door Redactie Politiek ’t Pallieterke .
Leden van de radicaal-linkse partijen in de Franse Assemblée Nationale die een eerste minister willen beletten het woord te nemen. Intimidatie van parlementsleden die de Franse pensioenhervorming willen doorvoeren. Dichter bij huis : een Raoul Hedebouw die geen afstand wil nemen van het totalitaire China. En een onderzoek dat aantoont dat militanten van de PVDA/PTB een belangrijk deel van hun loon moeten afstaan aan de partij. De totalitaire maskers van Europees extreemlinks zijn vorige week nog eens afgevallen.
Wat er vorige week in de Franse Assemblée Nationale is gebeurd, tartte alle verbeelding. Eerste minister Elisabeth Borne stond op het punt een verklaring af te legen over het voornemen van de Franse regering om de geplande pensioenhervorming van president Emmanuel Macron aan te nemen zonder stemming in het parlement. Pro memorie: in Frankrijk bedraagt de wettelijke pensioenleeftijd 62 jaar, een van de laagste van de eurozone. In België, toch geen kampioen qua hervormingen, is dat 65 jaar en wordt de wettelijke pensioenleeftijd in 2025 opgetrokken naar 66 jaar. Om de vergrijzingskosten onder controle te houden, wil de Franse regering de pensioenleeftijd optrekken naar 64 jaar. Maar de radicaal-linkse en radicaal-rechtse oppositie gaat daar niet mee akkoord. Straatprotest en interpellaties in de Assemblée zetten de voorbije week druk op president Emmanuel Macron en zijn regering. De tegenstanders hoopten hun slag thuis te halen aangezien Renaissance, de partij van Macron, geen meerderheid heeft in de Assemblée. En zoals snel bleek, waren stemmen van een aantal verkozenen van de centrumrechtse oppositiepartij Les Républicains onvoldoende om de hervorming erdoor te krijgen.
Dus maakte de regering gebruik van artikel 49.3 uit de grondwet om een beleidsmaatregel te nemen zonder meerderheid en stemming in de Assemblée. Volledig wettelijk, maar blijkbaar niet in de ogen van de oppositie. Toen eerste minister Borne haar toespraak hield, waren de meeste verkozenen van oppositiepartij Rassemblement National van Marine Le Pen relatief stil en rustig.
De financiële en morele schade die de PVDA/PTB aanricht is groot
Een echo van de Terreur tijdens de Franse Revolutie
Dat was even anders met NUPES, de verzameling van extreemlinkse partijen met als zwaargewicht La France Insoumise van de linkse demagoog Jean-Luc Mélenchon. Niet alleen behoorden zij tot de verkozenen die de Marseillaise begonnen te zingen tijdens de speech van Borne, er was ook geroep en gehuil. In feite was dit een poging in regel om iemand door intimidatie het zwijgen op te leggen.
Nu gaan we hier niet verder in op de vraag of het verstandig en politiek intelligent was van president Macron om de pensioenhervorming (die op zich noodzakelijk is) op zo’n manier af te dwingen. En het is ook een feit dat je in Frankrijk moeilijk hervormingen kan doorvoeren en dat ‘de straat’ snel het toneel is van protesten. Maar de aanpak van de NUPES/LFI-verkozenen heeft duidelijk totalitaire trekjes. Die aanpak doet terugdenken aan de Nationale Conventie, het soort parlement dat na de Franse Revolutie de dienst uitmaakte. Op een bepaald moment – zeker na het uitroepen van de republiek in 1792 – begonnen de meest radicale elementen (meestal de jakobijnen) hun tegenstanders de intimideren tijdens de zittingen van die Conventie. Wie onvoldoende zuiver was in de leer en dus in hun ogen de ‘volkswil’ niet vertegenwoordigde, werd door geroep en geschreeuw het zwijgen opgelegd. Een radicalisme dat in 1794 leidde tot de Terreur en een guillotine die overuren draaide. Overigens is deze periode voor radicaal-links nog altijd een referentie en gold ze als inspiratie voor de machtsgreep van de bolsjewieken in het Rusland van 1917.
En in Frankrijk beperkt de intimidatie van de linkse elementen zich niet tot het parlement. Men wil via aanhoudend straatprotest het regime onder druk zetten. Daarbij zijn de klassieke Antifa-stoottroepen steeds prominent aanwezig. Ondertussen worden ook parlementsleden die voorstander zijn van de hervorming van de pensioenen gemakkelijke doelwitten. Sommigen krijgen politiebescherming nadat de lokale kantoren van een aantal parlementsleden beklad werden met graffiti. In Frankrijk is het gevaarlijke en ondemocratische karakter van de communisten en hun aanhangers pijnlijk zichtbaar geworden.
In Frankrijk is het gevaarlijke en ondemocratische karakter van de communisten en hun aanhangers pijnlijk zichtbaar geworden
Confédération générale du travail
PVDA/PTB zuigt militanten leeg
Ondertussen is ook in België duidelijk geworden dat de extreemlinkse PVDA/PTB weliswaar een aantal van de scherpe kantjes van de maoïstische ideologie heeft afgevijld, maar dat de partij nog altijd een totalitair samenraapsel is.
De adoratie voor de Chinese dictatuur steekt de ogen uit. Voorzitter Raoul Hedebouw kon tijdens de tv-uitzending De Afspraak op Vrijdag geen afstand nemen van het regime in Peking. Ondertussen vond hij het nodig om nog eens te pleiten voor het vertrek van België uit de NAVO. Dat kon meer dan een jaar geleden, voor de inval van Rusland in Oekraïne een interessante discussie opleveren, maar anno 2023 is dat echt niet meer aan de orde.
Ontluisterender dan de geopolitieke verdwazing van Hedebouw en co is een dossier dat de Franstalige krant La Libre Belgique vorig weekend publiceerde. Daaruit blijkt dat militanten van de PVDA/PTB een belangrijk deel van hun loon aan de partij moeten afstaan. Dat de parlementsleden een deel van hun vergoeding in de partijkas moeten storten, was bekend. Maar dat de partij in 2021 zo’n 2,1 miljoen euro aan ledengeld en andere bijdragen kon innen, heeft niet alleen te maken met de ‘gulheid’ van de verkozenen.
Intimidatie
Het geld komt in belangrijke mate van kaders die nog een aparte baan hebben en een groot deel van het inkomen boven 1.500 euro netto aan de partij moeten doorspelen. Voor alle duidelijkheid: het geldt niet voor alle leden. Er is blijkbaar een basisbedrag voor de leden van 20 euro per jaar en voor wie meer betrokken is 5 euro per maand. Maar de tussenkaders bevinden zich in een andere situatie. Zij volgen ook vaak opleidingen op het hoofdkwartier waar men de marxistische ideologie ingelepeld krijgt. En in ruil daarvoor moet men dus een belangrijk deel van het loon afstaan en aldus een zekere soberheid aan de dag leggen. Het is de partij die met de ‘winst’ gaat lopen. Een duidelijk maoïstische aanpak. Daar komt nog bij dat wie hierin niet wil meegaan en uit de partij stapt, geïntimideerd wordt en inzake sociaal leven in een isolement terecht komt. De financiële en morele schade die de PVDA/PTB aanricht is groot. En dan te bedenken dat er aan Franstalige kant voldoende politieke stemmen zijn die oproepen om in 2024 op zijn minst regionale coalities te vormen met de neocommunisten. Meer dan verontrustend.
foto’s (c) Gazet van Hove.