door Filip Van Laenen in ’t Pallieterke .
In een opiniestuk in De Standaard stelde Gwendolyn Rutten dit weekeinde dat partijen op lokaal niveau stilaan achterhaald zijn. Wanneer een politicus zoiets schrijft, kan je zeker zijn van twee dingen. Ten eerste stelt hij of zij ideologisch niet veel voor. En ten tweede zit zijn of haar partij in de peilingen in slechte papieren.
Gwendolyn Rutten hoeven we aan de lezer niet voor te stellen. Electoraal was haar voorzitterschap van de Open Vld niet bepaald een succes. Ideologisch weegt ze bijzonder licht, maar dankzij bevriende media slaagde ze er op tijd en stond toch in zich in de kijker te werken door modieuze links-liberale uitvallen. Haar tweet van 17 februari 2020, waarin ze een oproep van de N-VA tot Vlaamse frontvorming afwees wegens oorlogstaal, om vervolgens een alliantie – toch evenzeer oorlogstaal – met de MR voor een beter België te verdedigen, tekent haar ten voeten uit.
Paars-geel in Aarschot
In haar opiniestuk schrijft ze dat ze als burgemeester “[haar] partijkleur in sneltempo achter [zich] heeft gelaten”. Ideologie vindt ze theorie, verdelend en star, terwijl gemeentepolitiek praktijk is die mensen samenbrengt en soepelheid vergt. Een van de meest verrassende passages in haar opiniestuk is dat de politica, die acht jaar lang voorzitter is geweest van een nationale partij met tal van burgemeesters en schepenen, pas toen ze zelf burgemeester werd, ontdekte dat je in een gemeenteraad maar zelden ideologische betogen hoort. Een bekentenis van formaat ! We kunnen alleen maar hopen dat de huidige Vlaamse partijvoorzitters iets meer kennis van zaken hebben over de politieke praktijken in dit land.
Een van de oproepen in haar opiniestuk is dat de vijf centrumpartijen in het Vlaamse landschap op lokaal vlak meer zouden moeten samenwerken. Dus niet alleen de traditionele drie (CD&V, Open Vld en Vooruit), maar blijkbaar ook N-VA en Groen. Dat een links-liberale politica meent dat Groen een centrumpartij is, hoeft natuurlijk niet te verbazen. Maar dat de N-VA van haar mee in het samenwerkende centrum mag zitten, roept meer vraagtekens op. Naar een verklaring hoef je echter niet ver te zoeken, want lokaal staat Gwendolyn Rutten aan het hoofd van een paars-gele coalitie.
Bundelen, samenwerken en bewegen
Haar oproep tot meer samenwerking tussen de vijf centrumpartijen doet denken aan de oproep van CD&V-voorzitter Joachim Coens twee jaar geleden. Die riep toen in een interview op tot een “bundeling van positieve, oplossingsgerichte mensen die ervoor willen gaan”. En we herinneren ook aan de manier waarop Conner Rousseau de partij sp.a wou omvormen tot de ‘beweging’ Vooruit. Ook hier dus partijen en politici die ideologisch niet veel (meer) te vertellen hebben en het in de peilingen niet bepaald goed doen. Ter vergelijking, gelijkaardige oproepen noteer je maar zelden uit de mond van pakweg een N-VA-politicus of iemand van de PVDA.
We hebben echter niet de indruk dat het de bedoeling van Gwendolyn Rutten is dat Open Vld-politici hun gemeentelijke afdelingen nu massaal gaan afwikkelen om te gaan samenwerken met de politici van andere partijen in hun afdelingen. Uiteraard niet. Geen betere garantie op samenwerking dan wanneer de politici van ándere partijen hún afdelingen afwikkelen om te komen samenwerken bij de Open Vld, of wat dacht u ?
Van het een kan trouwens ook het ander komen. Het is geen geheim dat de links-liberale flank van de Open Vld, waartoe Gwendolyn Rutten behoort, Vivaldi graag wil verderzetten na de parlementsverkiezingen van 2024. En van hen mag die, als het even kan, ook op Vlaams niveau ingang vinden. Geen betere garantie voor een verderzetting van Vivaldi dan wanneer de vier partijen aan Vlaamse kant zich nu al zoveel mogelijk aan mekaar zouden klinken. Dat mag dus nu reeds lokaal beginnen en tenzij het is om de eigen burgemeesterssjerp van Gwendolyn Rutten veilig te stellen, denken we niet dat de N-VA daar voor haar echt altijd bij hoeft. Aan de ‘vijf’ van haar ‘vijf centrumpartijen in het Vlaamse landschap’ hangt dus wel een zware voetnoot vast.
Lokale lijsten
Maar er zit nog een ander angeltje vast aan het opiniestuk van Gwendolyn Rutten. We zouden ze niet graag allemaal tegelijk over de vloer krijgen – voor zover het door hun partijgenoot Alexander De Croo nog wettelijk toegelaten is -, de Open Vld-burgemeesters en -schepenen die met een bang hartje afwachten of zij in 2024 niet lokaal het gelag zullen betalen voor het rampzalige (non-)beleid van de Open Vld in de Vivaldi-regering. Gwendolyn Rutten heeft echter nu al haar schaapjes op het droge, want het excuus om met een ‘samenwerkende’ Lijst van de Burgemeester naar de kiezer te trekken stond deze week al in een nationale krant. Over twee jaar hoeft niemand in Aarschot nog te weten dat Gwendolyn Rutten ooit iets van doen heeft gehad met de Open Vld !
Foto’s (c) Gazet van Hove.