door Pieter Van Berkel in palnws.be .

 De laatste vijf jaar waren 260 personen betrokken bij een gedwongen huwelijk. Dat blijkt uit cijfers die Kamerlid Darya Safai (N-VA) opvroeg bij minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld).

In 2016 waren er 11 beklaagden van gedwongen huwelijken, 34 in 2017, 97 in 2018, 54 in 2019 en 64 in 2020. Van 82 beklaagden is de nationaliteit onbekend. 21 beklaagden hebben de Marokkaanse nationaliteit.

Safai waarschuwt dat het werkelijke aantal gevallen waarschijnlijk veel hoger ligt dan 260. “Zelfs al was er maar één geval van een gedwongen huwelijk, dan was dat er één te veel”, klinkt het. “Maar het is duidelijk dat er veel meer gevallen zijn dan de 260 vermelde gevallen waarvan nu sprake is.”

“In het verleden trok ik vaak naar onze scholen in Vlaanderen om leerlingen te sensibiliseren op vlak van vrouwenrechten”, getuigt Safai. “Ik kan jullie garanderen dat ik daar regelmatig getuigenissen te horen kreeg van meisjes die gedwongen werden om in het huwelijk te treden met bijvoorbeeld een ver familielid uit het land van herkomst. Ze vertelden me dat nooit in de klas maar stonden me achteraf stiekem op te wachten om me hun verhaal te vertellen. En dit omdat de sociale druk vaak zo groot is. Laat staan dat ze dit zouden aangeven. De cijfers tonen hoe onderbelicht deze problematiek is. Er is dringend nood aan sensibilisering en bescherming van deze meisjes en vrouwen.”

Sensibilisering

klaar om een huwelijk te voltrekken

In België werden gedwongen huwelijken strafbaar gesteld nadat met de wet van 25 april 2007 het artikel 146ter in het Burgerlijk Wetboek werd ingevoegd. De wet van 2 juni 2013 zorgde voor een zwaardere bestraffing van gedwongen huwelijken en schijnhuwelijken. Daarnaast werden door die wet ook gedwongen wettelijke samenwoning en schijnwettelijke samenwoning strafbaar.

“Sinds 2010 maakt de strijd tegen gedwongen huwelijken deel uit van het Nationaal Actieplan tegen Gendergerelateerd Geweld. België heeft ervoor gekozen om specifieke aandacht te besteden aan preventie. Om deze redenen werd in 2015 een handleiding voor professionals gepubliceerd”, zegt Van Quickenborne.

De N-VA blijft naar eigen zeggen hameren op sensibilisering en een harde aanpak van de daders. Momenteel is een nieuw Nationaal Actieplan gendergerelateerd geweld in opmaak onder coördinatie van de staatssecretaris voor Gendergelijkheid, Gelijke Kansen en Diversiteit, Sarah Schlitz (Ecolo).

Foto’s (c) Gazet van Hove – cover : Darya Safai.