door Geert Goubert in (c) ’t Pallieterke .

In Vlaanderen kunnen projecten voor het bouwen of verbouwen van topsportinfrastructuur rekenen op 10 miljoen euro van Vlaams sportminister Weyts. Zo worden zinvolle projecten aan de Watersportbaan te Gent en het Euro Volley Center te Vilvoorde gesteund.

Een actieve minister Weyts subsidieert in totaal acht topsportinfrastructuurprojecten waarvan, uiteraard volgens objectieve criteria, gelukkig vier in zijn kieskring Vlaams-Brabant.

Ook Beerschot, een kleurrijke voetbalclub met een groots verleden en trouwe supporters, krijgt Vlaamse steun (3,5 miljoen euro) voor de bouw van een volledig nieuw oefencomplex.

En die voetbalinfrastructuur, daar gaat het nu net om. Want voor alle Vlaamse sportfederaties is subsidiëring niet mogelijk zonder erkenning van de Vlaamse federatie. De voetbalbond is niet erkend omdat die zijn structuren niet wil aanpassen aan het decreet van 2 maart 1977 waardoor voor sportfederaties de splitsing als voorwaarde voor erkenning en subsidiëring werd vastgelegd. Het is veelzeggend dat sindsdien alleen sportminister Bert Anciaux een duidelijk stappenplan om te splitsen eiste als voorwaarde voor het investeren van Vlaams geld in voetbalinfrastructuur. Er volgde toen een, weliswaar gedeeltelijke, splitsing van de voetbalbond echter zonder het professioneel voetbal (de 1A- en 1B-reeksen).

N-VA ministers Muyters en Weyts zetten geen stappen om in ruil voor Vlaams geld de splitsing van het BOIC en de voetbalbond af te dwingen. Samen met het BOIC blijft de voetbalbond een unitaire federatie, die ook bewust aan politieke Belgische recuperatie doet, zoals bleek bij het EK-voetbal en de Olympische Spelen in Tokio. Het professioneel voetbal blijft een zuiver commercieel gebeuren met aankoop en verkoop, niet alleen van goederen maar vooral van mensen, met makelaars in de mensenhandel, met exuberante lonen, met investeerders die de clubs gebruiken voor persoonlijk winstbejag en/of  het witwassen van zwart geld. Moet  de overheid hierin investeren ?

Vlaanderen steunt topsport en topsportinfrastructuur met een budget van 28 miljoen euro per jaar. Vlaanderen als regio is bij topsportevenementen echter totaal onzichtbaar en Vlamingen, die de meerderheid uitmaken van de topsporters, worden als Belgen verkocht in alle media. De vorige en huidige Vlaamse sportministers weigerden tot op heden nog om van de sportfederaties en het BOIC te eisen dat Vlaamse atleten als Vlamingen kenbaar zouden zijn en dat bij grote kampioenschappen in Vlaanderen ook de Vlaamse symbolen aanwezig zouden zijn zoals bijvoorbeeld de honderden Franse vlaggen bij de aankomst van de slotrit van de Ronde van Frankrijk op de Champs Elysées in Parijs.

Foto’s (c) Gazet van Hove.