Door Paul Baümer – © ’t Pallieterke.

De krant Neues Deutschland, met een oplage van 20.000 exemplaren, is de voortzetting van de gelijknamige communistische partijkrant uit de vroegere DDR. In de oostelijke Länder zijn er nog altijd mensen die dat blad vrijwillig lezen. Neocommunisten dus. Zelfs na de honderd miljoen slachtoffers die het communisme de voorbije eeuw heeft gemaakt, bestaan die nog altijd.

De Stasi controleerde heel de DDR (16 miljoen inwoners)

Vreemd genoeg lijken veel Duitsers van verschillende politieke strekkingen pas nu de onmenselijkheid en het fanatisme van Neues Deutschland te hebben ontdekt, en dan nog door een relatief onbetekenende aanleiding. Katharina Schwirkus van Neues Deutschland is, net zoals de meeste linksen en hun klassieke aanhang van nuttige idioten, mee op de stuurloos voortdenderende kar van de klimaathysterie gesprongen. Maar zij maakte een grote politieke fout door niet de Duitsers zelf te beschimpen en te beschuldigen – die zijn daar al een tijdje aan gewend – maar ook hun lievelingshuisdieren.

“Lasst uns die Köter abschaffen.”

Schwirkus lanceerde de slagzin “Lasst uns die Köter abschaffen”. Het Duitse woord voor hond is natuurlijk Hund, en tegenover mensen kan dat zelfs als scheldwoord gebruikt worden. “Gefühlloser Hund !” Maar voor Schwirkus was dat nog niet genoeg. Zij gebruikte de term “Köter“, wat ‘mormel’ of ‘scharminkel’ betekent. Ik ben zelf een hondenliefhebber. Mijn echtgenote vindt dat ik mijn honden te veel als mensen behandel en niet als dieren, en emotioneel bekeken is daar misschien iets van aan. Intellectueel weet ik natuurlijk dat er tussen mensen en dieren een enorm hiërarchisch verschil bestaat. Alleen fanatieke dierenrechtenactivisten ontkennen dat en dat is onzinnig en soms levensgevaarlijk. Bijvoorbeeld als zij aanslagen plegen tegen wetenschappers die proefdieren gebruiken bij hun onderzoek naar medicijnen tegen kanker.

Ik ben ook niet zo verblind door emotie dat ik niet zie dat in Duitsland, net als in vele westerse landen, honden dikwijls als surrogaatkinderen gebruikt worden door mensen die bewust kinderloos zijn gebleven, met alle emotionele overdrijvingen die daaruit volgen. Maar de huidige hetze tegen huisdieren als klimaat- en milieu-verwoestende monsters gaat veel en veel verder. Meerdere kranten publiceerden oncontroleerbare statistieken over de ‘ecologische voetafdruk’ van honden en katten. De zakjes waarmee op straat hun uitwerpselen opgeraapt moeten worden, zijn van plastic ! Een gruwel ! Honden eten vlees ! Nog zo’n gruwel ! En zelfs als ze geen vlees eten, eten ze in alle geval wel iets. Die egoïstische mormels ! Terwijl in derde wereld zoveel kinderen van honger sterven !

Mensen, dieren en maoïsten

Met de voorliefde voor indoctrinatie vanaf de kleuterschool, die zo typisch is voor DDR-creaturen, feministen, klimaatideologen en holebi- en transgenderactivisten, wil Schwirkus dat kinderen al vanaf heel jonge leeftijd wordt ingeprent dat het ‘egoïstisch’ is een huisdier te houden. Schwirkus is niet alleen; dit is slechts het topje van de ijsberg. De milieubeweging en de media doen ijverig mee met die hetze tegen huisdieren. De Duitsers zijn niet wakker geworden door het opengooien van de landsgrenzen in 2015, niet door de misdaadgolf die daarop volgde, zelfs niet door de hetze tegen hun geliefde auto’s, waar zij zo trots op zijn en waar zij een deel van hun welvaart aan danken. Maar misschien, heel misschien, zijn de ecototalitaire scherpslijpers een brug te ver gegaan. Misschien zullen vele mensen wakker worden, nu men hun geliefde huisdieren wil verbieden.

communisten willen huisdieren opruimen

Mensen houden al tienduizend jaar honden en al vijfduizend jaar katten en paarden. Die dieren zijn een deel van onze cultuur, van onze ontstaansgeschiedenis. Ze zijn niet onze gelijken en niet onze broeders, maar we hebben een emotionele band met hen en zij met ons. In totalitaire systemen houdt men nooit rekening met gevoelens, met liefde voor een vaderland, een taal of een trouwe hond. Tijdens de Grote Culturele Revolutie in China werd het bezit van huisdieren verboden. Het was zogezegd schadelijk en verspillend. Huisdieren waren toch nutteloze mee-eters ? En bovendien was het ‘bourgeois’ huisdieren te houden en een ‘bourgeois’ kon doodgeslagen, gevangengezet of gedeporteerd worden.

De Chinezen hebben niet dezelfde culturele en emotionele band met dieren als bijvoorbeeld de Engelsen, verre van. Maar zelfs in China, dat in onze ogen dikwijls wreed en harteloos is, waren er vele mensen die lijfstraffen en boetes trotseerden en stiekem hun goudvissen, hun zangvogels of hun kooitjes met sjirpende krekels verborgen hielden. De storm van waanzin die nu over Duitsland opsteekt, herinnert mij meer en meer aan het begin van Mao’s Culturele Revolutie.

Mao Tse-Tung (1893-1976), Chinees communistenleider en massamoordenaar

Geperverteerd

Beschaving en steden vervreemden mensen van de natuurlijke wereld. Dat is onvermijdelijk. Maar zonder dieren is die vervreemding nog groter. Iedereen die geen verblinde ideoloog is, kan dat aanvoelen. Net zoals we het allemaal aanvoelen dat het een verlies is als de laatste boom op een stadspleintje wordt omgehakt en het grasveldje wordt vervangen door beton. Het is tekenend voor de politisering en de pervertering van de natuur- en milieubewegingen dat uitgerekend zij een hetze beginnen tegen huisdieren. En dat de Grünen zelfs een deel van het prachtige Reinhardswald willen rooien om er windmolens neer te poten. Daarover volgende week meer.

Foto’s © Gazet van Hove.

 

weekblad – verschijnt iedere donderdag