door Julien Borremans in ’t Pallieterke
Vier schietpartijen en een dode op drie dagen tijd. Het drugsgeweld in de Brusselse straten wordt steeds driester en onstuimiger. Politie en justitie kijken machteloos toe. Brussel behoort tot de top 3 van Europese steden met de meeste schietincidenten. Intussen laat uittredend minister-president Rudi Vervoort (PS) – ook bevoegd voor de coördinatie van veiligheidskwesties – niets van zich horen.
Hallucinant zijn de beelden van twee schietende mannen aan het Anderlechtse metrostation Clemenceau. Op de sociale media doken beelden op waarop de schietpartij door vermoedelijk een kompaan vanuit een wagen in beeld wordt genomen. Op die beelden zijn ook de concurrerende dealers te zien, die de benen nemen en vermoedelijk een pakketje met gestolen drugs op de grond laten vallen. Even later verdwijnen de schutters in de tunnels van het metronetwerk. Intussen blijven de daders spoorloos.
“Dit geweld is onaanvaardbaar. Het parket zal onverbiddelijk zijn. We zullen niets laten passeren…”, liet de recent aangestelde Brusselse procureur des Konings Julien Moinil zich ontvallen. Zijn woorden getuigen eerder van machteloze woede. Een dame schetste in de media de schrijnende situatie in de Anderlechtse straten : “Overdag zie je wat politieagenten, maar eens de avond valt, wordt er gevochten, worden autoruiten ingeslagen en worden mensen overvallen. Dan zie je de politie nog amper.”
“Het gebruik van zware oorlogswapens is allerminst nieuw”
“Men is de controle volledig verloren. Onze grenzen staan wagenwijd open. Wapens vloeien aan de lopende band binnen en allochtone drugsbendes schieten onze wijken overhoop”, stelt Ortwin Depoortere (Vlaams Belang en voorzitter commissie Binnenlandse Zaken in de Kamer) vast.
Signaal belangrijker dan resultaat
Het gebruik van zware oorlogswapens in de Brusselse straten is allerminst nieuw. Vorig jaar waren er 92 schietincidenten, waarbij 48 gewonden en 9 doden vielen. Jaar na jaar neemt het aantal toe. We schreven al meermaals over de dramatische gerechtelijke achterstand en de inefficiënte aanpak. Brussel behoort intussen tot de top 3 van de Europese steden met de meeste schietincidenten, aldus Nils Duquet, directeur van het Vlaams Vredesinstituut. Brussel laat zelfs steden zoals Berlijn en Parijs achter zich.
Maar dat kan Anderlechts burgemeester Fabrice Cumps (PS) blijkbaar weinig schelen. Vorig jaar meldde hij dat er tweeduizend straatdealers werden gearresteerd in onder meer de Anderlechtse ‘hotspots’ Peterbos, Clemenceau en Zuidstation. Hij moet wel toegeven dat het merendeel van de arrestanten wegens een gebrek aan bewijslast werd vrijgelaten. Maar dat vond Cumps niet erg : “Het belangrijkste is om een signaal te geven dat we actie ondernemen tegen de drugshandel.” De politie ziet alle dagen toe hoe men machteloos staat tegenover de explosieve toename van het drugsgeweld, maar Cumps vindt het signaal belangrijker dan het resultaat. Dat is toch wel een ontstellende reactie aan de slachtoffers van de schietincidenten.
“Er zal een Brusselse regering moeten aantreden die de ambitie heeft om orde op zaken te stellen”
De nieuwe minister van Binnenlandse Zaken Bernard Quintin (MR) trok alvast naar Kuregem om het incident met de Anderlechtse burgemeester te bespreken. Zijn boodschap was duidelijk : ‘Er is geen plaats voor geweld in Brussel en onze grote steden. Dit heeft te lang geduurd. Deze regering zal nultolerantie toepassen op alle vormen van geweld en criminaliteit.” Het blijft wachten op concrete daden.
In het buitenland kijkt men met steeds grotere ogen naar Brussel. Ook Eric Vandezande van burgercollectief ‘40 comités’ ziet de situatie somber in. Hij vergelijkt de Brusselse situatie met een ijsberg : “Politie en justitie hakken in op het zichtbare deel van de ijsberg, dat ze zo onder controle proberen te houden.” Maar intussen groeit het deel onder de waterlijn in sneltreinvaart aan.
Kanaalplan
De Arizona-coalitie heeft alvast het opzet om in en rond Brussel een versterkt federaal kanaalplan uit te rollen om de strijd tegen de georganiseerde criminaliteit en de radicalisering tegen te gaan. Het vorige kanaalplan uit 2015 was het gevolg van de aanslagen in Parijs en de terroristische dreiging in België. Het nieuwe plan zal onder meer voorzien in een versterking van de betrokken lokale politiezones. Het regeerakkoord voorziet ook – tot afgrijzen van de Brusselse burgemeesters – de fusie van de zes Brusselse politiezones tot één zone. De regering belooft ook ‘om het probleem van de gerechtelijke achterstand aan te pakken, in het bijzonder in Brussel’.
Maar wil de politie het veiligheidsprobleem efficiënt kunnen aanpakken, dan zal er een Brusselse regering moeten aantreden die de ambitie heeft om orde op zaken te stellen. Vooral de PS draagt hier een verpletterende verantwoordelijkheid. De Franstalige socialisten zetten nog steeds hoog in op laksheid en cliëntelisme, eerder dan op deugdelijk bestuur. Maar als weldra de ratingsbureaus passeren, dan dreigt Brussel naast politiek en moreel ook financieel bankroet te worden verklaard en dreigt de Brusselaar andermaal voor de rekening op te draaien.
foto’s (c) Gazet van Hove & Wikimedia Commons.