www.doorbraak.be

Ik ben altijd fan geweest van Peter De Roover als solozanger. Vooral zijn improvisatiepartijen waren vaak heel goed, al leken ze vaak meer improvisatie dan ze eigenlijk waren. Hij kon zijn toehoorders verrassen, hij kon inspireren, er werd geluisterd en hij had veel invloed. Ik kan alleen maar hopen dat dat vandaag binnen zijn partij nog zo is.

De manier waarop N-VA-fractieleider Peter De Roover zijn keuze voor de politiek verdedigt, laat nog eens zijn retorische klasse zien (DS 10 juli 2016). Het maakt nog eens duidelijk wat de opinie in Vlaanderen verloren heeft door zijn overstap naar de politiek.

De Roover schuwt de klassieke truken niet. Zo stelt hij het voor alsof hij als voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (V.V.B.) een soort spreekbuis was voor de consensus van de vereniging. Peter toch. Jij en Jan Jambon hebben de VVB, die een zieltogende vereniging was, heruitgevonden. Je hebt de VVB op het pad van onafhankelijkheid geleid.

Je stelt het voor alsof je toen aan handen en voeten gebonden werd door een consensus van meningen. Maar bij de VVB formuleerde je zélf de ‘consensus van de vereniging’. De leden volgden meer jou dan jij de leden van de club. Het lijkt wel alsof je je huidige situatie bij de N-VA projecteert op die bij de VVB van toen. Je huidige club, de N-VA, beperkt je vrijheid veel meer en ik vrees in veel meer ruimtes dan je zelf toegeeft.

Opiniemaker, jawel

In de periode na je voorzitterschap van de VVB was je opiniemaker, niet zomaar een ‘opiniehebber’ zoals je het zelf omschreef. Alweer verklein je je rol van toen, om je huidige rol hoger te doen uitkomen. Je opiniestukken waren verrassend, maar altijd in lijn met elkaar. Ze beïnvloedden mensen, hebben mensen aan het denken gezet, overtuigden mensen. Mensen overtuigen deed je ook op debatten. Hoeveel debatten over België en Vlaamse onafhankelijkheid heb je gevoerd ? Hoevelen waren er die liever niet met je in debat wilden gaan, omdat ze je debatkracht kenden ? Hoeveel keer kreeg je het publiek op je hand en deed je tegenstanders twijfelen ?

En Peter, dat alles verklein je nu tot je aller­individueelste mening. Je maakt je eerdere werk minderwaardig aan wat je nu doet. Alsof wat je nu zegt zoveel verder draagt, omdat je namens de N-VA spreekt. Nee. Want nu ziet men eerst de partijman Peter De Roover, de verdediger van de partijlijn. Niet de man die je moet gehoord hebben, omdat je nooit helemaal zeker weet wat hij zal zeggen. De man die je verbaast met een scherpe analyse. Ik heb toen nooit iemand horen zeggen : ‘Ach, het is maar zijn allerindividueelste mening.’ Terwijl ik vandaag vaak hoor : ‘Het is een partijman.’ De onvoorspelbaarheid is weg, waarom probeer je dat eigenlijk te ontkennen ?

Voorspelbare koorpartijen

Wat is het nettoresultaat van je overstap naar de politiek ? Je invloed is verhuisd van het voorplan naar de binnenkamertjes. Je kennende geloof ik er sterk in dat je nog invloed hebt. Als je op het voorplan komt, dan is dat niet meer als inspirerende opiniemaker, maar als partijwoordvoerder. We kunnen alleen hopen dat je intern even eigenzinnig en onvermurwbaar bent als toen in de VVB.

Maar naar buiten is je verfrissende effect helaas weg. Je hebt er zelf voor gekozen om niet meer als vrije denker en opiniemaker te inspireren. Oké. Dat is je keuze. Ik respecteer die, maar een apologie die erop neerkomt dat enkel partijpolitiek het verschil kan maken ? Nee. Kom mij niet omfloerst vertellen dat al je tijd buiten de partij verloren tijd was, of een foute keuze. Ik word ongerust als ik lees dat je je rol als opiniemaker zo minimaliseert.

Mensen met een mening staan voor de volgende keuze. Ofwel gebruiken ze die mening om mensen te inspireren, aan het denken te zetten, te overtuigen. Ofwel sluiten ze zich op in een partijstructuur in de hoop om het standpunt te beïnvloeden. Het verschil is de wervende kracht en de invloed van je ideeën. Zou je de N-VA niet veel meer beïnvloed hebben als vrije opiniemaker met scherpe analyses ? Het verschil zit niet in de vrijheid, het zit in het resultaat. Ik hoop dat je intern in de partijpolitiek even veel invloed hebt dan je had als opiniemaker, maar gun me het voordeel van de twijfel.

Geef mij maar Peter de solozanger. Ik ben niet zo’n fan van de voorspelbare koorpartijen die je nu zingt. Als solozanger had je naam, als eerste zanger van het koor blijf je gebonden aan je partituur. Je stem wordt beluisterd, maar wordt ze ook gehoord ? Weet niet iedereen dat Noël Slangen als buitenstaander evenveel, misschien zelfs meer invloed op de Open VLD zal uitoefenen dan als lid van het partijbestuur ?

 

Foto’s (c) Gazet van Hove