De Eerste Wereldoorlog naar de achtergrond, identiteit naar de voorgrond op de 15e IJzerwake
Door Pieter Bauwens – www.doorbraak.be .
Onder het motto ‘De maskers af’ vond zondag 28 augustus 2016 de 15de IJzerwake plaats. Na een hittegolf een beetje koeler dan de dagen voordien voelden de 3.650 aanwezigen. Het was nochtans heet geweest voor de IJzerwake het voorbije jaar. Door de verkoop van een aanpalende hoeve dreigde de toegang tot de weide onmogelijk te worden. Dankzij vele giften, na een oproep, lukte de vzw erin om extra weidegrond aan te kopen en zo de toegang te verzekeren.
In zijn toespraak hield voorzitter Wim De Wit een pleidooi voor een ander Europa. Hij spiegelt zich hierbij aan de Oost-Europese Visegrad-landen. ‘Deze landen worden bestuurd door politici die niet vergiftigd zijn door het politiek correcte denken. Deze politici hebben begrepen dat de bescherming van hun eigenheid een terechte bekommernis is en handelen er ook naar. Zij laten hun land niet overspoelen door echte en vermeende asielzoekers. Dat is het Europa dat we nodig hebben, dat is het Europa dat wij willen.’ De Wit wil een Europa zoals de Vlaamse beweging dat vroeger zo vaak bepleitte : ‘Toch is er niets mis met de Europese gedachte op zich. Een vrij Europa der volkeren was, is en blijft een belangrijke doelstelling van de Vlaamse Beweging.’
Europa en de asielcrisis werden zo naadloos aan elkaar geregen. Een vergelijking met de vele Vlaamse vluchtelingen in Nederland tijdens WO I toont vooral de verschillen met vandaag, beklemtoonde de voorzitter. ‘Wat we thans meemaken is geen vluchtelingencrisis, maar een asielinvasie die onze identiteit bedreigt en daarom moet gestopt worden.’ En de oplossing ziet IJzerwake niet in een entente met Turkije.
Oorlog
Volgens Wim De Wit is er geen twijfel : we zijn in oorlog. ‘Volgens het jihadi-handboek is elke “ongelovige” een legitiem doelwit.’ ‘Dat uit zich in een bijna dagelijkse islamterreur omdat – naar het woord van moraalfilosoof Etienne Vermeersch – de fundamentalistische salafistische beweging zich grondig heeft ingewerkt in de moslimcultuur.’ En De Wit vervolgt : ‘De islam zal nooit aanvaarden dat onze cultuur in Europa dominant blijft. De Islam wil ons zijn middeleeuwse levenswijze opdringen. De dag dat de moslims de meerderheid hebben, schaffen ze de democratie en de zogenaamde multiculturele tolerantie af. Een zoveelste reden waarom we de grenzen nu moeten sluiten en de islamisering van Europa moeten stoppen.’
Maar een wake die haar wortels heeft in het herdenken van het lot van gewone Vlaamse frontsoldaten in de Eerste Wereldoorlog, laat die ervaring ook doorklinken : ‘Oorlog ontmenselijkt. Alle oorlogen doen dat. Oorlogen die lang duren doen dat des te meer en breken ons als menselijke soort moreel tot in de diepste kern af.’ Als consequentie moet, volgens De Wit, Europa zich niet halsoverkop in oorlogen storten in het Midden-Oosten om regimes ten val te brengen. ‘We moeten wel de IS-staat vernietigen.’
Communautair
Ook een communautair luik mag op de IJzerwake niet ontbreken. Volgens de voorzitter zijn er verschillende dossiers waarin ‘de Franstaligen agressief terrein ten nadele van Vlaanderen proberen in te nemen.’ De Vlaamse politici wordt een gebrek aan assertiviteit verweten, of ze zien niet wat de Franstaligen van plan zijn.
De actie moet niet van politici komen, maar van onderuit. ‘Waar Vlaanderen nood aan heeft, is een Vlaamse Beweging 2.0. De IJzerwake doet een warme oproep aan het Vlaamse middenveld om zich ernstig te buigen over een stappenplan richting Vlaamse republiek. Van links tot rechts : als het over een staatsvormend project gaat op basis van cultureel zelfrespect, sociale samenhorigheid en economische innovatie, dan moeten wij de handen in elkaar slaan.’ ‘We kunnen geen tien jaar meer de kat uit de boom kijken. Geen bezadigd gemompel over het België van gisteren, maar een radicale revolte voor een Vlaamse staat !’
Laeremans
Naast de toespraak van Wim De Wit werd ook uitgekeken naar gastspreker Bart Laeremans. Nu die de partijpolitiek (Vlaams Belang) verlaten heeft, engageert hij zich opnieuw in de Vlaamse Beweging. Laeremans was en is een kenner van vele communautaire dossiers zeker rond Brussel en de Vlaamse Rand. Het lijkt een kwestie van tijd – en dat kan snel gaan – eer hij ook officieel een leidende functie zal opnemen in een vereniging van de Vlaamse Beweging.
Laeremans sprak over het belang van grenzen ‘We zien dagelijks in het Midden-Oosten, maar het afgelopen jaar ook in Europa, hoe gevaarlijk en hoe onveilig een wereld is zónder grenzen. Een continent dat zijn grenzen openstelt voor iedereen die elders weg wil, wordt meteen overrompeld door een eindeloze, onophoudelijke stroom van honderdduizenden, zelfs miljoenen gelukzoekers, wat garant staat voor chaos én voor terreur.’
De gastspreker hamerde op dezelfde thema’s als de voorzitter : Europa, asiel en migratie en het communautaire met veel aandacht aan de situatie in Vlaams-Brabant en de Vlaamse rand. Laeremans richtte zich expliciet tot de Vlaamse regering die ‘beschikt vandaag over nagenoeg alle noodzakelijke sleutels en hefbomen’ om een woonbeleid op poten te zetten dat de Vlaamse Rand aantrekkelijk maakt voor jonge Nederlandstalige gezinnen. ‘Daarnaast vragen wij dat de Vlaamse overheid elke medewerking stopt aan projecten die neerkomen op een verdere uitbreiding van Brussel. En dat is overduidelijk het geval met de doldwaze plannen van Brussel om op Parking C in Grimbergen een nieuw nationaal voetbalstadion te bouwen.’ Volgens Laeremans past het stadion niet in de plannen die de Vlaamse regering zelf heeft uitgetekend voor die regio.
Volgens Laeremans past alles in een groot plan : ‘De francofone strategie is glashelder : meer grootstad, minder Vlaanderen. Zij zien het oude Brabant als de natuurlijke bedding voor een uit deinend Brussel en willen daar één gigantische en meertalige Euro-hoofdstedelijke regio van maken. De demografische ontwikkelingen en de open grenzen zijn daarbij de bondgenoten van de francofonie. Zolang België bestaat, zullen de Franstalige partijen alles blijven doen voor de uitbreiding van Brussel. Als we deze tendens van verBrusseling, verstedelijking en ontnederlandsing voorgoed willen keren, als we willen voorkomen dat Vlaanderen op termijn herleid wordt tot een romp-Vlaanderen zonder zijn kerngebied, dan is er maar één echte en doeltreffende oplossing en dat is de oprichting van een eigen onafhankelijke Vlaamse staat.’
En ook Laeremans pleitte voor een vernieuwde Vlaamse Beweging : ‘Laat ons daarom van die strijd voor Vlaamse onafhankelijkheid weer een wervend en breed gedragen project maken. Als dat lukt in Schotland en Catalonië, dan moet dat ook in Vlaanderen mogelijk zijn, zeker als we ons door de Schotten en de Catalanen laten inspireren’. De Vlaamse Beweging is een positief verhaal in een globaliserende wereld. Laeremans riep vooral jonge mensen op om die boodschap uit te dragen.
Conclusie
Verrassende boodschappen bevatte de IJzerwake niet. Het is niet de eerste keer dat islamisering, asiel en migratie en Europa opduiken in toespraken op de IJzerwake, maar die onderwerpen lijken jaar na jaar een meer prominente plaats in te nemen. De verwijzingen naar de Eerste Wereldoorlog zijn er nog, maar worden schaarser, vooral in de toespraken. De bescherming van de Vlaamse identiteit is het hoofdthema geworden op de IJzerwake, of dat nu tegenover Franstaligen is in de Vlaamse rand of tegenover de massamigratie, dat maakt geen verschil. De beste optie om die Vlaamse identiteit te beschermen is voor de IJzerwakegangers nog altijd de Vlaamse onafhankelijkheid. Daarmee staat IJzerwake niet zo ver van het discours van de N-VA als die graag blijft volhouden.
Foto’s © Gazet van Hove.