Ga naar de inhoud

Een maand lang postjespakkerij

(c) ’t Pallieterke

De informatieopdracht van Paul Magnete die deze week een einde nam, had weinig of niets met inhoud te maken, maar des te meer met de persoonlijke ambities van een aantal politici. Gwendolyn Rutten voorop, die nu wel het premierschap mag vergeten. Ondertussen komt Koen Geens nadrukkelijker in het vizier als kandidaat eerste minister. En op Vlaams niveau smeden sommigen carrièreplannen als gouverneur.

Is er de voorbije vijf weken in de Wetstraat eigenlijk over de inhoud gepraat? Wellicht niet. Daarvoor was het werkstuk van de informateur teveel een PS-verkiezingsfolder. Een linkse econoom als Ive Marx sabelde de hallucinante nota van Paul Magnette met allerlei nieuwe cadeaus en uitgaven, een de facto open grenzenbeleid en wellicht een reeks nieuwe belastingen, vakkundig neer. Dan weet men in Vlaanderen hoe laat het is.

Bij de Open Vld hadden ze gehoopt dat zo’n PS-document door de Vlaamse partijen net als bij de formatie van 2011 als “onvoldoende, maar een basis van onderhandelen” zou worden beschouwd, maar dat gebeurde niet. Economen schoten dus met scherp op de nota, net als de niet naar links overhellende media (Het Laatste Nieuws, De Tijd, Trends…). Bart De Wever deed er de voorbije weken in de media nog een schep bij. Gevolg was dat Open Vld-voorzitter Gwendolyn Rutten met de billen bloot ging. Iedereen had gemerkt dat ze wat graag de Wetstraat 16 wou betreden en Paul Magnette heeft haar dat op een dienblaadje aangeboden.

Geen vrouwelijke premier met volheid van bevoegdheden

Gwendoline Rutten

Maar dat feestje gaat door de grote verdeeldheid bij Open Vld dus niet door. Waarbij men zich stilaan de vraag moet gaan stellen in welke mate de partij dit overleeft. Indien er vervroegde verkiezingen komen – waarover verder meer -, heeft de onafhankelijke N-VA-verkozene Jean-Marie Dedecker al laten weten dat hij overweegt opnieuw met een Lijst Dedecker of LDD op te komen. Zullen Open Vld’ers er zich dan bij aansluiten ? Of besluiten de donkerblauwe burgemeesters van de partij om een eigen partij op te richten ?

In elk geval lijkt het momentum nu voorbij voor Gwendolyn Rutten om de eerste vrouwelijke premier te worden met volheid van bevoegdheden. Wellicht was ze voor een deel verblind door die plaats die ze in de geschiedenisboeken zou krijgen. En dat een Alexander De Croo – die schreef tenslotte een boek over “de eeuw van de vrouw” – in dat verhaaltje zou meegaan. Maar die heeft zijn eigen politieke ambities, waarbij er van dat zelfverklaarde feminisme niet veel meer overblijft. Ook hier haalt postjespakkerij de overhand. Ondertussen wel meegeven dat Magnette zo stom is geweest om in zijn nota geen toegevingen te doen aan Open Vld. Dat zou de overstap richting paars-groen hebben vergemakkelijkt.

Wat wil CD&V ?

De vraag is hoe het nu verder moet. Bart De Wever ziet het in elk geval graag gebeuren. Voor Open Vld dringt de tijd. Na nieuwjaar zal de strijd voor de voorzittersverkiezingen in de partij losbarsten, waarbij een rechts-liberale kandidaat zich snel als een volwaardig alternatief voor de paars-groene groupies zal profileren. De N-VA-voorzitter kan die verkiezingen met gerichte uitspraken proberen te sturen. Bij Open Vld hoopten ze op een regering of op zijn minst vlot lopende federale regeringsonderhandelingen tegen de voorzittersverkiezingen van maart. Dat blijft onzeker.

Koen Geens

Een paars-groene regering, eventueel aangevuld met CD&V, is nog niet afgeserveerd. En dan komt Koen Geens (CD&V) in het vizier. Hij wordt steeds nadrukkelijker genoemd als eerste minister. De minister van Justitie heeft het over de N-VA die verantwoordelijkheid moet nemen en hij bepleitte zelfs een staatshervorming. Akkoord, CD&V heeft het confederalisme in het partijprogramma staan, maar daar was het de voorbije jaren wel zeer stil over. Wat wil de CD&V eigenlijk ? Een betere vraag zou zijn: wat wil Koen Geens ? Het antwoord is niet ver te zoeken. Nadat alle mogelijkheden van een coalitie met de N-VA zijn uitgeput, kan er gekeken worden naar het depanneren van paars-groen. Met Geens in de Wetstraat 16. Postjespakkerij dus en het regeerprogramma doet er opnieuw niet toe.

Mislukt alles, dan komen er vervroegde verkiezingen. En dat is een slechte zaak voor de carrière-ambities van Geens en Co. Wat zou men in dat geval met het front van N-VA en een nog sterker Vlaams Belang moeten aanvangen? Want daar ziet het naar uit: een sterker V-blok. Hendrik Vuye zei het vorig weekend in Le Soir aan de Franstaligen, die de hakken in het zand zetten : “U hebt Leterme gehad, vervolgens Bart De Wever. Straks zal het Tom Van Grieken zijn.”

Ook de Vlaamse postjes tellen

De politieke postjeskoorts heeft ondertussen ook Vlaanderen bereikt. Plots is het debat losgebarsten rond de benoeming van een nieuwe reeks gouverneurs. Er staan immers drie vacatures open : al een tijd die van Oost-Vlaanderen en straks ook die van Vlaams-Brabant (Lode De Witte gaat met pensioen) en Limburg (Herman Reynders stopt drie jaar vroeger dan gedacht). Aangezien de aanduiding nu opnieuw gebeurt via de klassieke politieke benoemingen, zal dit nog vuurwerk geven. Gwendolyn Rutten – opnieuw zij – heeft het nog altijd niet verteerd dat haar partijgenote Carina Van Cauter naast de sjerp van Oost-Vlaams gouverneur greep. Ze bleek volgens de oude procedure niet geschikt, want haalde minder punten dan de aan de N-VA gelieerde Wim Leerman, algemeen directeur van de stad Aalst. Voert de Open Vld-voorzitter opnieuw de forcing ?

Sommige politici zien nu opnieuw hun kans op een interessante exit. Wouter Beke in Limburg ? Een aantal N-VA’ers die uit de schijnwerpers zijn verdwenen ? Het blijven drukke tijden voor de postjespakkers.

Foto’s (c) Gazet van Hove .