door Filip Van Laenen in ’t Pallieterke .
Net zoals de andere grote verliezers van de parlementsverkiezingen van vorig jaar zet ook Ecolo in op een vernieuwingsoperatie. Wanneer u dit leest, werd die operatie al gelanceerd, op 22 april, niet toevallig ook de Dag van Aarde. Alsof een zware verkiezingsnederlaag op zich nog geen goede reden was, liet de partij een enquête uitvoeren om te ondersteunen dat een vernieuwingsoperatie, en daar hoort uiteraard ook een nieuwe naam bij, écht nodig is.
De partij publiceerde de resultaten van de enquête een tijdje geleden al op haar website, onder de veelzeggende titel ‘Enquête Populaire : Ecolo doit renaître ou disparaître’. Herboren worden of verdwijnen dus. De verkiezingsresultaten van bijna een jaar geleden kunnen niet anders dan dramatisch genoemd worden. Bovendien plaatsen de laatste peilingen de partij in Wallonië rond de acht procent. Zonder drastische wijzigingen riskeert de partij bij een volgende stembusslag effectief te verdwijnen.
Succesvolle ondernemingen ? Niet nodig !
Het moet gezegd worden : de enquête van Ecolo werd zeer breed opgevat, met meer dan 18.000 ondervraagden, waarvan ongeveer een derde uit Brussel, een derde uit de Waalse steden en nog eens een derde uit het Waalse platteland. Er werd daarbij niet alleen bij de eigen achterban gepeild : ongeveer de helft van de ondervraagden verklaart dicht of zeer dicht bij de partij Ecolo te staan, een kwart staat neutraal tegenover de partij, terwijl het laatste kwart zegt ver of zeer ver van Ecolo af te staan. Maar een aantal resultaten doen toch even met de ogen knipperen.
Zo antwoordt een grote meerderheid dat een goede gezondheid en een gezond milieu prioritaire thema’s zijn. Het zou er nog aan ontbreken. Voor een derde van de ondervraagden is het einde van de maand halen een bezorgdheid, en dat zegt toch wel iets. Maar terwijl een kwart van de ondervraagden de strijd tegen discriminaties belangrijk vindt, stipte slechts een op de zeven succesvolle ondernemingen als een belangrijk thema aan. Wie vertelt de Franstaligen dat het ene misschien wel eens verband zou kunnen houden met het andere ?
Minstens even interessant : meer dan tachtig procent is bezorgd of zeer bezorgd over de toestand van de planeet. Of misschien correcter : na ongeveer een halve eeuw met het ene doembericht na het andere in de media ligt ongeveer zes procent van de ondervraagden nog steeds niet wakker van het milieu en het klimaat !
Is een groene partij nodig ?
De naam Ecolo roept volgens de enquête in de eerste plaats een associatie met het klimaat op. Maar een derde vindt de partij dogmatisch en belerend, een kwart zegt dat ze naïef is en een zesde verbindt de partij met belastingen, woke en incompetentie. Welke partij doet haar dat achterna ? Niet dat iedereen laaiend enthousiast zou moeten zijn over Ecolo, maar dat een derde van de ondervraagden de partij dogmatisch vindt, zou toch wel tot een beetje zelfreflectie moeten leiden.
Anderzijds is twee derde van mening dat een groene partij nodig is, ook al zetten zowat alle partijen zich tegenwoordig in voor het klimaat. Zelfs wie niet zo dicht bij Ecolo staat, is die mening toegedaan. En een kleine helft vindt dat Ecolo strijdpunten buiten het klimaat heeft die hen aanspreken.
Moet de partij van naam veranderen ? Een kwart vindt van wel, een kleine helft is tegen. Vooral jongeren zouden voor een naamswijziging zijn, al is het aandeel ook bij hen niet groter dan een derde. Toch pikt de partij dit op in haar analyse. Is het besluit al genomen en wordt alleen nog gezocht naar wie het voorstel steunt ?
Kapotgeregeerd
Het echte probleem van Ecolo is natuurlijk dat de partij zich kapot-geregeerd heeft. Wat waren de verwezenlijkingen van de partij in de Vivaldi-regering ? Bij de vraag of Ecolo positieve veranderingen weet te bewerkstelligen wanneer ze in de regering zit, antwoordt slechts een derde positief, terwijl een derde het oneens is en de rest noch het ene noch het andere meent.
Als slechts een derde van de kiezers denkt dat je in de regering iets in positieve zin kan veranderen, maak je natuurlijk nooit kans om uit te groeien tot een brede volkspartij, om het nog zacht uit te drukken. In de praktijk zit er dan in de stembus niet veel meer in dan hoogstens een dikke tien procent.
Maar zelf moeten we toegeven dat we ons na Vivaldi niet meteen een grote groene verwezenlijking voor de geest kunnen halen. De groene partijen leverden wel ministers, probeerden lang vast te houden aan de kernuitstap en hoopten op een mooie dag ook een ‘X’ op de identiteitskaarten te kunnen plaatsen. Maar de kernuitstap is zo goed als teruggedraaid en met de nieuwe regering komt er van die ‘X’ duidelijk niets meer in huis. Het staat wel niet rechtstreeks te lezen in de presentatie van de resultaten van de enquête, maar we hebben toch de indruk dat de antwoorden van de Ecolo-sympathisanten op deze vraag een pijnlijk resultaat opleverde voor de Ecolo-top.
De partij zal de komende jaren scherper, en misschien vooral geloofwaardiger, uit de hoek moeten komen om kiezers terug te winnen. Zich verzetten tegen de aankoop van Amerikaanse F-35-vliegtuigen is gemakkelijk, maar wat ben je ermee als het Europese alternatief eigenlijk niet bestaat ?
foto’s (c) Gazet van Hove.