Als mensen boos worden, heb je de vinger op de zere plek gelegd. En de Palestijnse knuffelmoslim Dyab Abou Jahjah deed dat deze week op Twitter. “De #islamisering is een feit”, postte hij. Iedereen wil zich immers bedekken tegenwoordig. En zo wordt zelfs een medische crisis onderdeel van het migratiedebat. Daar gaat de rust.
Nu valt Abou Jahjah nog te negeren, maar het nieuws dat in Genk vooral de Turkse gemeenschap getroffen is door het coronavirus, maakt dit onmogelijk. Het benoemen ervan kwam politica Zuhal Demir (N-VA) op boze reacties te staan. Doet een politica waar ze voor is aangenomen, namelijk de bevolking waarschuwen zich te houden aan de richtlijnen om besmetting te voorkomen, is het weer niet goed. Het is een feit dat het virus wordt overgedragen door mensen die in groepen bijeenzijn. Het is ook de verklaring waarom in Italië zo snel zo veel mensen zijn getroffen : de gezinssamenstellingen zijn groot, generaties leven met elkaar, eten en bij elkaar komen is onderdeel van de cultuur, sociaal isolement een doodzonde, zorg voor ouderen vanzelfsprekend.
Benoemen is niet racistisch
Het is een op een van toepassing op de migrantenpopulatie en op de Turkse gemeenschap in het bijzonder. Zo gek is het niet dat het coronavirus vat krijgt op de gemeenschap. Wat is er racistisch aan om het te benoemen ? Maar ja, ‘never waste a good crisis’. Dus gaan ook andere politici vol op het orgel. Maasmechels schepen Mustafa Uzun en ex-schepen Ali Caglar uit Genk menen dat een bevolkingsgroep aan de schandpaal wordt genageld.
Nee mannen, er wordt een bevolkingsgroep ziek. En meer dan bovengemiddeld. Waarmee ze een meer dan bovengemiddeld beroep op de gezondheidszorg doen. Omdat ze zich niet houden aan de richtlijnen : thuisblijven, geen feesten en partijen – zeker een trouwpartijen -, en afstand van elkaar houden. Het is simpel om niet ziek te worden. En als je meent dat de ánderen wél en jij niet ziek wordt, zit je fout. Een fout die kan eindigen in het ziekenhuis, op de IC en die uiteindelijk kan leiden tot de dood. Wiens schuld dat dan is ? In ieder geval niet die van Allah. Je kunt wel geloven dat zijn wil wet is, maar als je meent dat je hem een handje moet helpen door wereldse activiteiten te blijven ondernemen, dan kun je net zo goed wegblijven uit het ziekenhuis. Kostbare plekken in de intensieve zorg en dokterscapaciteit zijn niet bedoeld voor mensen die zich willens en wetens onttrekken aan richtlijnen van de overheid.
Islamitische levensstijl
Het coronavirus discrimineert niet of toch zeker niet op etniciteit, misschien wel op leeftijd en geslacht. Jongeren worden minder vaak ziek, vrouwen zijn minder vaak slachtoffer. Het is niet de bedoeling dat deze feiten uitgedaagd worden. Wat wel een uitdaging is, is om de levensstijl van bepaalde groeperingen aan te passen. Het is duidelijk om die groepering als ‘moslims’ te duiden. Mensen die er net als de Italianen een sociale familiecultuur erop na houden. Alleen racistische relschoppers zien daar discriminatie in. Het is niet leuk om ziek te worden, het is niet leuk om in de intensieve zorgen terecht te komen en het is ook niet leuk om dood te gaan, ook al zou dat Gods wil zijn.
Artsen zijn dag en nacht bezig met het voorkomen van doden. Als je dood wilt, blijf dan weg. Artsen kunnen hun energie wel beter besteden. Als ze dat echter zouden doen, zou het racisme en discriminatie zijn. Dus wat wil je nou ? Wees blij dat politici de noodklok luiden en benoemen dat de Turkse gemeenschap onevenredig hard wordt getroffen. Tenzij je natuurlijk onevenredig veel doden wilt onder die gemeenschap. Dan moet je vooral niet hameren op het feit dat ouderen thuis moeten blijven, kinderen niet naar opa en oma mogen, iedereen zo min mogelijk buiten moet komen en áls je dan buiten bent, je 1,5 meter afstand moet houden. Het naleven van deze regels is moeilijk voor sommigen. Dat ze daarmee anderen in gevaar brengen, dringt niet door.
Met het Suikerfeest op komst, zal het een uitdaging worden om de regels te handhaven. Niet naar de moskee, niet met grote families, groepen vrienden en buren eten en het vasten verbreken, geen feest vieren na afloop. Je kunt het negeren. Doe dat enkel als je dood wilt. En je daarmee de islamisering waar Abou Jahjah het over heeft, wil vertragen.”
Ebru Umar in (c) ’t Pallieterke .
Foto’s (c) Gazet van Hove.