door Julien Borremans in ’t Pallieterke .
Vorige week stond een trein een uur stil in Merelbeke nadat een jongeling aan de noodrem had getrokken. Brusselse jongeren maakten van de gelegenheid gebruik om de trein te verlaten en een wandelingetje op het spoor te maken. Levensgevaarlijk. Even voordien maakte een honderdtal jongeren het te bont aan de Blaarmeersen. Een bus van De Lijn raakte beschadigd en de chauffeur werd meermaals geïntimideerd. Op de Blaarmeersen doen zich heel regelmatig incidenten voor die de pers helemaal niet halen.
Het onveiligheidsgevoel bij de buschauffeurs is bijzonder groot. Chauffeurs die de jongeren vervoerden vroegen politiebegeleiding. De Lijn en Stad Gent hebben intussen al aangekondigd dat ze extra controleurs en lijnspotters zullen inzetten. Ook in Brussel stapelen de incidenten zich op. Recent hield de politie samen met de MIVB/STIB een grootschalige actie voor meer veiligheid op het openbaar vervoer. Er werden meer dan 1.500 mensen gecontroleerd. De politie stelde een 200-tal overtredingen vast. Meer dan 150 mensen bleken geen of een ongeldig vervoersbewijs op zak te hebben. Vier mensen werden aangehouden.
Dat er zich niet alleen aan de Blaarmeersen incidenten met het openbaar vervoer voordoen, bewijst het hoge aantal incidenten dat zich vorig jaar voordeed. In 2021 deden er zich niet minder dan 1.501 feiten van agressie tegen personeelsleden van het openbaar vervoer voor. Daarvan waren er 1.198 feiten van verbale en 303 incidenten van fysieke agressie. Een flink deel van de incidenten doen zich in Brussel voor.
Het drugsprobleem in Brussel is enorm : alcohol is niet langer het meest gebruikte product, maar crack en cocaïne
“We hebben een serieus probleem”
“Mochten ze een job hebben, zouden ze deze zaken niet doen”, reageerde minister Dalle op de incidenten in de Blaarmeersen. Daarmee ontslaat minister Dalle de relschoppers van iedere verantwoordelijkheid over hun gedrag. Maar Priscilla Keuppens, jongerenadviseur in de Vlaamse Jeugdraad te Brussel, gaat nog een stap verder: “Een van de problemen is dat er onvoldoende recreatiedomeinen zijn in Brussel waar ze kunnen afkoelen.” Wie dergelijke uitspraken doet, heeft geen idee van wat er zich in Brussel afspeelt of kijkt de andere richting uit.
Dyab Abou Jahjah legde onlangs in ’t Pallieterke de vinger op de wonde : “Heel wat families zijn ontwricht door onder andere alcohol- en drugsproblemen. Veel kinderen worden aan hun lot overgelaten. Ze zijn asociaal, kennen geen grenzen, hebben geen besef van waarden en normen, tonen geen respect… We hebben een serieus probleem. Daar moet iets aan gedaan worden.” De verpaupering van Brussel is enorm. “In Brussel zijn er wijken die iets van de derde wereld hebben. Ik waan me in meerdere Brusselse wijken in het buitenland”, vulde Abou Jahjah aan. Brussel is de armste hoofdstad van Europa.
Het drugsprobleem in Brussel is enorm. Alcohol is niet langer het meest gebruikte product, maar crack en cocaïne. Brussel telt honderden heroïneverslaafden. Eén op de vier Brusselaars heeft heel regelmatig last van druggerelateerde feiten. Op beelden van de politievakbond VSOA was begin dit jaar te zien hoe een jonge Brusselaar een molotovcocktail naar een patrouillewagen van de politie gooide. Daarmee wou de drugsbende – waar de bommengooier bijhoorde – tonen wie de baas is op straat.
Het optreden van de politie is een druppel op een hete plaat en het gerecht schiet schromelijk tekort
Snelrecht en re-integratie
Even voordien werden er in verschillende wijken te Brussel huiszoekingen door de politie gehouden, waarbij drugs en wapens in beslag werden genomen. “Maar in plaats van de problemen aan te pakken, ontkennen de Brusselse autoriteiten liever het probleem en vertonen ze een schrijnend gebrek aan daadkracht”, is in N-VA-kringen te horen. De directeur van de federale gerechtelijke politie noemde Brussel zelfs “een hub in het distributienetwerk van de Albanese maffia”. Het optreden van de politie is een druppel op een hete plaat en het gerecht schiet schromelijk tekort.
Jongeren hebben het gevoel dat zowat alles is toegelaten en dat er geen instantie is die hen wanneer nodig kordaat aanpakt. Bij zijn aantreden als korpschef van Brussel-Zuid, pleitte Jurgen De Landsheer voor snelrecht binnen de 48 uur. Gaandeweg veranderde onder druk van de lokale baronieën zijn toon: “De politie moet toegankelijker en meer divers worden, lokaal gaan rekruteren en… voetbalmatchen organiseren met de jongeren uit probleemwijken.”
Uiteraard had korpschef De Landsheer overschot van gelijk toen hij pleitte voor een goed functionerende justitie die heel kort op de bal speelt. Delinquente jongeren moeten binnen de 48 uren worden veroordeeld, niet na zes maanden. Samen met hun familie moeten ze op de voet worden gevolgd. Bij het minste vergrijp moeten ze streng worden gestraft. Niet door ze op te sluiten in een gesloten instelling, maar door ze in een doorgedreven programma van re-integratie in te schrijven. Tot slot moeten de gesegregeerde wijken worden opengebroken. In Denemarken is de sociaaldemocratische regering in haar plannen al vergevorderd.
Foto’s (c) Gazet van Hove.