De vraag is of je, in een tijd waarin je elke hoek van de wereld op je telefoon kunt ontvangen, mag wegkijken als overheden hun lokale bevolking uitmoorden omdat hen dat goed uitkomt. Het rechtvaardige antwoord is ‘neen’. Het ware antwoord daarentegen is dat we het elke dag weer doen. Telkens weer, opnieuw en opnieuw. Soevereiniteit is heilig en diplomatie het codewoord. Ondertussen vallen er doden. En weglopen terwijl je weet dat de achterblijvers vermoord zullen worden ? Srebrenica was niet uniek, behalve dan dat het dankzij vernieuwde communicatie zichtbaar werd.
Turken steunden IS
Op afstand, vanuit een veilig land en warm huis, is het ook makkelijk de andere kant uit te kijken. De exodus van Syriërs en de bombardementen op degenen die achterbleven, waren afschuwelijk. Het verkrachten van Jezidi-vrouwen mensonterend. En het sadisme van IS’ers onvoorstelbaar, ware het niet dat we allemaal films over de Tweede Wereldoorlog hebben gezien en de IS-strijders ook. Maar in ons dagelijkse bestaan in West-Europa raakte het direct. Totdat die barbaren opeens terug naar huis willen om weer rustig door te gaan met hun leven. Alsof we de ‘safe haven’ Argentinië zijn waar de nazi’s heen vluchtten. Gezien alle mazen in de wet waarmee advocaten het voor elkaar krijgen om IS-vrouwen en kinderen (in het geheim weliswaar) hier te krijgen, begint het er wel op te lijken.
Blijft de vraag waarom het zo moeilijk is om de Koerden te steunen, als we het erover eens zijn dat die IS-moordenaars daar berecht mogen worden. Hoe kán het dat de wereld akkoord gaat om de Turken een ‘veilige zone’ te laten vormen ? Dezelfde Turken die de IS-strijders bewapenden ? En Koerden monddood maken door Koerdische politici achter slot en grendel op te bergen – en dat is dan nog aardig. De Koerden die bezweken zijn aan Turkse kogels, tellen niet eens mee.
Opportunisme in plaats van rechtvaardigheid
Op de een of andere manier is diplomatie meer opportunisme geworden dan rechtvaardigheid. De Turken krijgen Noord-Syrië voor wat ? In ruil voor geen vluchtelingen meer naar Europa ? Ooit een Turkse politicus betrapt op ‘zijn woord houden’ ? Rechtvaardigheid zou inhouden dat de Koerden hun eigen staat krijgen. Rechtvaardigheid zou inhouden dat de Koerden onze IS-strijders berechten, desnoods tot de dood erop volgt.
Beter nog, laat de Jezidi-vrouwen een voor een bepalen welk lot die mannen beschoren is. En geef ze de lol het zelf uit te voeren als ze willen. Juridisch misschien niet in orde, maar in welk rechtssysteem is het tot slaaf maken van vrouwen en systematisch verkrachten dan wél opgenomen ? Hoe kan het dat hun bevrijding zo lang duurde ? En dat er nog dagelijks strijders op ónze straten geronseld worden om daar misdaden te plegen ? Hoe kan het dat de Koerden gestraft worden voor óns falen ?
Anders dan dat onze politici zich bezig houden met de waan van de dag -vandaag de dag heet die Gretha Thunberg casu qou klimaatcrisis. Een waan die alleen maar geld kost, maar wél goed beeldmateriaal oplevert en PR-punten scoort. Oorlog, met verwoeste steden, dode kindjes, huilende vaders, verkrachte moeders en sadistische overlevers die hun baard afscheren en als vluchteling terug naar Europa komen om hun hobby weer op te pakken, levert geen goed beeld voor tv, geen goede quotes voor radio en al helemaal geen karmapunten tijdens verkiezingen.
Dus vertrekt Trump uit Noord-Irak, wenst hij de Turken veel succes en belooft hij de Koerden op te treden als de Turken niet braaf zijn. Wij Westerlingen zijn opportunisten die halen, graaien en zelfvoldaan terug naar huis gaan. Om vervolgens verbaasd op te kijken dat we agressie importeren naar onze straten. De wereld heeft meer Koerden nodig. Tenzij onze politici, met Trump voorop, meer weten dan wij belastingbetalende burgers en wel dat ‘eindeloze oorlogen’ juist in ons voordeel zijn.
Foto’s (c) Gazet van Hove.