door Filip Van Laenen in ’t Pallieterke .
Het volstaat dat een directeur ergens een euro te veel verdient, of de PVDA staat op de barricades om het gegraai luid te veroordelen. Zo ook toen Koen Van Gerven enkele jaren geleden de deur van bpost achter zich dichttrok met een half miljoen euro als extraatje. Gegeven de ondermaatse prestaties van Van Gerven, was het argument van de PVDA dat hij dat niet verdiende niet eens zo gek. Maar gaat het zoals nu over belangenvermenging en concurrentievervalsing, dan geeft de partij niet thuis. Wat zit daarachter ?
Laat er geen twijfel over bestaan : voor de PVDA hoefde de halfslachtige privatisering van de post nooit. We schrijven halfslachtig, omdat bpost enerzijds wel een privébedrijf is geworden, iets wat het ook uitspeelt als het haar goed uitkomt, bijvoorbeeld om haar directeurs rijkelijk te betalen. Dan heet het immers dat men geen competentie in huis kan halen als men geen marktconform loon kan uitbetalen.
Maar de overheid houdt wel nog steeds iets meer dan de helft van de aandelen in handen. Dat geeft bijvoorbeeld het voordeel dat je de topkaders niet hoeft te evalueren aan de hand van moeilijke criteria, zoals competentie en prestaties, maar hen gewoon carrière kan laten maken aan de hand van hun partijkaart. Bovendien blijkt nu dus dat bpost via een politiek benoemde directeur en een paar gedetacheerde kabinetsleden beschikte over een paar verborgen communicatiekanalen om openbare aanbestedingen naar zijn hand te zetten. In zo’n context hoeft het ook niet te verbazen dat bpost niet vies was van een beetje gekonkel met concurrent PPP voor een afspraakje over wie welke kranten waar zou mogen verdelen.
“Communisme is één grote belangenvermenging van partijpolitiek met economische activiteiten”
Communisme : één grote belangenvermenging
Wat kan de PVDA dan met haar nationalisaties en communisme in de plaats stellen van al die handen op één bpost-buik ? Het moet zijn dat ze ook bij de PVDA zelf vorige week begrepen hadden dat ze in dit dossier weinig geloofwaardig voor de dag konden komen. Communisme is immers één grote belangenvermenging van partijpolitiek met economische activiteiten en nationalisaties zijn het middel om die belangenvermengingen tot stand te kunnen brengen. Laat de PVDA haar gang gaan en bpost wordt opnieuw een nationale Belgische Post, maar dan wel een versie waar je alleen nog maar carrière kan maken als je over een rode partijkaart beschikt. Bovendien zit dan in elk postcentrum een batterij kameraden die erover waakt dat geen enkele postbode het aandurft een onverkwikkelijk woord te zeggen over de partij of het communisme.
Zeker, er vallen argumenten aan te brengen om nutsvoorzieningen zoals de post in handen van de overheid te houden. Maar misschien geloven ze zelfs bij de PVDA zelf niet dat we beter af zouden zijn met een post geschoeid op een communistische leest. In Wallonië en Brussel, waar er voldoende uitkeringstrekkers en incompetent overheidspersoneel voorhanden zijn die zich geen zorgen hoeven te maken over een efficiënte postbedeling aan een redelijke prijs, gaat het verhaaltje over nationalisaties er nog redelijk goed in. Maar in Vlaanderen, waar te veel mensen beter weten, omdat ze nuttig werk verrichten bij de overheid of in de privé werken, daar braadt de haring van de PVDA natuurlijk niet en zal die waarschijnlijk ook nooit echt willen braden.
“Moeilijk om de begrippen ‘communisme’ en ‘kernenergie’ in eenzelfde zin te gebruiken zonder aan Tsjernobyl te denken”
Waarom de PVDA ook zwijgt over kernenergie
Hetzelfde verhaaltje als voor de post geldt trouwens ook voor dat andere varkentje waar een groene minister nu al maandenlang mee worstelt : kernenergie. PVDA foetert wel over de hoge energieprijzen en de overwinsten van een bedrijf als Engie, maar je hoort hen zelden of nooit als het gaat over de verlenging van de kerncentrales. Eigenlijk stopt het al bij het simpele feit dat het moeilijk is om de begrippen ‘communisme’ en ‘kernenergie’ in eenzelfde zin te gebruiken zonder dat de lezer spontaan aan de kernramp van Tsjernobyl denkt. Maar vooral : Tsjernobyl staat dan wel bekend als een ‘kernramp’, maar in feite was het toch vooral een ‘communismeramp’. De stuitende incompetentie op alle niveaus in combinatie met pogingen om liever het gezicht te proberen te redden in plaats van de ramp in te dijken, toonden onomstotelijk aan waarom communisme niet alleen niet werkt, maar bovendien ook levensgevaarlijk is.
Maar zelfs als we het bij gas- en kolencentrales houden, windmolenparken en zonnecellen, dan nog heeft de PVDA geen verhaal dat ook maar enigszins geloofwaardig gebracht kan worden. De energieprijzen zouden dan wel kunstmatig laag gehouden worden, maar uiteindelijk betaalt de bevolking toch op een andere manier.
We zullen de PVDA in de aanloop naar de verkiezingen nog vaak de trom horen roeren over allerlei gegraai, zowel in de politiek als in de privésector. Het is een links-populisme dat er vooral in Franstalig België goed ingaat bij een deel van de bevolking. Maar de PVDA heeft geen ernstig of geloofwaardig verhaal als het gaat over een ordelijke organisatie van nutsvoorzieningen zoals de post, de spoorwegen of energie. In Vlaanderen zal ze daarom tekort blijven schieten.
foto’s (c) Gazet van Hove.