door Lode Goukens in ’t Pallieterke
In 2015 zei toenmalig Duits bondskanselier Angela Merkel over de asielcrisis : “Wir schaffen das.” Ondertussen is Merkel al even weg en kreeg Duitsland er netto 6,8 miljoen buitenlanders bij in tien jaar tijd. Het gaat grotendeels om migranten van buiten de Europese Unie.
Een aantal statistieken die in Duitsland bekend werden begin april, nopen tot reflectie. Zo kwamen tussen 2010 en 2024 meer dan 20 miljoen niet-Duitsers in Duitsland leven. In die 15 jaar vertrok een deel van de niet-Duitsers opnieuw, dikwijls naar andere EU-landen. Niettemin bedraagt het netto saldo 8,4 miljoen extra inwoners in vijftien jaar tijd. Om te begrijpen hoe enorm dat getal is, volstaat het te bedenken dat dit net iets meer is dan 10 procent van de huidige totale Duitse bevolking van 83,6 miljoen inwoners.
De cijfers komen van de Duitse federale statistische dienst DEstatis. Die bracht begin april de cijfers uit over de migratie tussen 1950 en 2024. De tabel kreeg bijzonder weinig aandacht in de media. Op sociale media lag dat anders. Iemand goot ze in een Engelstalige grafiek en de staafgrafiek ging vlot rond, uiteraard met de mededeling dat Duitsland in de afgelopen vijftien jaar liefst 8,4 miljoen immigranten opnam.
Toevloed begon al eerder
Toch begon de toevloed al eerder, meer bepaald tussen 2001 en 2003. Maar tussen 2004 en 2009 bleek de instroom een pak minder. De echt massale migratie begint in 2010 met 153.925 meer inwijkelingen dan vertrekkers van buiten Duitsland. In 2011 verdubbelde dat aantal en in 2014 zat het al boven het half miljoen extra nieuwkomers in één jaar tijd. In 2015, het jaar van ‘Wir schaffen das’, bedroeg het saldo 1,2 miljoen. Er kwamen dus meer dan één miljoen extra inwoners van niet-Duitse komaf bij in één jaar. Dat noemde men toen het hoogtepunt van de asielcrisis.
Alleen bleven er jaarlijks vele honderdduizenden migranten bijkomen. In 2022, na de Russische inval in Oekraïne, bedroeg het saldo 1,5 miljoen. Meer dan anderhalf miljoen inwoners erbij. In 2023 en 2024 kwamen er nog eens meer dan een miljoen bij. Volgens Eurostat ving Duitsland in november 2023 1,2 miljoen Oekraïense vluchtelingen op.
Kijken we enkel naar hoeveel er aankwamen, en niet naar het netto saldo van nieuwkomers en vertrekkers, dan kwamen er in de periode van 2010 tot 2024 in totaal zelfs meer dan 20 miljoen immigranten naar Duitsland.
Het blijft gissen waar al die nieuwe Duitse inwoners vandaan kwamen. Wie de statistieken qua ‘Herkunftsland’ raadpleegt, ziet voor 2024 dat er maandelijks ruim honderdduizend mensen toekwamen in Duitsland. Enkele tientallen duizenden per maand kwamen uit andere EU-landen. Qua niet-EU-landen ging het om 74.000 tot 116.000 per maand, waarvan 15.000 tot 20.000 Oekraïners per maand.
De twee andere grootste groepen zijn enerzijds nog altijd Syriërs die a rato van 5.000 tot 8.000 per maand toekomen en anderzijds de Turken die met 5.000 tot 10.000 per maand inwijken. Andere grote groepen die voortdurend toekomen, zijn Indiërs, Afghanen, Serviërs, Russen, Noord-Macedoniërs, Bosniërs en Amerikanen. Die laatste groep valt bijna compleet toe te schrijven aan de Amerikaanse legerbasissen in Duitsland.
25 procent migratiekiezers
De vraag is waarom de Duitse media hierover nauwelijks tot niet berichten. Misschien biedt een ander statistisch rapportje van DEstatis hiervoor een verklaring. 41 procent van de meerderjarigen met migratieachtergrond was bij de Bondsdagverkiezingen in 2023 stemgerechtigd. Dat gaat dus over 7,1 miljoen kiezers of één vierde van de stemgerechtigde inwoners van Duitsland (25 procent van de kiezers dus).
Eén derde (36,2 procent) van de eerste generatie immigranten is al stemgerechtigd. Van de in Duitsland geboren nakomelingen is zelfs 70,8 procent stemgerechtigd bij nationale verkiezingen. Voor de recentste Bondsdagverkiezingen van 23 februari 2025 gaven ze nog geen cijfers. Opvallend is wel dat het persbericht over die 7,1 miljoen migratiekiezers of één kwart van de kiezers op 17 december 2024 uitging. Eén dag na de verloren vertrouwensstemming waardoor nieuwe verkiezingen nodig waren en de regering van kanselier Olaf Scholz (SPD) demissionair werd.
foto’s (c) Gazet van Hove.