COMMENTAAR – door Julien Borremans – www.doorbraak.be .
In zijn nieuwjaarsboodschap straalt N-VA-voorzitter Bart De Wever van optimisme en ambitie, maar andermaal moet hij toegeven dat het met de Vlaamse regering niet lekker loopt. ‘De Vlaamse Regering en onze minister-president hebben het vaak erg moeilijk gehad. De N-VA zat vaak tussen hamer en aambeeld.’
De Wever wil de negatieve stemming counteren en verwijst naar enkele belangrijke hervormingen, zoals het Vlaamse relanceplan, de hervorming van de woonfiscaliteit, het klimaatplan ‘zonder blinde doelstellingen’, de woonbonus, de verplichte gemeenschapsdienst voor langdurig werklozen en de taalscreening in de derde kleuterklas. Maar de voorzitter zweeg in alle talen over de grote uitdagingen die Jambon I dreigen te ontwrichten, zoals de stikstofcrisis, de bouwshift of het PFOS-dossier.
‘Het is genoeg geweest.’
Volgens de Antwerpse burgemeester kan het contrast met de federale regering niet groter zijn, want ‘de Vivialdi-regering staat roerloos terwijl de afgrond nadert’. Broodnodige hervormingen in de sociale zekerheid en op de arbeidsmarkt komen er niet, maar intussen werden de belastingen met 2 miljard euro verhoogd. ‘We gaan naar het hoogste begrotingstekort van heel Europa. Al wie werkt, spaart en onderneemt, zal het gelag betalen.’ Vlaanderen houdt België overeind en zorgt voor miljardentransfers voor ‘totaal failliete landsdelen. Het is genoeg geweest.’ Vivaldi moet verdwijnen en de Vlaamse partijen – die daaraan meewerken – verdienen geen stemmen. Vlaams Belang ook al niet, want de partij bestaat uit extremisten die de beste garantie vormen voor Vivaldi II. Een samenwerking met PVDA en Groen zit er ook al niet in. Wie blijft er dan nog over om grote plannen van de N-VA te verwezenlijken?
Peter De Roover – fractieleider in de Kamer – verliest zich in allerlei woordspelletjes, halfbakken anekdotes en al te spitsvondige vingeroefeningen
De oproep van Bart De Wever ‘om er vol voor te gaan’ klinkt als een zwaktebod. Professor politicologie Carl Devos – die de N-VA niet ongenegen is – geeft de partij in zijn column in Het Laatste Nieuws een flinke veeg uit de pan. ‘Federaal rendeert haar oppositie niet, de Vlaamse regering die ze leidt, presteert ondermaats. Weg is de kracht van verandering of het alternatief.’ Peter De Roover – fractieleider in de Kamer – verliest zich in allerlei woordspelletjes, halfbakken anekdotes en al te spitsvondige vingeroefeningen, terwijl zijn oppositie niet aanslaat. De Roover beseft maar al te goed dat de Vlaamse regering de achilleshiel van de N-VA vormt. ‘Vlaanderen is een tweede België aan het worden’, reageert Tom Van Grieken messcherp.
België wankelt
Toch bieden de desastreuze financiële omstandigheden van dit land grote opportuniteiten voor de N-VA om een communautair momentum te creëren. De financiële situatie van het Waalse Gewest is dramatisch. Bovendien dreigen de Waalse financiën in een negatieve spiraal terecht te komen. De kosten van de overstroming in de Vesdervallei, de coronasteunmaatregelen maar vooral het lijvige, peperdure overheidsapparaat, gespecialiseerd in uitkeringen en subsidies zorgen ervoor dat de toestand voor Wallonië gevaarlijker is dan destijds de financiële crisis in Griekenland. Economisch blijft Wallonië één van de meest achtergebleven regio’s van Europa.
‘De PS heeft al tientallen jaren de Waalse teugels in handen. De resultaten die ze op economisch vlak kan voorleggen zijn desastreus. De visie op de economie die ze tijdens de verkiezingscampagne naar voren bracht, is een garantie voor verdere aftakeling’, schreef Ewald Pironet een tijd geleden in De Knack. De wurgende financieringswet duwt het zuiden van het land nog verder richting bankroet.
De financiële situatie en de onbestuurbaarheid van het Brussels gewest zorgen eveneens voor de nodige onrust. De bestuurders hebben er al een put van 3,3 miljard euro. Dat bedrag zou tegen 2024 zelfs verdriedubbelen. De afbetaling van de schuld bedraagt nu reeds 184 miljoen euro per jaar. België stevent af op een begrotingstekort van 25 miljard euro en een structureel tekort dat nu al tot in de stratosfeer reikt.
Door haar inertie creëert België armoede en vooral veel onrust. De sociaaleconomische en ideologische spanningen zorgen voor barsten in het bestel
Bovendien is de federale overheid niet meer in staat om haar kerntaken naar behoren uit te voeren. Door haar logheid en haar ingewikkelde institutionele kluwen is België bestuurlijk niet meer in staat om gevat in te spelen op snelle internationale veranderingen. De ontspoorde energiefactuur toont de impotentie en de machteloosheid van de Vivaldi-regering aan. Door haar inertie creëert België armoede en vooral veel onrust. De sociaaleconomische en ideologische spanningen zorgen voor barsten in het bestel.
Mark Grammens…
In 2010 waarschuwde Mark Grammens de N-VA reeds voor haar politieke strategie. ‘Vooreerst is er de van de Volksunie overgenomen bereidheid om deel uit te maken van regeringen die niet de Vlaamse zelfstandigheid op hun agenda hebben staan’, schreef Grammens.
In 2009 liet Bart De Wever in De Knack optekenen dat ‘dat de nieuwe Vlaamse regering haar bevoegdheden zo ruim mogelijk zou benutten’, terwijl ‘het federale niveau totaal verlamd blijft’. ‘Vanaf nu gaat de Vlaamse overheid haar eigen gang’, zei De Wever toen al.
Grammens twijfelde er openlijk aan of dit met de toenmalige coalitiepartners wel zou lukken. Hij verwees daarvoor o.a. naar de CD&V. ‘Wat de CD&V betreft, een rol die van alles kan betekenen maar er zeker niet één is die bijdraagt tot de verzelfstandiging van Vlaanderen.’ Hilde Crevits bevestigde vorige week in Het Nieuwsblad de profetische woorden van Mark Grammens: ‘Wij en Open Vld moeten opletten dat de Vlaamse regering niet gebruikt wordt om aan vechtfederalisme te doen.’ In De Zondag van vorige week bevestigt Egbert Lachaert bijna letterlijk de woorden van Hilde Crevits. Kortom, cryptisch pleiten de CD&V en de Open Vld voor communautaire pacificatie.
zolang De Wever ermee doorgaat het Vlaams Belang als zijn grootste politieke vijand te beschouwen, heeft België niets te vrezen
Een tweede strategie bestond er volgens Grammens in 2010 al in dat Bart De Wever een samenwerking met het Vlaams Belang niet zag zitten om de kansen op een federale machtsdeelname niet te verbrodden. ‘Maar zolang De Wever ermee doorgaat het Vlaams Belang als zijn grootste politieke vijand te beschouwen, heeft België niets te vrezen, want er komt geen democratische meerderheid voor Vlaamse onafhankelijkheid.’ Nagel op de kop.
In Vlaanderen ligt momenteel een democratische meerderheid voor vergaande zelfstandigheid binnen handbereik, maar de N-VA zal snel van strategie moeten veranderen, want ‘het kiespubliek van N-VA en Vlaams Belang droogt op’, merkt Jan Hertogen in Doorbraak op.
JULIEN BORREMANS
Julien Borremans is leerkracht, columnist en werkt mee aan verschillende internetfora.
Foto’s (c) Gazet van Hove.