door Redactie Politiek ’t Pallieterke .
Met de crisis in de Vlaamse regering vorige week dacht cd&v-voorzitter Sammy Mahdi zijn uitgeleefde partij opnieuw op de kaart te zetten. Dat laatste gebeurde, maar op een negatieve manier. De christendemocraten moesten met hun eis voor een totale indexering van de kinderbijslag inbinden. De politieke schade is groot, want eigenlijk hebben alle cd&v-kopstukken een pak slaag gekregen.
“Aan de N-VA ?” Dat was de reactie op sociale media toen begin deze week bekend raakte dat cd&v zijn hoofdkwartier aan de Wetstraat zou verkopen en verkast naar de site Thurn en Taxis. Uiteindelijk is vastgoedbedrijf Cofinimmo de overnemer. Maar de grap zegt voldoende over de manier waarop men tegen de christendemocraten aankijkt. De N-VA heeft stilaan de rol overgenomen van Vlaamse volkspartij, zij het eerder centrumrechts dan centrum. Cd&v laat, onder andere door slechte peilingen, een uitgebluste indruk na. Voorzitter Sammy Mahdi hoopte met een harde houding tijdens de Vlaamse begrotingsgesprekken het tij te keren. Wat grandioos is mislukt. Na eerst de hakken in het zand te hebben gezet met de eis om de kinderbijslag integraal te indexeren, heeft Mahdi zijn hand overspeeld. Om te vermijden dat de Vlaamse regering niet in een structurele crisis zou terecht komen, heeft hij na een tijdje moeten inbinden.
De commentatoren in de Wetstaat maakten terecht een vergelijking met MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez die de federale regering constant onder druk zet, maar niet het risico neemt om de coalitie bijna te doen vallen waardoor hij daarna op zijn stappen moet terugkomen. Mahdi ging te ver. De schade is groot. Cd&v blijft in de hoek zitten waar de klappen vallen. De perceptie van de partij die niet weet van welk hout pijlen maken is verschoven van Open Vld naar de Vlaamse christendemocraten.
Zelfs Crevits ligt in de lappenmand
De schade is groot, voor iedereen in de partij. Ook voor boegbeeld Hilde Crevits. Zij was het die na meer dan een appelflauwte Mahdi bij de les moest houden en het compromis in de partij aanvaardde. En het signaal gaf : cd&v is een beleidspartij, zelfs tot op het moment dat de partij electoraal nog maar weinig voorstelt. De West-Vlaamse is ervan overtuigd dat dit ook de mening is van de afkalvende achterban, of toch van de trouwe cd&v-kiezers in eigen gouw. Alleen zit Crevits nu in een zwakke positie, ook al heeft zij de knoop doorgehakt om de regering-Jambon trouw te blijven. Ze is een aantal weken wegens oververmoeidheid buiten strijd. De bezorgde reacties van de collega’s-politici zijn oprecht, maar tegelijk is de politieke wereld een keiharde stiel. Welnu, een beleidsmaker mag geen zwakte tonen of de rest profiteert ervan. “Kan die het wel aan ?”, vraagt men zich af. Dat Crevits nu in de lappenmand ligt, wordt door andere partijen binnenskamers gezien als een opportuniteit om de partij nog verder te verzwakken. Het is keihard, maar zo gaat dat. Het was niet anders toen premier Yves Leterme een kleine 15 jaar geleden in de lappenmand lag.
Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) zal ondanks de gezondheidsproblemen van de Vlaamse viceminister-president niet stoppen met bazooka’s af te schieten op de christelijke zuil. In de Vlaamse pers of in het toenemend aantal interviews in de Nederlandse media (De Volkskrant, Trouw,…). Door over de grens te kijken, meet ze zich al wat de status aan van de volgende Vlaamse minister-president. Maar dit terzijde.
Dat Crevits nu in de lappenmand ligt, wordt door andere partijen binnenskamers gezien als een opportuniteit om de partij nog verder te verzwakken
Derderangsministers op het matje
Crevits heeft dus schade opgelopen, maar dat geldt ook voor de andere Vlaamse cd&v-ministers. Dat de media vorige week vooral aandacht hadden voor de christendemocratische fractie in het Vlaams Parlement, is een interessant gegeven, maar heeft weinig toegevoegde waarde. Alleen dat de verkozenen die daarna wegliepen van de tv-camera’s voor de meeste Vlamingen nobele onbekenden zijn. Neen, in een particratie zijn de ministers relevanter, want zij hebben de beleidssleutels en zitten er bij monde van de voorzitter.
En zo werd duidelijk dat Jo Brouns en Benjamin Dalle die voor Crevits in de media moesten inspringen geen kopstukken zijn, eerder derderangsministers. Ze maken echt een zwakke indruk. In De Afspraak of Vrijdag op Canvas werden ze door de nochtans minzame filosofe Tinneke Beeckman in hun hemd gezet, toen die zich afvroeg of die crisis het allemaal wel waard was en of men niet te veel met het imago van de eigen partij bezig is dan met goed beleid. Daar hadden beiden niet van terug.
Een federale speelbal
Is de redding dan federaal te zoeken ? Cd&v hoopt de komende maanden met minister van Financiën Vincent Van Peteghem een deel van de door hem ontworpen fiscale hervorming af te kloppen. Concreet denkt men door lagere belastingen op arbeid de netto-inkomens te verhogen. Dat wordt dan gefinancierd door belastingverhogingen (onder andere op vermogens) elders. Maar niet iedereen is in de federale regering even gehaast om mee te gaan in de hervormingen van de minister. De Franstalige liberalen van de MR vrezen dat het aan het einde van de rit zal leiden tot een belastingverhoging, zoals in dit land zo vaak het geval is. Aangezien cd&v mathematisch niet nodig is voor deze Vivaldi-regering, hebben Sammy Mahdi en co weinig drukkingsmiddelen. Neen, federaal blijft de partij een speelbal van de rest. En de redding zal ook al niet komen van minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden. Ze blijft krakkemikkig communiceren. Ze denkt dat ze goed bezig is en heeft geen voeling met de achterban. Het blijft wachten op haar rondrit langs Vlaams parochiezalen, één van de weinige kanalen die cd&v-ministers nog hebben om hun electoraat aan te spreken. Ondertussen is haar kabinet een Spaanse herberg met medewerkers die gefrustreerd vertrekken. Het is dan ook begrijpelijk dat burgemeesters van cd&v-signatuur meer en meer overwegen om niet onder de partijnaam op te komen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2024. Ook al is deze trend al een tijdje aan de gang, het zou de zoveelste vernedering zijn voor Sammy Mahdi.
foto’s (c) Gazet van Hove .