De federale regering-De Croo komt niet door sociaaleconomische spanningen onder druk. De discussie rond het ontslag van de topman van de militaire inlichtingendienst en de ruzie rond de honger-stakende illegalen tonen aan dat de Vivaldi-ploeg geen cohesie heeft. De Waalse overstromingen waren een kans om de aandacht af te leiden, maar dat mislukte.
“Prioriteiten tonen zich in preventie en opbouwen van buffers, niet in bezoeken van rampgebieden onder het oog van de media.” Dat tweette econoom Geert Noels naar aanleiding van de bezoekjes van ministers en Europese commissarissen in maatpak met regenlaarzen aan de door overstromingen geteisterde rampgemeenten in Luik. Het is dat ze daar brave burgers zijn, want normaal gezien krijgen premier Alexander De Croo (Open Vld) en minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) modder naar het gezicht gegooid. Om van het Belgische koningspaar nog maar te zwijgen.
Het preventief beleid bleef te wensen over. Punt. De Vivaldi-regering probeert de discussie hierover te regisseren door te verwijzen naar de vorige regering-Michel die onder meer bespaarde op de civiele bescherming. Uit PS-kringen werd daar nog een communautaire saus over gegoten. De besparingen werden door toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) doorgevoerd en benadeelden vooral Wallonië. De regering-De Croo zou nu beter doen.
Men had beter gezwegen. Afgezien van de vraag of de besparingen een effect hebben gehad op de aanpak van de natuurramp, is er de algemene beschouwing dat de linkerzijde jarenlang geen enkel probleem had met besparingen op basistaken van de overheid, zoals justitie, leger, politiek en brandweer. Ook de PS niet dus. Al het geld moest naar de sociale zekerheid gaan, en dan vooral naar gezondheidszorg en uitkeringen.
De federale regering gebruikt de ramp om opnieuw de aandacht af te leiden van de interne spanningen, maar dat lukt niet echt. En die spanningen gaan tegen de verwachtingen in niet over sociaaleconomische dossiers zoals pensioenen of begroting. Nog niet. Neen, het zijn de gevolgen van de zaak Jürgen Conings en de asielcrisis rond de hongerstakers die aantonen dat de regering-De Croo als los zand aan elkaar hangt.
André Flahaut is de echte baas op Defensie
André Flahaut is de echte baas op DefensieIn de zaak Jürgen Conings bleek dat de blunders elkaar hebben opgestapeld. Minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) blijkt zich van geen kwaad bewust. Integendeel zelfs. Er moesten bij Defensie zelf koppen rollen. Generaal-majoor Philippe Boucké moet opstappen als baas van de militaire inlichtingendienst ADIV. Vice-admiraal Wim Robberecht neemt de leiding over. Dat is beslist in onderling overleg tussen minister Ludivine Dedonder en de chef Defensie admiraal Michel Hofman. Terwijl recent bleek dat Boucké weinig te verwijten viel. “Dedonder wil zo haar eigen hachje redden, maar dat is wel heel gemakkelijk”, zegt Theo Francken (N-VA) die vanuit de oppositie de defensiedossiers opvolgt.
“Laat men de nieuwe vedette die Mahdi kan worden voor de fel geplaagde christendemocraten in het zand bijten ? Het is een kans voor voorzitter Joachim Coens om een crisis uit te lokken en te tonen dat de partij bestaat”
Ondertussen uitten verschillende topmilitairen op sociale media hun verontwaardiging over het ontslag van generaal Boucké. “A shitty day at work today”, “een klotedag op het werk, hopelijk is de namiddag beter”, twitterde luitenant-generaal Mark Thys. Terwijl militairen zich steevast op de achtergrond houden. Wat is hier aan de hand ? Dedonder is een zwak figuur en de echte baas op Defensie is ex-minister André Flahaut (PS) die zijn youngster in de regering stuurt. Het is bekend dat Flahaut de PS-visie verdedigt dat het leger niet meer moet zijn dan een clubje voor softe humanitaire acties.
Opvallend hierbij is dat het in de rest van de regering stil blijft. Ook bij Open Vld die als pro-Belgische partij toch bezorgd zou moeten zijn over Defensie. Premier Alexander De Croo kreeg over dit dossier niet eens vragen toen hij vorige zondag op het VTM-nieuws te gast was. Maar goed, over andere heikele dossiers krijgt hij ook geen vragen. Het toont in elk geval aan dat hier politieke spanning in de lucht hangt.
CD&V wordt vernederd
En dan is er de zaak van de hongerstakende illegalen in de Brusselse Begijnhofkerk en op de Campus VUB/ULB. Opgejut door extreemlinkse ngo’s en advocaten is de situatie daar aan het ontsporen. Met de steun van de rest van de regering houdt staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi hier het been stijf : geen collectieve regularisatie, wel behandeling van individuele gevallen.
Maar zie, opgejut door extreemlinks willen PS en groenen (Groen en Ecolo) dat het dossier uit handen wordt genomen van Mahdi. Premier De Croo moet het oplossen. Lees : zorgen voor een collectieve regularisatie. Deze crisis leert drie zaken. Eén : dat de cohesie tussen de federale regeringspartijen niets voorstelt. In een andere situatie hadden de media het allang over een kibbelkabinet.
Twee : blijkbaar beschouwt links de Open Vld als een bondgenoot om een laks asielbeleid te voeren. Kortom, de Vlaamse liberalen zijn vrienden in de strijd voor open grenzen. Drie : CD&V wordt hier vernederd. Laat men de nieuwe vedette die Mahdi kan worden voor de fel geplaagde christendemocraten in het zand bijten ? Het is een kans voor voorzitter Joachim Coens om een crisis uit te lokken en te tonen dat de partij bestaat. Vraag is of dit zal gebeuren. De klassieke Vlaamse Vivaldi-partijen doen er blijkbaar alles aan om straks onder de 10 procent van de stemmen uit te komen.
Foto’s (c) Gazet van Hove.