door Filip Van Laenen in ’t Pallieterke .

Conner Rousseau is de enige partijvoorzitter in Vlaanderen niet die aan de interne structuren van zijn partij sleutelt. De voorbije week keurde de algemene vergadering van CD&V een aantal hervormingen goed, plus een nieuwe “mission statement”. Dat mission statement moet aangeven waar de partij tegenwoordig voor staat en moet gezien worden als een voorzet naar een groot, vernieuwend, ideologisch partijcongres eind dit jaar.

In het bijzonder twee hervormingen riepen intern nogal wat tegenstand op : voor JONGCD&V wordt de leeftijdsgrens teruggebracht van 35 naar 31 jaar, terwijl wie lid wil worden van CD&V-senioren voortaan moet wachten tot na zijn 67ste verjaardag. Het spreekt voor zich dat zo’n verandering fors ingrijpt in het aantal leden van de twee organisaties, en dus ook hun financiële situatie. Maar, we hebben het even nagetrokken en ook bij andere partijen lijkt de leeftijdsgrens van 30 jaar voor de jongerenafdeling toch de gangbare praktijk te zijn in Vlaanderen. Alvast bij JONGCD&V hebben ze dus niet bepaald veel te klagen, zelfs na de verlaging. Het is echter wel tekenend voor een organisatie die inhoudelijk niet veel te vertellen heeft dat ze pas echt in opstand komt als er aan haar getal en haar geld geraakt wordt.

Het is maar de vraag of die nieuwe naam nog een C zal bevatten, en als ze die nog zal bevatten, of ze nog wel voor “christelijk” zal mogen staan

Weinig inhoud

Ook enkele andere hervormingen, zoals de afschaffing van de zogenaamde zitjes voor het leven, haalden de pers. Daarmee is CD&V formeel nog maar voorstander van één enkel zitje voor het leven en dan nog wel een waarvoor je in tegenstelling tot het zitje in het CD&V-partijbestuur geen enkele verdienste hoeft te bewijzen: dat van het Belgische koningschap. Maar we dwalen af. Inhoudelijk stelt de vernieuwing van Joachim Coens weinig voor, behalve nog wat meer wolligheid. En het is twijfelachtig dat die wolligheid de partij electoraal zal doen scoren. Meer zelfs, naar onze mening is het net daarom dat de partij verkiezing na verkiezing verliest.

Christelijke begrippen “archaïsch” en “te moeilijk”

De belangrijkste inhoudelijke vernieuwing die wij noteerden is er een onder de waterlijn. “Archaïsch” noemt Joachim Coens ze in een brief aan de CD&V-leden, christelijke begrippen zoals “geloof, hoop en toekomst” die de leden geacht worden te onderschrijven. Hij wil ze er dan ook uit omdat volgens hem een partij zich niet te moeien heeft met de persoonlijke levenskeuzes van haar leden. Pas je die stelling consequent toe, dan is er voor Sihame El Kaouakibi dus altijd nog plaats bij de nieuwe CD&V als ze toch weer aansluiting zou willen zoeken bij een politieke partij.

We kunnen Joachim Coens alleen maar aanraden nog eens goed de Bergrede te herlezen, al zal ze voor hem misschien te archaïsch zijn, en dan in het bijzonder Matteüs 5, 13 : “Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt.” Of in politieke en electorale termen: een partij die nergens meer voor wil staan, krijgt klappen bij de verkiezingen.

Maar ook begrippen zoals “personalisme” en “rentmeesterschap” zijn volgens de CD&V-voorzitter vandaag te moeilijke woorden. De partij zou daarom op zoek zijn naar eigentijds bewoordingen. Blijkbaar is de ontkerstening in de CD&V al zover doorgeschoten dat niet alleen niet meer verwacht kan worden dat de leden bereid zijn enkele christelijke kernbegrippen te onderschrijven, maar dat zelfs de kennis, laat staan voeling met enkele christelijke basisbegrippen te veel gevraagd is. Na de vorige verkiezingen ging een werkgroep van twaalf zogenaamde apostelen aan het werk om CD&V weer op de kaart te zetten. Aan dit tempo zal er, na de mogelijk catastrofale verkiezingen van 2024, voor de paar leden die de partij nog zal tellen misschien zelfs een woordje uitleg nodig zijn bij het moeilijke begrip “apostel”.

Een nieuwe naam met een andere C ?

Kris Peeters

Het wordt dan ook uitkijken naar dat grote congres eind dit jaar. Het zou het meest vernieuwende moeten worden sedert dat van 2001, toen de partij haar huidige naam kreeg. Joachim Coens liet zich eerder trouwens al ontvallen dat een nieuwe naam voor de partij een mogelijkheid is. Het is maar de vraag of die nieuwe naam nog een C bevatten, en als ze die nog zal bevatten, of ze nog wel voor “christelijk” zal mogen staan. Onze gok ? Het wordt iets nietszeggends, à la “centrum” of “midden” of zo, in dezelfde trant als “Vooruit” dus. Maar net zoals bij Vooruit zal het echte probleem van de partij niet opgelost worden door er een nieuwe naam op te plakken.

Foto’s (c) Gazet van Hove.