door Koen Elst in palnws.be .

Een debat over migratie : de Debatclub in Edegem had het al meermalen gepland. Nu het er eindelijk van kwam, lag de keuze voor de hand om bevoegd staatssecretaris Sammy Mahdi en Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken uit te nodigen. De volle zaal kreeg waar voor zijn geld.

CD&V’ers zijn niet zo sterk in debatteren – volgens henzelf zijn ze beter in daadwerkelijk beleid – dus Mahdi kwam tegen de guitig uitgesproken doch rake uithalen van de Vlaams Belang-voorzitter slechts langzaam op gang. Wel was de staatssecretaris correcter. Hij onderbrak nooit, terwijl moderator Pieter Bauwens Van Grieken regelmatig moest intomen. Het debat werd echter nooit ontsierd door een verlies aan zelfbeheersing, en zelfs opgeleukt door heel wat humor beiderzijds.

Tom Van Grieken begon deze thuiswedstrijd vanuit de comfortabele uitgangspositie van de duidelijkheid. Mahdi deed wat hij kon, ik zie geen andere tsjeef (een vriendelijk scheldwoord dat beiden gebruikten om op de inconsequenties van de ander te wijzen) die het in de omstandigheden beter zou gedaan hebben. Maar hij had nu eenmaal een minder glorieus beleidsparcours te verdedigen. Hij trad Van Grieken zelfs bij toen hij het Belgisch beleid globaal negatief met dat van de buurlanden vergeleek. Wel wist hij beter dan de meesten om regelmatig punten te scoren door de zwaktes in het VB-betoog in het licht te stellen.

Problemen in Molenbeek

Mahdi opende typisch tsjeefs met de erkenning dat er in Molenbeek, waar hij vier jaar gewoond heeft, problemen zijn. Uiteraard zonder de olifant in de kamer te benoemen : de doelbewuste onwil van de moslimgemeenschap om zich te integreren en het bemoeilijken van de integratie van onder meer de zwart-Afrikaanse gemeenschap door de vorming van eilanden in de samenleving. Hij kreeg wel applaus toen hij zich nadrukkelijk Vlaming en Nederlands-moedertalige noemde, maar kon natuurlijk niet ontkennen dat de CD&V tijdens de decennia van verloedering van dit dossier regeringsverantwoordelijkheid droeg. Hij stelde voor om het verleden, dat voor het Vlaams Belang ook donkere bladzijden bevat, te laten rusten. Daar konden beiden zich in vinden.

Hoewel : Mahdi herinnerde zich dat hij twintig jaar geleden behoorlijk bang was voor de flaminganten die hier het publiek vormden. Dat was ongewild een voorzet voor Van Grieken om de zaak om te draaien : als angst voor een ander hier een rol gespeeld heeft, dan in omgekeerde zin. De autochtonen in de Zuidrand zijn vaak vluchtelingen voor de verloedering van hun Antwerpse stadswijk.

Inconsequenties bij het Vlaams Belang

Wat waren die inconsequenties bij het Vlaams Belang ? Mahdi noemde onder meer de oprichting van een gesloten opvangcentrum in Zandvliet, helemaal overeenkomstig het VB-programma, dat echter slechts op gezeur over de locatie onthaald werd : niet naar de wens van de plaatselijke bevolking, zonder raadpleging opgelegd, en voor een uiteindelijk terugsturen te ver van de Brusselse luchthaven. En Berchem dan ? Verder werd een laconiek antwoord van de staatssecretaris gecensureerd op een Facebookgroep van juist die partij die de vrije meningsuiting hoog in het vaandel zegt te dragen.

Hij kreeg daarmee de lachers op zijn hand, maar dat was klein bier tegen het daverende applaus dat Van Grieken kreeg toen hij de discriminatie tegen de autochtonen aan de orde stelde. Het anti-blanke vertoog dat “te veel blanken” als het probleem bejegent, is gemeengoed geworden : de enige nog toegelaten vorm van racisme. Mensen die hun hele leven gewerkt hebben voor een appartementje dat zij willen verhuren, worden door de overheid met praktijktest als verdachten behandeld.

Om de ernst van de situatie en dus van het weinig doeltreffend beleid te illustreren, schetste hij een beeld van onze steden over twintig jaar : het onverbloemd racisme van de Arabieren en zwarten tegenover elkaar zal zich dan in grootschalige rassenrellen ontladen. Alleen een resoluut beleid van pushbacks, ontzegging van toegang tot het grondgebied aan alle illegalen en behandeling van asielaanvragen in een bevriend land (zoals het Verenigd Koninkrijk heeft met Rwanda) kan dat nog voorkomen. Mahdi kon daarin nog wel onnauwkeurige punten en komma’s uitvergroten – hij is een goed debater – maar het huidige beleid als betere oplossing aanwijzen was niet meer geloofwaardig.

Foto’s (c) Gazet van Hove.