In een interview in Le Soir gaf de nagelnieuwe regeringscommissaris aan dat ze niet meer wil geloven “dat het debat over neutraliteit” gaat. “Het was een frontale, persoonlijke aanval met als doel mij te intimideren en te breken. Hij had zich nooit diezelfde toon gepermitteerd tegen een man. Ik voelde echt een poging tot onderdrukking en mannelijke dominantie”, klonk het theatraal. “Woensdag heb ik begrepen dat het debat aan de basis seksistisch en racistisch is.” Samen met haar advocaat bekijkt ze of ze juridische stappen zal ondernemen.
Moslimbroeders 
Ihsane Haouach krijgt het ook hard te verduren omdat ze aanwezig was op een lunch van de European Forum of Muslim Women, een Europese organisatie die in Brussel gevestigd is, maar aan de Moslimbroeders wordt geconnecteerd. “Ik heb niets te verbergen”, reageerde de moslima defensief, ‘Ik ken deze beweging niet, noch van dichtbij, noch van ver.” Ook hier overweegt Haouach een rechtszaak. Volgens Haouach gaat de discussie lang niet meer over de scheiding tussen kerk en staat, maar “over hoe we dat kunnen vertalen in een veranderende demografie”.
Heeft Ihsane Haouach een dubbele agenda ? Religieuze expressie vormt een hoeksteen van een superdiverse gemeenschap zoals Brussel, meent ze. Maar aan haar democratische verdraagzaamheid zijn toch wel enkele rafelranden. Zo stelt ze zonder omwegen dat de scheiding van kerk en staat aan de demografische ontwikkelingen moet worden aangepast, wat uiterst bedenkelijk is. Fundamentele waarden van de Verlichting moeten onder druk van de Brusselse demografische ontwikkelingen aan de kant worden geschoven. Daarnaast flirt ze openlijk men een organisatie die gelinkt wordt aan de uiterst radicale Moslimbroeders. Ze speelt de vermoorde onschuld, maar gezien haar achtergrond, opleiding en netwerking, komt dit heel ongeloofwaardig over.
Cultuuroorlog
Bovendien spitst ze de hele discussie toe op haar persoon en reageert ze uiterst emotioneel. Ze is het slachtoffer van racisme, seksisme en de dominantie van de blanke man. Daarmee probeert ze het hele debat in de woke-activistische richting te doen kantelen, goed wetende dat zowat de hele linkerzijde opportunistisch met deze intellectualistische modetrend mee huppelt. Het lijkt nog te lukken ook.
Vorige week opende het Brusselse openluchtzwembad FLOW zijn deuren met aparte zwemuren voor vrouwen. Boerkini’s zijn toegelaten. “Daarmee is het segregatiehek volledig van de dam”, klonk het op Twitter. Hendrik Bogaert (CD&V) maakte gewag van “aparte islam-uren”, terwijl andere CD&V-coryfeeën gedwee en nederig meegaan in de multiculturele religiositeit. MR – die ook hier de kat de bel aanbond – werd er door de politiek correcte elite van beschuldigd uit te zijn op een cultuuroorlog en werd in het defensief gedrongen.
Europees parlementslid Assita Kanko (N-VA) liet zich niet onbetuigd en sprak in verband met de hele hoofddoekensaga heldere taal: “Ik ben opgegroeid in een land waar bijna twee derde moslim is, gesluierde vrouwen waren heel gewoon in mijn familie en directe omgeving. De polygamie en gedwongen huwelijken ook… Ik weet waar de hoofddoek voor staat : voor het markeren van de vrouw, het weggommen van haar macht en individualiteit… Het is een diep, maar ook subtiel verlies van vrijheid.”
Klerikaal
De linkerzijde lijkt steeds meer klerikaal te worden. In de jaren zeventig werden de kruistekens uit de klassen van de staatsscholen en de rechtbanken gehaald omdat de scheiding van kerk en staat een hoeksteen vormt van de democratische rechtsstaat. De katholieken reageerden verbouwereerd. De linkerzijde triomfeerde. Nu lijkt het alsof de religieuze symbolen, die eertijds triomfantelijk en ostentatief werden buiten gewerkt, via de achterdeur weer worden binnengelaten. De crisis binnen links is totaal, nu het zelfs niet meer wil erkennen dat de hoofddoek het postulaat van de verdrukking vormt en het zo de scheiding van kerk en staat op de helling zet.
De vraag is of Ihsane Haouach als regeringscommissaris nog houdbaar is. Haar uitspraken hebben haar positie ernstig verzwakt. Intussen is er zo’n commotie ontstaan dat Ecolo enorm gezichtsverlies zal leiden indien ze zou opstappen, met een regeringscrisis tot gevolg.
Foto’s (c) Gazet van Hove.