door Redactie ’t Pallieterke .

Niet zo groot van stuk, maar rad van tong. Zo is de gouverneur van Antwerpen alom bekend. Voor de coronacrisis wist iedereen wel dat men in de provincie een gouverneur had, maar niet meteen wie dat was. Zij en haar ‘députés’, en niet minder de provincieraad zelf, bevinden zich in de schemerzone van de politiek waaraan slechts beperkte bevoegdheden toegekend zijn. Een ervan is het mee coördineren van calamiteiten, rampen of ernstige noodsituaties zoals overstromingen of omvattende branden. Cathy Berx (zaterdag 8 januari 53 jaar) voelt zich nochtans opperbest op haar post, ook al is ze niet verkozen, maar aangeduid op basis van een politieke koehandel tussen de klassieke machtspartijen. “Een paladijn van het regime”, zou men smalend kunnen zeggen.

Kwiek en waakzaam als een stokstaartje, rechtop zittend en vinnig rondkijkend of er geen gevaar opduikt, tuurt zij de politieke horizon af of zij zich niet kan laten gelden om de wereld te helpen verbeteren. Vaak gaat ze daarbij de verkozen machten voorbij en is er van enige terughoudendheid geen spoor. Zij doet wat ze nodig vindt, wat anderen daarover ook denken, ook al wordt het niet altijd in dank aanvaard. De gouverneur neemt het Franse begrip ‘gouverner’ vaak nogal letterlijk.

Talentvol

Het zag er tijdens haar rechtenstudies al naar uit dat zij een mooie carrière en zelfs een politieke toekomst tegemoet zou gaan, want intelligent en verstandig is ze wel, alsook taalvaardig en handig in het tactische debat. De christendemocratische ‘headhunters’ kregen haar al snel in het vizier en de politieke weg startte via de Vaste Commissie voor Taaltoezicht, het Vlaams Parlement en de gemeenteraad van Antwerpen. Tegelijk werd ze samen met Wouter Beke ondervoorzitter van CD&V en menigeen voorspelde dat ze ooit wel eens de ‘grote’ baas zou worden. Als topadviseur van Yves Leterme was ze nauw betrokken bij de Vlaamse regeringsonderhandelingen in 2004 en de federale in 2007. In 2008 kon Jean-Luc Dehaene haar zonder veel moeite overtuigen om het ambt van gouverneur van Antwerpen op te nemen. Kris Peeters, Inge Vervotte, Servais Verherstraeten en anderen haalden opgelucht adem, want een belangrijke concurrent verdween uit de CD&V-arena, waar de marges en mogelijkheden overigens na elke verkiezing steeds kleiner werden.

Berx sugggereerde om het aantal dozen met pizza’s te controleren vanwege de toen geldende contactbeperkingen

Van vertrouwen naar onbegrip

Cathy Berx zal pas echt uit de schaduw komen tijdens de coronacrisis, aanvankelijk met veel gezag en vertrouwen. Toen in de eerste maanden plots de politici en de virologen rond de pot en de hete brij draaiden als het ging over de broeihaarden waar het virus woekerde, stelde zij onomwonden dat het die Antwerpse buurten en deelgemeenten waren die hoofdzakelijk door ‘mensen met een migratieachtergrond’ werden bewoond. De politiek correcte doofpot werd daarmee geopend en in de Wetstraat en daarbuiten brak het angstzweet uit, want die vaststelling was ‘te stigmatiserend’. Berx zette onverstoord door en vaardigde in de hele provincie nogal draconische maatregelen uit, zoalsde verplichting overalmondmaskers te dragen, op straat, op de fiets, in het bos. En bovendien stelde ze een avondklok in. Ook al trad ze resoluter op dan de federale regering, toch werd het uiteindelijk allemaal als ‘overacting’ ervaren. Hoewel altijd minzaam in de omgang, pleitte ze steeds meer voor extra strenge handhaving van de coronamaatregelen. Zo suggereerde ze op zeker moment zelfs om het aantal dozen met pizza’s dat zou worden afgeleverd te controleren vanwege de toen geldende contactbeperkingen. Het zou haar geloofwaardigheid een flinke deuk geven, want velen lagen in een deuk van het lachen.

In de coronaveilige studio van Terzake wilde ze liever haar masker opzetten “omwille van de signaalfunctie naar de bevolking”

De harde lijn

Toch bleef ze onverminderd de voortrekster van harde coronamaatregelen en het dragen van mondmaskers zal ze als een van de eersten ook bepleiten voor lagereschoolkinderen. Zelf ging ze daarover zelfs in de clinch met de redactie van Terzake die haar verplichtte haar mondmasker af te zetten tijdens een studiogesprek. Ook al was de tv-studio volledig coronaveilig, hield men voldoende afstand en werd er geventileerd, toch wilde ze liever haar masker opzetten “omwille van de signaalfunctie naar de bevolking”. Ze deed het uiteindelijk niet of ze had mogen vertrekken … Maar de presentatrice moest wel haar standpunt vooraf toelichten …

Sheriff

Berx ging zich meer en meer als een sheriff – zoals haar partijgenoot en collega Decaluwé in West-Vlaanderen – gedragen. De voorbije eindejaarperiode sprong ze zo opnieuw in het oog met haar uithaal naar de in lockdown gedwongen Nederlanders die “in hordes” de grens zouden oversteken om in Vlaanderen van meer vrijheid te genieten. Bovendien liet ze weten dat men 350 euro boete riskeert als men in de stad Antwerpen vuurwerk zou afsteken. Ze had Nederland liever voor een ‘Portugese aanpak’ zien kiezen : geen lockdown voor de eindejaarsfeesten, maar gerichte voorzorgsmaatregelen, een verbod op evenementen en goede aanbevelingen, gevolgd door een week lockdown na de feesten als een soort collectieve quarantaine om met een schone lei het tweede semester te starten. Jawel…

Een stokstaartje graaft om een stofwolk te creëren teneinde het roofdier op de vlucht te jagen. Bij de scouts zou ze zonder twijfel die totemnaam gekregen hebben, ‘Overijverig Stokstaartje’ of zoiets.

Foto’s (c) Gazet van Hove.