door Filip Van Laenen in (c) ’t Pallieterke . 

Gwendolyn Rutten, ex-voorzitter van de Open Vld en in het diepst van haar gedachten heraut van het progressieve liberalisme in Vlaanderen, werkte zich verleden week opnieuw in de belangstelling met een pleidooi voor een verplichte vaccinatie tegen corona. Maar valt zo’n vaccinatiedwang wel te rijmen met liberalisme ?

Als er in Vlaanderen iemand is die telkens weer met veel nadruk en bombarie op de barricaden springt om de vrije wilsbeschikking te verdediging, dan toch wel Gwendolyn Rutten. Gaat het over abortus, dan moeten vrouwen de absolute baas in eigen buik kunnen zijn. Wie euthanasie wil plegen moet op zo eenvoudig mogelijk verzoek meteen een pilletje of een spuitje toegediend krijgen. Idem dito over het homohuwelijk of wie van geslacht wil veranderen, want de vrije wil van het rationele individu primeert op alles. Dat de meeste mensen toch vooral van emoties aan mekaar hangen wil ze echter niet geweten hebben.

Socialisten, altijd wel een beetje dictator

Het is de eerste keer niet dat Gwendolyn Rutten voor een vaccinatiedwang pleit, en ze is ook de enige niet in België. Zo bevindt ze zich in gezelschap van PS-voorzitter Paul Magnette. Voor hem gelden echter twee verzachtende omstandigheden voor zijn pleidooi voor een verplichte vaccinatie. Ten eerste is hij Franstalig, en dus in grote mate op Frankrijk gericht waar het maar niet wil lukken met de vrijwillige vaccinaties. En ten tweede is hij socialist, zeg maar aanhanger van een ideologie die lang niet vies is van een beetje dwang. Belastingdwang bijvoorbeeld, om welvaart te herverdelen, of nationalisaties om hele industrieën naar zijn hand te zetten.

Opmerkelijk is dat Conner Rousseau van Vooruit niet helemaal mee stapt in de redenering van Paul Magnette, en zelfs een Frank Vandenbroucke wil het niet verder drijven dan dat hij niet tegen vaccinatiedwang is. Wallonië is grotendeels socialistisch, een klein deel van Vlaanderen sociaal-democratisch.

Blind progressivisme

Maar vanwaar de haast van Gwendolyn Rutten om in iedereen de spuit te zetten ? Het heeft veel te maken met het blind progressivisme dat zij wel vaker tentoon spreidt. Voor haar moet het immers vooruit, de “vleugels”, weet je wel, en is elke vernieuwing per definitie een verbetering omdat het een vernieuwing is. Dat er echt iets verbetert, of dat er verscholen negatieve effecten zijn, is niet zo belangrijk.

In dat verband is haar antwoord op de vraag van Bart Brinckman van De Standaard over eventuele effecten op de lange termijn tekenend. Er zijn ondertussen al miljoenen mensen ingeënt, zegt ze, alsof dat iets te betekenen zou hebben voor de langetermijneffecten. En in het licht van het PFOS-debat is het hemeltergend dat ze daar vervolgens nog aan toe voegt dat “als er later toch bijwerkingen aan het licht zouden komen, die discussie nog altijd gevoerd kan worden”.

Weinig ruimte voor discussie

Dat blind progressivisme leidt er ook toe dat er bij Gwendolyn Rutten maar weinig ruimte voor discussie is over de coronavaccins, of gelijk welk ethisch vraagstuk. Ze wil eerst nog wel vriendelijk aanzetten tot vaccinaties, maar als er onvoldoende naar haar geluisterd wordt, moet het maar met dwang gebeuren. Anders komt immers ook háár vrijheid in het gedrang.

Nochtans zijn er goede redenen om een gezonde scepsis te bewaren tegenover de nieuw soortige mRNA-vaccins. Het zou echt niet de eerste keer zijn dat na twintig of vijftig jaar blijkt dat een stof (PFOS !) of geneesmiddel, door de wetenschap ooit nog volkomen veilig verklaard, dan toch negatieve effecten blijkt te hebben.

Foto’s (c) Gazet van Hove.