door Lode Goukens in ’t Pallieterke .
De Europese staalindustrie gaat door een diepe crisis. Terwijl in Duitsland ThyssenKrupp duizenden banen schrapt omwille van de onbeheersbare energiekosten, weigert de stad Charleroi de Waalse staalindustrie als een overblijfsel uit het verleden te beschouwen. Het stadsbestuur wil zelfs de economische activiteiten heropstarten en hoopt op Waalse en federale subsidies.
Aan de ‘Porte Ouest’ wil de stad Charleroi een zogenaamd Cleantech-district ontwikkelen. De aangekondigde investeringen en de plannen van het ministerie van Defensie rechtvaardigen volgens het stadsbestuur de grootse dromen. Het ministerie van Defensie wil daar zijn ‘Quartier du Futur’ bouwen, een kazerne van de laatste generatie die plaats moet bieden aan 1.500 militairen.
De stad rekent naast Defensie op de betrokkenheid van de staalbedrijven Industeel en Thy-Marcinelle. Thy-Marcinelle is met 800.000 ton staal per jaar goed voor 32 procent van het elektrisch gesmolten staal in België en stelt 445 personeelsleden tewerk. De fabriek is eigendom van de Italiaanse groep Riva. Industeel is op zijn beurt een onderdeel van de Indiase groep Arcelor-Mittal.
Bij Thy-Marcinelle wordt slechts één week op de 17 gewerkt. Voorts is het personeel technisch werkloos. De belastingbetaler draait dus 49 weken per jaar op voor het volledige inkomen van de arbeiders onder de 445 werknemers van Thy-Marcinelle.
Arcelor-Mittal kondigde recent dan weer aan dat het in Gent – waar de enige noemenswaardige staalfabriek van België staat – zijn project om staal te produceren met waterstof zou schrappen. Ook elektrische hoogovens lijken geen optie.
Masterplan
Tijdens de laatste gemeenteraad bevestigde burgemeester Thomas Dermine (PS) zijn plannen met de staalindustrie in Charleroi. Hij heeft een ‘masterplan’ klaar dat de hele zone moet herinrichten. Industeel kocht alvast acht hectare terrein aan tussen zijn huidige site en de voormalige hoogoven HF4. Het is de bedoeling dat er een logistiek centrum komt voor het verschepen van plaatstaal via de binnenvaart. De vraag is of de gemeente de oude en niet meer in gebruik zijnde hoogovens en schoorstenen wil behouden omwille van hun historische waarde.
Dermine is ervan overtuigd dat elektrisch geproduceerd of verwerkt Waals staal potentieel heeft, ondanks het feit dat de recentste installaties uit 1990 dateren en zelden tot nooit rendabel zijn geweest. Volgens de socialistische burgemeester komt dat omdat de middelen niet goed werden ingezet.
Dermine wil nu partners aantrekken. Maar daar wringt het schoentje. Dermine is daarvoor afhankelijk van de Waalse minister van Economie Pierre-Yves Jeholet (MR) en federaal minister voor Energie Mathieu Bihet (MR). Die zijn – zo verwijt Dermine hen – absoluut niet begaan met de toekomst van Charleroi.
Een andere lezing is ook mogelijk. Misschien kennen de liberale ministers hun economische geschiedenis en zien ze gewoon geen heil in het storten van miljoenen euro subsidies in de Waalse staalindustrie ?
