De broze vergankelijkheid van het poëtisch-nostalgische Frans-Vlaanderen fixeren voor de toekomst : dat was het opzet van Luc Buerman, Annie Degroote en Ludo Milis toen zij het foto- en tekstboek ‘Frans-Vlaanderen’ samenstelden dat recent door uitgeverij Snoeck Publishers werd uitgegeven. Het resultaat van hun opzet mag gezien worden : een prachtig kijk- en leesboek waarin je uren kan verdwalen en wegdromen.
Ooit was Frans-Vlaanderen (nu nog bestaande uit het Blootland dat het achterland vormt van Duinkerken en het Houtland, verder weg van de kust, rond Hazebroek en de Frans-Vlaamse bergen) een stuk van het graafschap Vlaanderen, vooraleer het militair werd aangehecht en een Franse provincie werd.
Op het wapenschild klauwt nog de fiere leeuw. Als deel van de Franse regio “Nord-Pas-de-Calais” leidt ‘La Flandre’ nu een stil en verborgen bestaan, amper gekend, niet meer dan een grensstreek waar onvermoed doorheen getrokken wordt. Zeer ten onrechte, zo blijkt uit het boek daar het gastvrije gebied waar het goed toeven is, heel wat te bieden heeft : zijn immer wisselende landschappen, zijn molens, zijn steden met hun prachtige oude gebouwen, zijn kunstwerken, zijn stoeten en optochten, zijn stamineetjes, zijn Vlaamse mensen…
Het boek is van het begin tot einde een uitnodiging om in het vervolg in plaats van er zo maar door te rijden, even halt te houden in Frans-Vlaanderen om er te genieten van zijn mildheid. En we gaan dat doen. Beloofd !
Luc Buerman, Annie Degroote en Ludo Milis, ”Frans-Vlaanderen”, Uitgeverij Snoeck, 2008, 159 blz. , ISBN 978 90 5349 551 3.