De N-VA bevindt zich op alle politieke niveaus in een lastig parket en lijkt het moeilijk te vinden om zich te positioneren. In deze aflevering van Doorbraak Radio bespreken Bart Maddens en Pieter Bauwens de moeilijke positie van de N-VA.
Waar staat de N-VA nog voor ?
De N-VA bezit een unieke positie in het partijlandschap die ze nu dreigt te verliezen doordat ze opschuift richting de traditionele partijen, zegt Bauwens. ‘Traditionele partijen zijn inwisselbaar geworden maar door de nieuwe houding van de N-VA dreigt ze dit zelf ook te worden.’ De identiteit van de N-VA zit gewrongen tussen een beleidspartij en een uitdager van het systeem, waardoor de partij veel kritiek krijgt en het moeilijk heeft zichzelf te positioneren.
De N-VA wordt door Vlaams Belang gedwongen om op te schuiven naar het centrum, zegt Maddens. Bauwens vraagt zich ook af wat er electoraal in het centrum nog te rapen valt. Na de verkiezingen van 2014, waar Vlaams Belang zeer slecht scoorde, probeerde de N-VA het volledige politieke spectrum aan de rechterzijde in te nemen. Vandaag is dat echter geen optie meer door de sterke positie van het Vlaams Belang. ‘Daarom probeert de N-VA zich nu te focussen op kiezers van CD&V en Open VLD.’ Is dit dan een electorale strategie ? Grotendeels wel, maar tegen 2024 kan er nog zeer veel gebeuren. De N-VA heeft nog tijd genoeg om zich te herpakken tegen de volgende verkiezingen, zegt Maddens. Volgens Bauwens zal dit zeker moeten gebeuren, want nu verliest de N-VA veel kiezers aan de rechterzijde. ‘Het is niet verstandig van de N-VA om hun positie af te stemmen op die van het Vlaams Belang en daarom meer naar het centrum op te schuiven.’
Profileren op unieke dossiers
De fractie van de N-VA in Brussel is een echte oppositiefractie die het goed doet maar vaak geen antwoorden krijgt van de Brusselse regering op haar vragen, zegt Bauwens. ‘De positie van de N-VA in Brussel wordt ook amper gevolgd door de media waardoor ze electoraal moeilijk kan scoren.’ Maar net zoals in Vlaanderen laat de N-VA ook in Brussel unieke kansen liggen. Volgens Bauwens is het afwachten tot de coronacrisis voorbij is en het gewone politieke spel verder kan worden gezet. Het feit dat de Vivaldi-coalitie geen meerderheid heeft in Vlaanderen en een echt kibbelkabinet is bezorgd de N-VA een unieke kans om sterke oppositie te voeren.
Het Vlaams Belang sprong na de publicatie van een nieuwe studie over de transfers naar Wallonië meteen op dit dossier, de N-VA laat amper iets van zich horen over dit onderwerp. Bourgeois legde hier vroeger wel sterk de nadruk op, terwijl Jambon dit veel minder doet, zegt Maddens. ‘Deze studie wordt ieder jaar herhaald maar pas na de vraag van Chris Janssens heeft Jambon deze cijfers bekend gemaakt.’ Maddens vindt het vreemd dat de N-VA hier niet meer op hamert als Vlaams-nationalistische partij. ‘De transfers zijn de essentie van België en tegelijk de achillespees.’ Ondanks de transfers kent Wallonië ook geen economische inhaalbeweging, benadrukt Bauwens. ‘Daarom is het onbegrijpelijk dat veel Vlaamse partijen zich blijven verstoppen achter de Belgische solidariteit.’
De positie van de N-VA in het Europees Parlement
Momenteel maakt de N-VA deel uit van de euro-kritische ECR-fractie in het Europees Parlement. Al meermaals werd er nagedacht om uit deze fractie te stappen, en ook nu voert de N-VA aftastende gesprekken met de CD&V over een overstap naar de EVP-fractie. Voor de christendemocraten is dat echter niet vanzelfsprekend. De fractiecohesie in het Europees Parlement is veel lager dan in het Federale of Vlaamse Parlement, wat de N-VA de afgelopen jaren steeds als argument aanhaalde om bij de ECR-fractie te blijven. ‘Maar nu lijkt het inhoudelijke argument plots wel van tel om te beargumenteren waarom ze willen overstappen naar de EVP-fractie.’ Maddens vindt het vreemd dat de N-VA zou overstappen naar de fractie waar de Spaanse Partido Popular deel van uitmaakt. ‘Het is de Partido Popular die ervoor zorgt dat de EU in alle talen zwijgt over wat er in Catalonië gebeurt.’
De macht in het Europees Parlement zit voornamelijk bij de EVP-fractie, zegt Bauwens. De drie Europese parlementsleden voor de N-VA, Bourgeois, Kanko en Van Overtveldt, zoeken ook eerder aansluiting bij de EVP-fractie dan bij de ECR en zitten ook aan die kant van het politieke spectrum binnen de N-VA. ‘Maar het blijft afwachten wat de houding van de CD&V zal zijn over de eventuele overstap van de N-VA naar de EVP.’
Auteur artikel : Rani De Leeneer .
Foto’s (c) Gazet van Hove.