door Geert Goubert in ’t Pallieterke .

In 2018 startte ‘Operatie Zero’ om in het Belgisch professioneel voetbal de uitwassen op te helderen en te kunnen bestrijden. Er volgde een gerechtelijk onderzoek naar onregelmatigheden en ‘matchfixing’. Bij de beschuldigden zijn er makelaars, clubleiders, trainers, scheidsrechters, de voetbalbond en een journalist. Het ging volgens advocaat Luyckx om een bedrag van 30 miljoen euro dat werd uitgegeven aan zwarte lonen, commissielonen, ontduiking van RSZ en valse scoutingscontracten.

Ex-spelersmakelaar Dejan Veljkovic werd beschuldigd als een spilfiguur in de zaak en moest naar de gevangenis. Hij werd een spijtoptant en kan zo rekenen op strafvermindering, op voorwaarde dat hij alles, maar dan ook alles, vertelt. En dat hij de waarheid vertelt uiteraard. Veljkovic werd in totaal 50 keer verhoord. Als het parket hem op een leugen betrapt, verliest de ex-spelersmakelaar zijn bescherming en wenkt de gevangenis opnieuw.

Pano-reportage

Op 14 december 2021 maakte Veljkovic in een Pano-reportage ontluisterende details bekend over feiten en personen waarbij het woord ‘maffia’ past. De door insiders gekende fraude was immers enkel mogelijk en gedoogd omdat er een soort ‘omerta’ heerste in de professionele voetbalwereld. Profvoetbal is vooral een ‘business’ waarbij velen trachten steeds meer en meer geld – wettelijk of onwettelijk – binnen te harken.

De reportage lokte nogal wat reacties uit. Zo zei men bij de Belgische voetbalbond dat “men de conclusies van het fraudeonderzoek afwacht en het gerecht zijn werk laat doen”. Er was door de voetbalbond echter wel geen veroordeling van de aangeklaagde praktijken. Vincent Van Peteghem, federaal vicepremier die bevoegd is voor fraudebestrijding, noemt de uitspraken van Veljkovic “wraakroepend”. Hij zei: “De bijzondere belastinginspectie is een belangrijke partner in het onderzoek naar het voetbalschandaal ‘Operatie Zero’. Momenteel loopt er een fiscaal onderzoek tegen 18 profclubs. Meer kan ik daarover niet zeggen.” Ben Weyts, Vlaams minister van Sport verklaart op 15 december vooral geschokt te zijn door de betrokkenheid van de voetbalbond in de getuigenis van Veljkovic en vraagt om een “gewetensonderzoek”.

“De door insiders gekende fraude was immers enkel mogelijk omdat er een omerta heerste in de voetbalwereld.”

om de poen is het te doen

Rol van de overheid

De overheid steunt het voetbal met zeer veel geld : RSZ-bijdragen, btw-kwijtschelding, Lotto, inzet van politie, betaling van voetbalinfrastructuur. Diezelfde overheid liet na om enige controle uit te voeren op het beleid en het gesjoemel van het profvoetbal.

De federale regering blijft binnen haar bevoegdheden dit corrupte profvoetbal onbegrijpelijk bevoordelen en beslist dat vanaf januari de profspelers 15 procent in plaats van eerder 0 procent sociale zekerheidsbijdrage betalen op het brutoloon boven € 2.474 per maand. Gewone mensen betalen wel 38 procent. Clubs mogen vanaf januari nog steeds 75 procent van de bedrijfsvoorheffing behouden.

Vlaanderen laat zich ringeloren

Voor het sportbeleid zijn de gemeenschappen exclusief bevoegd. Vlaanderen kan het profvoetbal niet erkennen omdat dat al 45 jaar de decretaal opgelegde splitsing, als voorwaarde voor erkenning, weigert uit te voeren. Zelfs het erkende Voetbal Vlaanderen (voetbal zonder de profclubs) voldoet niet aan de erkenningsvoorwaarden van het decreet van 2016. Dat decreet bepaalt dat de sportfederatie op zelfstandige wijze de financiën moet beheren en een eigen onafhankelijk beleid moet voeren. De nationale voetbalbond beschouwt Voetbal Vlaanderen nog steeds als zijn vleugel, wat lijnrecht ingaat tegen het decreet. Voetbal Vlaanderen laat dit op onbegrijpelijke wijze gebeuren.

De recente Vlaamse ministers van Sport subsidiëren clubs van het niet-erkende profvoetbal rijkelijk voor hun voetbalstadion, maar doen ondertussen niets zodat ook het profvoetbal het decreet zou toepassen. Het Vlaams sportbeleid heeft dus helaas geen enkele invloed op het profvoetbal dat het dus niet kan controleren en indien nodig sanctioneren. Een vraag voor een gewetensonderzoek is nodig bij het profvoetbal, maar ook dringend nodig bij het Vlaams sportbeleid.

Foto’s (c) Gazet van Hove.