BOEKRECENSIE. ‘De aanval op het Westen’ : het Westen van buiten en binnen bedreigd
door Pieter Vandermoere in ’t Pallieterke .
Wie de Europese geschiedenis overschouwt, kan enkel maar besluiten dat het Avondland bijna constant onder militaire druk heeft gestaan : van de Perzen over de Ottomanen tot de Sovjets. Ook intern woedde er bijna steeds een hevige strijd om de hegemonie over ons continent. Maar de opkomst van een politieke beweging die onversneden de zelfvernietiging van de Europese cultuur nastreeft, is wel onuitgegeven. Net zoals de middeleeuwse flagellanten hopen ze door te boeten voor hun zonden in het hiernumaals, een kaartje naar een beter hiernamaals te bemachtigen : via herstelbetalingen, openlijke (zelf)vernedering en een steeds extremere opstelling. Was die beweging niet zo invloedrijk, men zou schamper het hoofd schudden.
De schrijver noemt het huidige politieke toneel een culturele oorlog (‘culture war’) : “gericht tegen alle wortels van de westerse traditie en tegen al het goede dat de westerse traditie heeft voortgebracht.” Er zijn nochtans weinig culturen die zo zelfkritisch zijn als de Europees-Amerikaanse. Geïnspireerd door het christendom is ze doordrongen van schuld en boete, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de islam.
Iedereen racist
Toch wordt Jan Modaal belaagd door een mediatiek-politiek spervuur van politieke correctheid, zonder nuance of ruimte voor oppositie. Decennia van grote geldsommen aan ontwikkelingssamenwerking en introspectie hebben die woede niet doen stillen. De taal werd initieel gezuiverd van ‘kwetsende’ termen, maar intussen is zowat elke traditie of woordkeuze ‘fout’ als ze door een steeds radicaliserende sanhedrin niet wordt aanvaard. Racistische ‘positieve discriminatie’ of ‘kritische rassentheorie’ worden schaamteloos gepromoot als anti-racisme. Zogenaamde gerechtigheid onder de paraplu van ‘Black Lives Matter’ blijkt onversneden wraak, aldus de schrijver.
Overdreven ? Murray haalt het stuitende voorbeeld aan van de National Trust in Groot-Brittannië. Met miljoenen leden onderhoudt ze mooie landhuizen uit het verleden, die ze openstelt voor het grote publiek. Maar in haar voorlichting vindt ze het nodig om onderwerpen als homofobie en slavenhandel te betrekken. Kers op de taart is de verklaring van haar programmadirecteur dat het Engelse platteland zelf racistisch is. Als spuwen in de hand door wie ze wordt gevoed, kan dit tellen !
Feiten niet langer belangrijk
Het boek toont aan dat de hedendaagse razernij niet alleen inconsequent is, ze ontbreekt ook enige wetenschappelijke basis. Verwijten van racisme zijn gebaseerd op ‘eigen ervaring’ of cultuurmarxistische kwakzalverij, zelden op statistieken of feiten. Wiskunde is tegenwoordig ook al racistisch, want ‘cultureel blank’. Bibliotheken worden volgekrabbeld over de wandaden van het kolonialisme. Maar u vindt weinig over de Arabische dominantie in de Afrikaanse slavenhandel, over de markt van Europese slaven in Noord-Afrika of over de economische achteruitgang van Afrika sinds de dekolonisatie.
Ach, wat maakt het uit of een Europees land kolonies had of niet ? Ook landen als Griekenland, Zwitserland en Hongarije delen in de linkse klappen, terwijl ze nooit moderne niet-Europese kolonies hadden. Krijgt de dood van 1.500 Britse mariniers die destijds stierven in hun strijd tegen de slavernij aandacht in de media of academische middens ? Of de velen die als mensenoffer eindigden op een Azteekse of Carthaagse slachtbank ? Spijtig voor de betrokkenen, maar hun daden passen niet in de strakke dwangbuis van de woke-beweging, dus zijn ze niet nuttig en blijven bijgevolg onvermeld.
Speelbal van Rusland en China
Hoeft het te verbazen dat andere grootmachten als Rusland en China die collectieve zelfkastijding geamuseerd aanschouwen ? Je moet iemand als Poetin niet leren hiermee zijn voordeel te doen. In een podcast met Joe Rogan haalde de nieuw verkozen Amerikaanse vicepresident J.D. Vance aan hoe Duitsland haar kerncentrales afbouwt onder groene druk. Duitse milieubewegingen die vanuit Moskou worden gefinancierd.
Of u herinnert zich vast hoe Poetin vliegtuigen met Afrikaanse en Midden-Oosterse gelukzoekers aan de grenzen van de Europese Unie afzet om zo de Europese cohesie verder onder druk te zetten. Omdat de EU weigert zijn buitengrenzen te sluiten voor ongewenste indringers. Murray merkt overigens met de nodige ironie op dat het Westen verantwoordelijk is voor zowat elke zonde in de wereld, maar desondanks toch het walhalla blijft voor bijna elke vluchteling.
Te dierbaar, te kostbaar
De cultureel-linkse hegemonie is zo dominant, maar tegelijk gefundeerd op los zand. Dat blijkt telkens weer voor wie het boek leest. Tegenover een doctrine van haat en ressentiment adviseert de Britse auteur om een positief verhaal te plaatsen. Eén van dankbaarheid voor de schoonheid en rijkheid van onze architectuur en beeldende kunsten. Eén van erkentelijkheid voor onze rechtsorde en ons politiek systeem, zelfs al raakt dat de laatste jaren in verval door uitholling en perversie.
In de inleiding schrijft Murray : “De aanval op het Westen is een boek over wat er gebeurt als één kant in een koude oorlog – de kant van democratie, rede, rechten en universele principes – zich voortijdig overgeeft. (…) We interpreteren de doelen van de deelnemers verkeerd of bagatelliseren de rol die het zal spelen in het leven van toekomstige generaties.” Inderdaad, we kunnen gerust besluiten met de Britse auteur dat de politieke inzet te belangrijk is om uit lafheid, onderschatting of opportunisme ons over te geven. Daarvoor is wat onze voorouders ons nagelaten hebben te kostbaar en de toekomst van onze kinderen te dierbaar.
Douglas Murray, “De aanval op het Westen”, 2023, uitgeverij Houtekiet, 280 bladzijden, 22,99 euro, ISBN : 9789052402819.
foto’s (c) Gazet van Hove .