MR, PS en publieke opinie duwen groenen naar de uitgang
ANALYSE – door Christophe Degreef – www.doorbraak.be .
Sinds vorige week gonst het in de Waalse wandelgangen van de geruchten. Onderhandelingen over heffingen ter subsidiëring van groene energie in de Waalse energiefacturen zetten MR en PS lijnrecht tegenover Ecolo. Vooral Waals economieminister Willy Borsus (MR) en zijn minister-president Elio Di Rupo (PS) zouden elkaar vinden. Zij zouden een pragmatische entente hebben om alle regionale milieuheffingen die Waalse gezinnen bovenop de elektriciteits- en gasprijzen in hun factuur terugvinden, tijdelijk te schrappen. Het probleem is dat Ecolo van geen wijken wil weten. Dit wordt ons bevestigd door bronnen dichtbij de Waalse en federale regering.
Boswandeling
De voorbije dagen heeft zich een opmerkelijke mentaliteitswijziging voorgedaan in Wallonië. Afgelopen weekend gingen MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez en zijn groene evenknie Jean-Marc Nollet in debat op RTL-TVI. Nollet maakte toen de fout om het volgende te zeggen op het verkeerde moment : ‘Levenskwaliteit is ook tijd nemen voor onze dierbaren, tijd nemen om een boswandeling te maken.’
Terwijl mensen hun energiefacturen niet kunnen betalen, stelt Jean-Marc Nollet voor om een boswandeling te maken
Nollet betaalt die uitspraak cash. In de dinsdageditie van de populaire krant La Dernière Heure windt editorialist Jean-Marc Gheraille er geen doekjes om : ‘Wederom heeft Ecolo duidelijk gemaakt dat ze niet wakker liggen van de noden van de bevolking. Terwijl mensen hun energiefacturen niet kunnen betalen, stelt Jean-Marc Nollet voor om een boswandeling te maken. Daar komt de ware aard van Ecolo bovendrijven : de economische groei moet minder. Het kleine of matige comfort dat u hebt opgebouwd door te werken, daar mag u van hen een kruis over maken.’
Gheraille gaat nog verder : ‘Werk, betaal uw rekeningen en ga wandelen. Leuk als levensproject… Ook nu wil Ecolo blijven dicteren hoe u moet leven. Dat heet dictatuur. De bevolking verwacht van een machtspartij oplossingen, en geen bemoeilijking van het leven. Ook al is hernieuwbare energie een essentieel onderwerp, het is dogmatisch om het voorrang te laten hebben op de grootste zorg van mensen vandaag : verwarming.’
Ongeluk
Even verder in dezelfde krant stelt de Franstalige politicoloog Pascal Delwit (ULB) dan ook dat het niet onlogisch zou zijn als de Vivaldi-regering zou vallen. ‘Een ongeluk is niet uit te sluiten’, klinkt het.
De PS is als partij niet per definitie voor kernenergie. Maar in de kerncentrale van Tihange en de Waalse industrie staat de socialistische vakbond FGTB nog altijd machtig
Delwits analyse, evenals die van Gheraille, weerklinkt ook bij politicoloog Vincent Laborderie (UCL). ‘De PS begint de crisis onder haar kiezers te voelen. Als zij mee blijven gaan met Ecolo, dan verliezen ze kiezers aan de PTB. Wat de groenen nu zeggen, is niet zomaar een verklaring, nee, het wordt lijfelijk door de mensen gevoeld. De PS is als partij niet per definitie voor kernenergie. Maar in de kerncentrale van Tihange en de Waalse industrie staat de socialistische vakbond FGTB nog altijd machtig. Uiteindelijk moet de PS kiezen : behoud van koopkracht, of trouw aan Ecolo’, zegt Laborderie aan Doorbraak.
Geen oplossingen
‘Wat blijkt : Ecolo en Groen lijken niks te kunnen voorleggen aan de bevolking. De trein nemen of een boswandeling nemen is dan wel sympathiek in rustige tijden, maar als de ecologisten zich momenteel beperken tot de kernuitstap koste wat kost te willen doorvoeren en de mensen te zeggen dat ze dan maar met minder moeten leven, dan tonen ze aan dat ze gewoonweg geen oplossingen hebben die aanvaardbaar zijn voor de bevolking.’
‘Bovendien’, zo zegt Laborderie, ‘kijkt Wallonië nog altijd naar Frankrijk. En wat zien de Walen en hun politici ? Dat in Frankrijk alles in gereedheid wordt gebracht om de kerncentrales langer open te houden, en dat de Franse staat als meerderheids-aandeelhouder van die centrales gewoonweg de ruimte heeft om dat zonder blikken of blozen te beslissen. De Waal begint de beseffen dat we in België hopeloos achterop hinken in fundamentele beslissingen nemen.’
‘Dit kan natuurlijk repercussies hebben op de federale regering. Ik zie niet in hoe het anders verder kan. Als Ecolo-Groen hun standpunt over het sluiten van de kernreactoren niet wil heroverwegen, lijkt het mij voor Vivaldi moeilijk om op deze manier door te gaan. Een minderheidsregering zonder de groenen wordt dan waarschijnlijk, van buitenaf gesteund door de N-VA op het gebied van energie.’
CHRISTOPHE DEGREEF
Foto’s (c) Gazet van Hove.