Rechtszekerheid in België weer eens onzeker
door Winny Matheeussen – www.doorbraak.be .
Gisteren, 29 december 2021, velde de IXde (Nederlandstalige) Kamer van de Raad van State (RVS) nog een arrest in verband met de sluiting van de cultuursector. Vreemd genoeg verwierpen zij hier de hoogdringendheid over de beslissing van het Overlegcomité voor de sluiting. Twee dagen eerder had een Franstalige kamer van de RvS in een gelijkaardige zaak de hoogdringendheid wel aanvaard, met als gevolg het opheffen van de sluiting van de cultuursector.
Verzoek zonder voorwerp
Hoewel de verzoekende partijen geen gelijk pleidooi hielden, mag het toch verbazen dat de ene Kamer wel en de andere niet ingaat op de vraag van de verzoekende partijen. Twee ogenschijnlijk tegenstrijdige uitspraken zaaien verwarring en creëren niet echt een sfeer van rechtszekerheid.
Voor de Nederlandstaligen zou er geen hoogdringendheid gelden, terwijl dit volgens de Franstaligen wel het geval is.
Gezien het overlegcomité eergisteren al besliste om de sluiting van de cultuursector ongedaan te maken, had de IXde kamer kunnen oordelen dat het verzoek om schorsing bij hoogdringendheid zonder voorwerp was gevallen. Dat was een eleganter arrest geweest. Nu lijkt het alsof de Nederlandstalige en de Franstalige kamers van de RvS er een andere interpretatie op na houden. Voor de Nederlandstaligen zou er geen hoogdringendheid gelden, terwijl dit volgens de Franstaligen wel het geval is.
Nochtans had de Franstalige kamer haar beslissing goed en zorgvuldig onderbouwd in een 40 pagina’s tellend arrest. De Nederlandstalige kamer maakt er zich van af op acht pagina’s en verwerpt de hoogdringendheid schijnbaar omdat verzoekers zich door het afgelasten van de voorstellingen al lijken neergelegd te hebben bij de sluiting. De schade is daardoor volgens de RvS al geleden, waardoor hoogdringendheid niet ingeroepen kan worden. Verzoekers moeten zich na en eventuele gunstige uitspraak ten gronde maar wenden tot de overheid om een schadeloosstelling te bekomen.
De Nederlandstalige kamer gaat hier eigenlijk voorbij aan de kern van de zaak, namelijk het recht om in de periode van de sluiting überhaupt voorstellingen te mogen organiseren, en focust zich enkel op de geleden schade die door verzoekers al zou aanvaard zijn door de voorstellingen af te lasten. De Franstalige kamer heeft dit fundamenteel probleem wel ingezien en erkend door de zin van de maatregel an sich in twijfel te trekken en tot schorsing bij hoogdringendheid over te gaan.
Volgende keer terug Algemene Vergadering RvS ?
Na de commotie na het arrest van de Franstalige kamer van de RVS, met als gevolg een vreemde situatie waarin vriend en vijand van de regering, meerderheid én oppositie, zich tegen de beslissingen van het overlegcomité keerden, maakt de Nederlandstalige kamer hier een slechte beurt. Of dit toekomstige gevolgen kan hebben, is niet duidelijk. Waarschijnlijk zal bij een eerstvolgende gelijkaardige zaak de Algemene Vergadering van de RvS, Nederlandstalige en Franstalige kamers verenigd, arrest wijzen. Die oplossing gebruikte de RvS al -preventief- bij de arresten rond de Ministeriële Besluiten in het kader van de wet op de Civiele Veiligheid. Tegenstrijdigheid tussen de verschillende kamers werd zo in de kiem gesmoord.
Het is in elk geval eigenaardig dat twee kamers van de RvS zich zo kort op elkaar tegenstrijdig uitspreken. Sommigen willen 2021 blijkbaar echt afsluiten als het annus horribilis dat het was
Het is in elk geval eigenaardig dat twee kamers van de RvS zich zo kort op elkaar tegenstrijdig uitspreken. Sommigen willen 2021 blijkbaar echt afsluiten als het annus horribilis dat het was. De IXde kamer van de RvS heeft dit in extremis nog eens extra in de verf gezet.