De Waalse haat regeert het land

We zijn een jaar na de verkiezingen. Wat is er veranderd in de Wetstraat ? Enkele spelers, maar niet de bullshit. De tweederangs-ministers werden vervangen door derderangs-handpoppen met het gezond verstand van een pinda, de communicatieskills van een kikker en de daadkracht van een standbeeld. Vóór 26 mei 2019 hadden we een regering met een minderheid van 52 zetels, na de verkiezingen slonk ze naar 38 van de 150 Kamerzetels. Vandaag hebben we nog steeds een fake-regering van 38 kabouters, maar dan wel in een narrenkostuum van corona-volmachten. We kregen sinds 26 mei 2019 tien maanden formatie-impotentie gevolgd door een opeenstapeling van corona-blunders. Alleen in de politiek kan je gelijktijdig falen en stralen. Op 27 mei 2019 startte men de politieke onderhandelingen met een wit blad. Raad eens wat we vandaag hebben ? Juist : een wit blad. Hoewel ?

Een bloedrode catharsis vermomd als een wit blad

Paul Magnette en Connor Rousseau zijn gestart met snuffelgesprekken. De rode brigade vertrekt wel van een wit blad, maar er is enkel rode inkt en een sikkel als schrijfgerei. De volgende regering moet sociaal zijn, een rechtvaardige fiscaliteit omvatten, en de gezondheidszorg herfederaliseren. O ja, en de ‘new social deal’ van Rousseau – kostprijs 192 miljard euro — is de rode draad van de snuffel. Het is met andere woorden, een bloedrode catharsis vermomd als een wit blad. Het stomdronken ‘witte blad’ van wijlen Michel Daerden is nog minder lachwekkend dan dat van Rousseau en Magnette.

Groen-rode haat tegen Vlamingen

Ondanks de Waalse haat jegens Vlaanderen, stijgt de sympathie van de Vlaming voor de Vlaams-nationalistische partijen N-VA en Vlaams Belang. De meest recent peiling van VRT-De Standaard geeft hen een meerderheid in het parlement, terwijl de overige Vlaamse partijen blijven plakken op 11%. De 11-11-11-11-partijen kunnen solliciteren naar ontwikkelingssteun voor dwergpartijen. Hoewel deze peiling vleiend is voor Vlaanderen is ze de beste garantie dat er geen verkiezingen komen voor 2024.

Sinterklaas- en belastingpolitiek

De grootste uitdaging voor Conner is niet N-VA en PS aan tafel krijgen, maar zijn kaviaar-socialisme te lijmen met het miserabilisme van Magnette en de schrikbarende belastingpolitiek van Ecolo-Groen. De perfecte lijm is aanwezig : geld. Begrotingsausteriteit is dood. De Europese Maastrichtnormen uit 1992 — een begrotingstekort van minder dan 3% en een staatsschuld onder 60% van het bbp – zijn al langer dan vandaag een dode letter, maar corona leidde het principe naar het crematorium.

Lang leve de sinterklaas- en belastingpolitiek. Populistische cadeaupauzen kunnen hun schenk-en-heersdoctrine implementeren en bekeerlingen op hun kiesbrief inschrijven. Inkomsten komen van nieuwe leningskorven, en een belastingbijl voor elkeen die het aandurft hard te werken en succesvol te zijn. Socialisten en syndicalisten willen enkel rechtvaardige, eerlijke belastingen gebaseerd op solidariteit. Enkel gedwongen solidariteit is geen solidariteit, maar een diefstal op zweet. Zweetbelastingen voor hangmat-hippies die nietsnuttend communistische groene utopieën kweken. Pas als de nieuwe Europese leningskorf leeg is, de schuldenberg ondoenlijk wordt en ze tegen het taksplafond plakken, zullen de linkse potverteerders van hun rode bedrog afstappen. Abraham Lincoln wist het twee eeuwen geleden al : ‘Men kan sommige mensen aan een stuk door bedriegen, alle mensen een tijdje, maar men kan nooit alle mensen aan een stuk door bedriegen.’

Economische triage

Het Lufthansa-debat leidt een tijd van economische triage in. Welke bedrijven, getroffen door het corona-virus, krijgen een fiscale beademingsmachine en financiële medicatie en welke worden naar het lijkenhuisje van falingen afgevoerd ? Liberaal Alexander De Croo mag de Romeinse duim voor de gladiatoren van de vrije markt hanteren. Misschien kan hij te rade gaan bij Bart Tommelein, die een eigen-volk-eerstpasje voor het Oostendse strand lanceert. Zand wordt het nieuwe goud. Peter Mertens wil aan de kust een rechtvaardige zandtaks voor rijken en een zandsubsidie voor sociaal gedepriveerden. De sterke schouders dragen het meeste zand.