door Anton Schelfaut in ’t Pallieterke .

Marc De Vos, professor arbeidsrecht aan de UGent en de VUB, heeft op Twitter melding gemaakt van een geval van taaldiscriminatie in het UMC Sint-Pieter, een academisch ziekenhuis in Brussel. Niemand kon of wilde een familielid van hem op de spoeddienst in het Nederlands bijstaan. “Vlamingen worden behandeld zoals dieren door een dierenarts : er is geen communicatie mogelijk tussen de patiënt en de dokter of verpleegkundige”, hekelt Vlaams Parlementslid en deelstaatsenator Karl Vanlouwe (N-VA).

nazi-partijtje is nog steeds actief …

De Vos beschrijft op Twitter hoe een familielid na een spoedopname in het UMC Sint-Pieter niet in het Nederlands te woord kon worden gestaan. Het personeel op de spoedafdeling kwam volgens hem niet verder dan “Je ne parle pas…”. “Men laat u gewoon staan tot je spontaan Frans of Engels spreekt”, hekelt De Vos. “‘Onze’ hoofdstad… 2023…”

Volgens Vlaams Parlementslid en deelstaatsenator Karl Vanlouwe (N-VA), zelf woonachtig in Brussel, zijn dergelijke incidenten al jarenlang dagelijkse kost in Brussel. Nochtans is de taalwetgeving altijd van toepassing wanneer een patiënt wordt opgenomen via een erkende spoedgevallendienst. Ook openbare ziekenhuizen zijn integraal onderworpen aan de taalwetgeving.

niet in Brussel / Bruxelles

Dierengeneeskunde

Vanlouwe betreurt dat de taalwetgeving in veel Brusselse ziekenhuizen met de voeten wordt getreden, een fenomeen waar hij al jarenlang tegen strijdt. “Vlamingen worden behandeld zoals dieren : er is geen communicatie mogelijk tussen de patiënt en de dokter of verpleegkundige”, hekelt hij. “Dat is in strijd met de mensenrechten : er is sprake van een ongelijke behandeling tussen Vlamingen en Franstaligen. Dat klinkt misschien vergaand, omdat veel Vlamingen wel Frans spreken, maar ook zij kennen niet elke medische term.”

Vanlouwe zelf gaat als Vlaming in Brussel enkel naar het UZ Brussel, dat verbonden is aan de VUB, omdat hij weet dat hij daar in het Nederlands kan worden geholpen. Hij wijst erop dat veel Brusselse Vlamingen noodgedwongen naar ziekenhuizen in de Vlaamse Rand gaan, om toch maar Nederlandse zorgverlening te kunnen krijgen. “Dat is een realiteit waartegen we moeten blijven strijden, want op de Franstaligen kunnen we jammer genoeg niet rekenen”, aldus Vanlouwe.

hier kan je wel in het Nederlands terecht

De houding van de Franstaligen is een doorn in het oog van de N-VA’er. “Voor hen is taaldiscriminatie in de Brusselse ziekenhuizen een ‘fait divers’. De Sven Gatzen (Brussels minister, red.) van deze wereld reageren daarop : ‘C’est comme ça. Je moet je daarbij neerleggen.’ Dat is onaanvaardbaar.”

De oplossing bestaat er volgens Vanlouwe in dat Franstalig zorgpersoneel een inspanning levert om Nederlands te leren. Via het Huis van het Nederlands biedt Vlaanderen in Brussel taalcursussen op maat van de ziekenhuizen aan. “Vlaanderen ziet zich genoodzaakt om daarin te investeren, omdat de bevoegde overheid in Brussel in gebreke blijft”, besluit Vanlouwe.