Ga naar de inhoud

Stad Gent werft aan… op basis van afkomst

Stad Gent is een belangrijke werkgever met bijna zevenduizend personeelsleden. Al jarenlang doet de stad grote inspanningen om ‘nieuwe Gentenaars’ aan te werven. Dat lukt ook geleidelijk aan, maar voor Groen gaat het niet snel genoeg. Schepen Van Braeckevelt presenteerde een nota met vijfentachtig acties voor ‘een divers en inclusief personeelsbeleid’.

Foto’s van een vrouw met hoofddoek of een man met lippenstift, met telkens in grote letters ‘Gent kiest voor diversiteit – bij gelijkwaardige kandidaten’. Met deze opvallende campagne wou Groen Gent uitpakken met het nieuwe diversiteitsbeleid. Dat Gent bij het aanwerven van personeel niet alleen op bekwaamheid gaat selecteren maar ook op afkomst en zelfs op geaardheid, lokte felle reacties uit. Alle Gentenaars zijn gelijk maar voor Groen zijn sommige meer gelijk dan andere.

Een spiegel van de samenleving

sommige sollicitanten worden in Gent voorgetrokken

Het personeel moet ‘een afspiegeling zijn van de samenleving’. Dat is het dogma waarvan de nota vertrekt. De stadsmedewerkers zijn niet divers genoeg. Er moeten dringend meer ‘personen van buitenlandse herkomst’ (PVBH) worden aangeworven. Het streefdoel is 30 procent, de teller staat nu op 18 procent. Gent gaat consequent ‘positieve actie’ toepassen. Als twee kandidaten voor een baan even goed scoren, krijgt de persoon van buitenlandse origine de job. Daar stopt het niet. De schepen laat onderzoeken hoe hij de scores bij sollicitaties kan afschaffen. Iedereen die voor een proef slaagt komt op een lijst zonder rangschikking. Zo krijg je een hele groep ‘gelijkwaardige kandidaten’ waaruit de stad naar believen de meest ‘diverse’ kan uitkiezen. De deur naar complete willekeur staat dan open.

Minder Nederlands

Nederlands is vaak een struikelblok voor allochtonen. Daarom zwakt de stad de taalvereisten af waar dat kan. In bepaalde gevallen mogen mensen die weinig Nederlands kennen in dienst komen en krijgen ze de kans om Nederlands te leren op de werkvloer. Dat is tegen de taalwet die zegt dat een lokaal bestuur alleen maar mensen mag aanwerven die de landstaal kennen. Voor het stadsbestuur is dat geen bezwaar, diversiteit gaat boven de taalwet.

Het gaat ook boven neutraliteit. De stad gaat stille ruimtes inrichten. Plaatsen waar het personeel zich kan terugtrekken ‘om even te bezinnen’. Waarom staat dit in een diversiteitsnota ? Omdat het codetaal is voor gebedsplaatsen waar moslims hun dagelijkse gebeden kunnen zeggen.

Weg met de binaire man/vrouw opdeling

De nota somt ook een reeks maatregelen op voor doelgroep ‘LGBTQIA+’ (‘alle mensen die zich identificeren als iets anders dan heteroseksueel en/of cisgender’). Stad Gent wil de ‘binaire man/vrouw opdeling doorbreken’. Alle communicatie wordt door experten gescreend op gender-inclusief taalgebruik. De hele organisatie moet transvriendelijker worden , met onder meer gender-inclusieve toiletten en kleedkamers. Voorrang geven op basis van geaardheid is wettelijk verboden en staat ook niet in de nota. De campagnefoto van Groen met een geschminkte man geeft de indruk dat dat wel gebeurt. Nam Groen hier zijn wensen voor werkelijkheid ?

De derde groep zijn mensen met een ‘arbeidsbeperking’. Het stadsbestuur is al tevreden met 2 procent, het Vlaamse streefcijfer. Lager kan de lat niet.

Politiek theater 

Het ‘Strategisch kader voor een divers en inclusief personeelsbeleid’ van schepen Van Braeckevelt leest als een dogmatisch ideologisch manifest. Aanbevolen lectuur voor wie op de hoogte wil zijn van de meest actuele politiek-correcte woordenschat. Zijn fanatiek beleid gaat zo ver als de wet toelaat en soms nog verder. Toch is het ook veel politiek theater. De diversiteit waar het om te doen is, komt er immers vanzelf. Gent verkleurt en het stadspersoneel verkleurt mee. Meer dan de helft van de Gentse kinderen jonger dan tien jaar heeft buitenlandse roots. In hun generatie zijn zij in de meerderheid. De dertig procent waar de schepen mee zwaait is niet zo ambitieus als het lijkt.

De Gentse schepenen missen nooit een kans om zichzelf te bewieroken. De mediacampagne van Groen Gent stond klaar nog voor de schepen zijn nota voorstelde. De campagne valt bijzonder slecht. Dit is pas discriminatie, klinkt het. Ook mensen uit ‘de doelgroep’ reageren kwaad. Zij hoeven die betutteling niet. Groen heeft zich deze keer in de voet geschoten.

 Mathildis in ’t Pallieterke.
Foto’s (c) Gazet van Hove.