“In totaal zijn nu al 200 VB-leden uit de vakbond gezet.” Dat deelde Vlaams Belang-voorzitter Gerolf Annemans mee naar aanleiding van het feit dat 9 van de 19 kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen in de gemeente Essen uit een kleurvakbond (ACV-ABVV-ACLVB) zijn gezet. “Na de jongste gemeenteraadsverkiezingen staat de teller nu op 80. Momenteel loopt nog één procedure om die uitsluiting te betwisten en die komt binnenkort voor het Hof van Cassatie”, zo gaat Annemans verder. Mogen vakbonden Vlaams Belang-leden (en af en toe PVDA-leden) uitsluiten? Is dit geen discriminatie? In strijd met de antidiscriminatiewet ?
Vakbonden zijn tendensbedrijven
De privacycommissie vond begin februari 2012 dat de vakbonden leden van het Vlaams Belang, die opkomen bij de verkiezingen als lid mogen uitsluiten. Volgens de privacycommissie mogen de bonden de lijsten van buiten gesmeten Vlaams Belangers niét aan elkaar doorspelen. Vakbonden zijn volgens de privacycommissie “tendensbedrijven” : organisaties met een bepaalde ideologische strekking en wie een visie huldigt die haaks staat op die strekking mag geschrapt worden. Is het Vlaams Belang tegen de vakbonden? Het Vlaams Belang – evenals de N-VA – zijn niet tegen vakbonden, wel tegen politieke vakbonden die meer aan partijpolitiek doen – al naar gelang hun politieke vriendjes in de regering zitten – dan dat ze opkomen voor de materiële en sociale zorgen van hun leden. Discriminatiespecialist Jogchum Vrielink (K.U.Leuven) vindt dat deze visie van de privacycommissie slechts gedeeltelijk opgaat. “Je kan die visie volgen op basis van de vrijheid van vereniging. Maar de uitzondering voor ’tendensbedrijven’ speelt hier eigenlijk minder, want ze geldt vooral voor werknemers van de vakbond, niet zozeer voor gewone leden”.
Syndicale rechten
Vrielink ziet echter ook onmiddellijk twee tegenargumenten, tegen de uitsluiting van VB-ers dus : “De vakbonden vervullen in België bepaalde ‘overheidsdiensten’, zoals de uitbetaling van werkloosheidsuitkeringen. Je kan daarvoor wel naar de hulpkas voor werkloosheidsuitkeringen, maar de dienstverlening van de vakbond is sneller en beter. Daarmee samenhangend : het is in België bijna onmogelijk om een eigen vakbond op te richten, zodat je wel heel sterk op bestaande vakbonden bent aangewezen voor het verdedigen van je syndicale rechten”. Volgens Vrielink moet de rechter beide argumenten afwegen en “de uitkomst van die afweging kan verschillen al naargelang de aard van de zaak en de aard van de rechter”.
De minderheid dicteert hier de wet
De drie bestaande kleurvakbonden hebben allemaal zeer nauwe organisatorische, persoonlijke en financiële banden met een bepaalde politieke partij uit hun ideologische zuil. De socialistische vakbond ABVV heeft nauwe banden met de socialistische partijen Spa en PS. De voorzitterers van de socialistische vakbond maken deel uit van het partijbestuur van zowel de PS als de Spa. Zelfde bij de christelijke vakbond ACV. Hier bepaalt de vakbond mee de samenstelling van de verkiezingslijsten van de christendemocratische partijen Cd&V en CdH. Nog te zwijgen van de geldstromen naar die partijen. Bij de liberale vakbond ACLVB is het iets minder, maar er zijn ook nauwe bindingen met de liberale partijen VLD en MR. De drie kleurenvakbonden zorgen er ook voor dat er geen enkele nieuwe vakbond wordt erkend als lid van de Nationale arbeidsraad. Hun zakelijke belangen zijn veel te groot en ze wensen geen andere pottenkijkers. Mensen van Vlaams-nationale origine, ecologische origine, communistische origine, enz …- die vandaag in Vlaanderen als ze dit zouden willen samen een meerderheid kunnen vormen – moeten zich dus verplicht inschrijven bij een socialistische, christelijke of liberale vakbond (samen een ideologische minderheid in Vlaanderen), als ze willen dat ze sociaal beschermd blijven. Dit is een groffe schending van de mensenrechten, van het gelijkheidsbeginsel, van de vrije meningsuiting en een parlementaire democratie onwaardig. Welke politicus/partij neemt hierover initiatieven ?