De Nederlandse journalist Paul van Velthoven beschrijft in dit boek de geleidelijke teloorgang van de Belgische eenheidsstaat. De auteur woonde en studeerde in België. Later werkte hij als Nederlandse correspondent voor de kranten De Standaard en De Tijd.
Nog steeds hebben de Franstaligen moeite om de mislukking van de Belgische staat onder ogen te zien. “België zal Franstalig zijn, of heeft geen reden van bestaan”, was niet voor niets lange tijd hun leus. Daardoor zijn de spanningen tussen de twee voornaamste bevolkingsgroepen ontstaan. De opstandelingen van 1830 waren in meerderheid Franstaligen, waarvan vele ingeweken Fransen die in Brussel resideerden. Militair werd de Belgische opstand van 1830 ondersteund door het Franse leger, want de opstandelingen leden tijdens de Tiendaagse Veldtocht in 1831 de ene nederlaag na de andere en waren geen partij voor het leger van het Koninkrijk der Nederlanden.
Als België wil verder blijven bestaan en niet meer van de ene politieke crisis in de andere sukkelen, ligt de oplossing in een verregaande confederatie van het land voor de hand. Zo wordt komt men tegemoet aan de grote sociaal-economische en culturele verschillen tussen Vlamingen en Walen. Want in tegenstelling tot Zwitserland en Luxemburg is men er in België niet in geslaagd de economische, taal- en cultuurverschillen tussen Vlamingen en Franstaligen op een duurzame wijze op te lossen. Als bewijs hiervan verwijzen we naar de zogenaamde recente splitsing van “B-H-V”, die op het terrein in Brussel en Vlaams-Brabant zeker niet tot een oplossing kwam, eerder het tegendeel. Iedere dag zijn er nieuwe incidenten.
Vroeger publiceerde de auteur al een studie over de liberale franse filosoof en socioloog Raymond Aron, “Het verantwoorde engagement”. Hiervoor kreeg hij zeer veel positieve reacties.
Paul van Velthoven, “Franstaligen tegen Vlamingen. Hoe België als natie mislukte”, uitgeverij Aspekt, Soesterberg, 2012, 242 blz., 18,95 euro.
Luc Van den Weygaert