
Eigenlijk zijn er voor de Waalse regering niet veel opties overgebleven. PS en Ecolo gingen vrij snel gesprekken aan rond de idee van een zogenaamde klaproosregering, de ‘cocquelicot’. Dit zou een rood-groen minderheidskabinet worden, weliswaar ondersteund door de PTB (en cdH?). Vrij snel bleek dit een dood spoor te zijn. PTB en cdH gaan voor de oppositie, waardoor nog maar twee mogelijkheden overblijven om aan Waalse zijde tot een (numerieke) meerderheid te komen. PS en Ecolo, aangevuld met de MR. Of MR-PS. En precies dit laatste is voor de groenen een horrorscenario. Als liberalen en socialisten mekaar zouden vinden, dan worden zij immers numeriek overbodig. Op zich is dat weinig waarschijnlijk, met een PS die zich aan Ecolo heeft vastgeklikt, maar in de politiek kan men niets uitsluiten. Nu goed, op dit moment is de tripartite nog steeds het meest plausibele scenario.
Vld-scenario
Over regeringsdeelname moet gestemd worden, maar blijkbaar is er ook een mandaat nodig om gesprekken aan te knopen. Drie uur lang vergaderde het Conseil de Fédératon d’Ecolo (de naam alleen al…) over de vraag of gesprekken met de MR zouden worden aangegaan. Een ruime meerderheid van 40 stemde voor, 6 tegen en 9 aanwezigen onthielden zich. Het is een resultaat dat de indruk van een ruime eensgezindheid doet vermoeden, maar toch blijkt de (interne) realiteit complexer te zijn. Tijdens de gesprekken werd meer dan eens zichtbaar dat de aloude tegenstelling tussen de ideologen en de realisten nog steeds als een rode draad door de partij loopt. Opvallend ook is dat het vooral de jongeren zijn die absoluut enkele oppositiejaren willen vermijden.
Inhoudelijk wordt vooral gevreesd voor de aandacht dat het milieu in de gesprekken en a fortiori beleidsprogramma zal innemen. De MR heeft alvast laten verstaan serieuze gesprekken te willen voeren voor een soort Vld-scenario, waarbij tot de Vlaamse regering werd toegetreden op basis van een regeerprogramma dat ze niet zelf onderhandelden en waar ze slechts enkele punten en komma’s deden wijzigen. De campagne werd ook door enkele stevige persoonlijke aanvallen gekenmerkt, wat ook een verklaring is voor die harde opstelling van Ecolo in Brussel. Weg met de cocquelicot, op naar de regenboog in Wallonië. Wordt vervolgd…
Foto’s (c) Gazet van Hove.