Ga naar de inhoud

Hoe Erdogan IS steunde in functie van zijn Ottomaanse dromen

door Redactie Buitenland – ’t Pallieterke

Taha Abdurrahim Abdullah, een vertrouweling van al-Baghdadi, werd in maart van dit jaar gevangengenomen door de Syrian Democratic Forces, die geleid werden door de Koerden. Tijdens de ondervragingen deed hij enkele opmerkelijke onthullingen over de nauwe banden tussen Erdogan en IS.

Volgens zijn verklaringen had Erdogan er in september 2014 op aangedrongen dat IS de hoofdzakelijk Koerdische stad Kobani in Noord-Syrië zou aanvallen. Dat druiste volgens Taha Abdurrahim Abdullah in tegen de strategische prioriteiten die IS voor zichzelf had vastgelegd.

Hun eerste objectief was – heel logisch – Damascus, niet Kobani. Ook de meeste commandanten van IS dachten er zo over. Maar al-Baghdadi drukte Erdogans plan door. Men vraagt zich af wat hij daarvoor in ruil kreeg… Aanvankelijk boekten de IS’ers grote terreinwinst in het gebied rond Kobani en ze omsingelden de stad. Ze veroverden zelfs enkele wijken van de stad. Maar tegen januari 2015 kon de Koerdische YPG met luchtsteun van de Amerikanen de omsingeling doorbreken en heel Kobani heroveren. IS moest zich met zware verliezen terugtrekken.

Steun

Taha Abdurrahim Abdullah verklaarde ook dat de huidige opvolger van al-Baghdadi die functie heeft gekregen omwille van zijn hechte banden met Turkije. Deze onthullingen verschenen in de communistische krant Morning Star. We zouden zo’n onbetrouwbare bron evenmin geloven als RT, Izvestia of Le Monde, maar deze onthullingen passen volledig in het kader van wat wij al lang uit andere, betrouwbare bronnen weten : dat Erdogan in die periode IS volop steunde, onder andere door IS-strijders ongehinderd heen en weer over de Turkse grens te laten trekken. Ze kregen zelfs hospitaal- en ontspanningsfaciliteiten op Turks grondgebied en konden via Turkije olie exporteren, wat het nodige geld opleverde om hun operaties te financieren.

In die jaren beschouwde Erdogan IS als een nuttig werktuig om Irak en Syrië te destabiliseren. En dat paste dan weer in zijn lange-termijn-plan om die landen ‘Heim ins Reich’ te brengen. Het Ottomaanse Rijk, waarvan ze eeuwenlang provincies waren geweest.